วันนี้ตั้งใจแล้วว่าจะออกไปเยี่ยมพี่ติ๋วและป้าแป้วถึงสวนผัก
นา ที่ทำอยู่ เพราะถ้าไปหาที่บ้านไม่เคยเจอแน่ๆเพราะ 2
คนนี้บ้านอยู่ติดกันก็จริงแต่เวลาทำงานเดียวกันตลอด
สวนก้อยู่คนละที่กันเลย
แต่ไม่ใช่อุปสรรคเพราะเราเรียนรู้มีเยอะแล้วเรื่องของสมาชิกแต่ละคน
เจอพี่ติ๋วที่แปลงผักก็เลยเข้าไปช่วยเก็บตำลึงและพูดคุยสนทนาเรื่องความสำคัญของการรวมกลุ่มออมทรัพย์ว่าเห็นด้วยไหมกับแนวความคิดตรงนี้
พี่ติ๋วกล่าวว่า ”ก็เห็นด้วยแต่เวลาที่จะไปช่วยทำคงไม่ค่อยมี
ถ้าเป็นช่วงเก็บผักจะไปไม่ได้เลย นอกจากเวลาว่าง
หรือกอล์ฟเคยบอกว่าเราร่วมหุ้นแต่เราสามารถแบ่งเวลามาช่วยกันทำได้
ไม่ต้องมากันครบทุกวันพลัดกันมา อย่างนั้นพี่เห็นด้วย
เพราะต่างคนต่างไม่มีเวลาเท่าไรนัก เช่นอย่างพี่ทำพืชไร่สวนผสมขนาดนี้
และเห็นที่จะทำกลุ่มผลิตปุ๋ยใช้และจำหน่ายเพราะจะได้ไม่ต้องพึ่งสารเคมีเพราะเรื่องของเวลานี้แหละ”
ทิ้งท้ายไว้ด้วยการพูดคุยเชื่อมโยงเรื่องการปลูกพืชพันธุ์ไม้เศรษฐกิจ
พี่ติ๋วสนใจแต่ไม่มีที่จะปลูกแล้วเพราะแน่นไปหมดแล้ว
จากนั้นก็เดินทางต่อไปที่สวนป้าแป้วเพื่อพูดคุยสอบถามความคิดเห็นต่อ
ปลาแป้วก็จะพูดคล้ายๆพี่ติ๋วเพราะว่าทำพืชไร่สวนผสมเหมือนกัน
และเก็บผักขายเกือบทุกวันจะติดก็เรื่องเวลา
แต่สนใจเรื่องการรวมกลุ่มผลิตปุ๋ยใช้กันเอง
โดยการรวมทุนกลุ่มออมทรัพย์เห็นว่ามีประโยชน์มากและเป็นผลดีต่อไปในอนาคตด้วย
การมองภาพเห็นประโยชน์ร่วมกันถือว่ามีชัยไปครึ่งหนึ่งแล้วเพราะทุกคนมีความตั้งใจ
และความพร้อมที่จะร่วมกันลงทุน
สู้งานสู้เพื่อประโยชน์และความยั่งยืนในอาชีพเกษตรกรรม
- ช่วงบ่ายออกตระเวนหาข้อมูลเรื่องโรงเรียนเกษตรกรของจังหวัดอ่างทอง
เพราะรับเรื่องจากอาจารย์เนาวรัตน์ พลายน้อย
เกี่ยวกับการหาข้อมูลเรื่องโรงเรียนเกษตรกรภายในจังหวัดอ่างทองส่งไปให้อาจารย์เพื่อเก็บข้อมูลส่งต่อไปให้ทีม
สคส.คุณหมอวิจารณ์ พาณิชย์
วันนี้เลยได้เก็บข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต กกท.อ่างทอง
ได้เพียงทราบข้อมูลกว้างๆคือ 2
โรงเรียนที่เด่นและดังในอ่างทองเพียงไม่กี่โรงเรียนที่เปิดตัวลงอินเตอร์เน็ต
ต้องเด่นและมีชื่อเสียงจริงๆจึงจะนำมาลง
ข้อมูลตรงนี้จึงเป็นข้อมูลเชิงหยาบที่ไม่ลงรายละเอียดอะไรมากนัก
แต่ก็จะต้องสืบค้นจากแหล่งอื่นๆต่อไป
มีอีกเรื่องที่เกือบคือ พี่ปานบอกว่าจะมีน้องจาก
มอ.มาลงพื้นที่ตอนเช้าแวะเยี่ยมแต่ปรากฏว่าไม่แวะผ่านไป
เพราะรถตู้ไม่ได้พามาทางสายเอเชีย
พอตอนเย็นเลยแวะมาเยี่ยมด้วยอาการของคนไม่ได้กินข้าวกันเลยเพราะ
เป็นมุสลิมกันทุกคนเลยหาร้านอิสลามไม่มีแถวบ้านพี่ปราณีต
เลยต้องมากินแถวชะไว
แต่ด้วยเวลาที่เย็นแล้วทำให้ร้านเริ่มปิดแต่ดีที่มีอยู่ 1
ร้านเลยได้นั่งคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับน้องจนไปที่ตลาดนัดด้วย
ได้ล้อมวงพูดคุยที่น่าประทับใจคือ
มีความสุขที่ได้เห็นคนพวกเดียวกันมาเยี่ยมเยียนพื้นที่
เพราะคนที่จะกลับไปทำงานให้ชุมชนมีน้อย
เลยดีใจแทนสังคมกับน้องๆกลุ่มนี้
โดย พิมพ์พร ช้างทองคำ
นักจัดการความรู้ท้องถิ่นตำบลไชยภูมิ อำเภอไชโย
จังหวัดอ่างทอง
(5 พ.ย.48)
ไม่มีความเห็น