ต้าขอกล่าวถึงสภาพภูมิศาสตร์ เจาะไอร้องคร่าวๆ ใกล้โรงเรียน ---โรงเรียนของต้าค่อนข้างใหญ่ เป็นโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา ตรงข้ามเป็นวัด ทางซ้ายของวัดเป็นอำเภอ ทางซ้ายอำเภเป็นสถานีตำรวจ และจดอีกหมู่บ้านหนึ่งที่เต็มไปด้วยสวนลองกอง ทุเรียน เงาะ ยางเป็นร้อยๆไร่ เวลาหน้าผลไม้ที ที่ตรงนี้จะยิ่งงดงามและ (อิ่มท้อง)
ต่อไปทางขวามือของโรงเรียนเป็นโรงพยาบาลประจำอำเภอซ้ายมือรพ.เป็นเหวน้ำตกสวยมาก ทางซ้ายของโรงเรียนเป็นอนามัยตำบลและหมู่บ้านซึ่งแบ่งเป็น3-4เขต หน้าโรงเรียนจะเป็นรางรถไฟ สถานีรถไฟห่างจากร.ร.400 เมตร ส่วนถนนใหญ่ จะมีทางแยกจากรางรถไฟไปทางอีกโรงเรียนหนึ่งก็จะมีรถโดยสารทั้งรถ 2 แถวและรดตู้ นรา - โกลก สำหรับครู ส่วนใหญ่จะเดินทางมาทางลัดกับรถเหมาเฉพาะค่ะ พอเห็นภาพไหมค่ะว่าทุกอย่างสะดวกสบาย เหมือนเป็นเมืองๆหนึ่งที่มีการคมนาคมพร้อม อีกทั้งมีป่ามังคุด ส้มแขก และโรงงานยางตลอดทาง ส่งผลต่อเศรษฐกิจที่ดีของชาวบ้านมาช้านาน แต่แล้วทุกอย่างก็ไม่มีวันเหมือนเดิม จำได้ว่า หลายๆครั้งๆมีการยิงกันตาย แต่รถเราช้าสัก30 นาที หรือบางวันพอรถเราผ่านจุดเกิดเหตุประมาณ 1 กม.เสียงระเบิดก็ดังสนั่นหวั่นไหว คิดๆอีกทีก็สนุกดี ไม่รู้ว่ารอดมาได้ยังงัย
สวัสดีครับ
เข้ามาทักทายทำความรู้จักครับ สบายดีนะครับ
สวัสดีครับ
ขอบพระคุณ
สวัสดีค่ะ
พี่เองก็ไม่ต่างกับน้องสักเท่าไหร่ ดีหน่อยที่พี่อยู่ในเมืองปัตตานี ไม่เหมือนนราธิวาสที่เสี่ยงมากกว่า แต่ทำไมเวลา กทม.มีระเบิด (แค่ขู่) เป็นข่าวอยู่ตั้งนานสองนาน แต่ของเราซิ ตายทุกวัน ระยะเวลาเกือบ 4 ปี แล้ว ไม่เห็นใครทำอะไรได้เลย
พี่เอียด
สวัสดีค่ะน้องต้า
ตามมาอ่านเพราะเป็นห่วง..รักษาสุขภาพและเอาใจช่วยนะคะ..ขอให้ทุกอย่างสงบลงโดยเร็วด้วยเถอะค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ..หวังว่าสักวันใต้จะงดงามเหมือนเดิมค่ะ..
อยากฟังน้องต้าเล่าต่อ
มาได้ยังไง ทำไมมาเจาะไอร้อง อำเภอที่ชื่อฟัง แปลกหู
สวัสดีค่ะคุณหมอ
แวะมาหาบันทึกที่บอกว่า โกหกที่สุดที่ต้าโฟสต์ไว้ที่บล็อกของผม แหะ แหะ