ทำกิจกรรมร่วมกับเด็กแม้วในช่วงวันหยุดวันอาทิตย์
ตามที่เคยเข้าไปปรึกษากับครูใหญ่และครูดำรง
โดยวันนี้มีกลุ่มเด็กๆเข้าร่วมการเรียนรู้ 20 กว่าคน
ที่เหลือก็จะไปสอบธรรมะที่วัดไชโย จึงสามารถเข้าร่วมเรียนรู้ได้แค่ 20
คน
โดยเริ่มกิจกรรมที่การนำเกมเพราะเด็กๆเรียกร้องจะเล่นเกมกันทุกคน
และนี้เองคือกลยุทธ์ในการจับปูมาใส่กระด้ง
โดยได้นำเกมแรกฝึกการเป็นผู้นำ
สร้างความตื้นตัวโดยการนำออกกำลังกายทีละคนก่อน
ต่างคนต่างงัดท่าที่ตัวเองถนัด
สร้างเสียงหัวเราะและละลายพฤติกรรมลงได้มาก
ต่อด้วยเกมบัวตูมบัวบานเพื่อฝึกสมาธิในการฟัง
อย่างที่รู้ๆว่าเด็กๆค่อนข้างที่จะซนพูดกันเลียงดัง
เราจึงใช้กิจกรรมนี้มาฝึกการฟังเพื่อฝึกการตระหนักรู้
ก็เป็นเกมสร้างสรรค์ความรู้อีกหนึ่งเกม
เกมสุดท้ายที่จะงัดมาฝึกเด็กๆก็คือเกม แม่น้ำพิษ
ที่จะนำมาฝึกทักษะเด็กๆด้านการสร้างทีมงานและกระบวนการกลุ่มก่อนที่จะออกไปเรียนรู้
หัวหน้าทีมที่เข้มแข็งทั้ง 2 ทีมก็คือ
น้องไหมและน้องจื้อ สมเป็นหัวหน้าทั้งคู่
เพราะเป็นผู้นำคอยแนะบอกเล่าและสรุปความคิดเห็นของทุกคน
เด็กๆเล่นกันได้ดีมากและเข้าใจกันมากกว่าเล่นกับผู้ใหญ่เสียอีก
เพราะจะทำได้เร็ว
และแม่นยำเวลาเดินจนจระเข้หาทางเข้าไปกินก้อนหินไม่เจอ
ก็สนุกไปอีกหนึ่งเกม
กิจกรรมที่จะนำการเรียนรู้ในวันนี้ มีผู้ช่วย 2
คนอีกคนเป็นตากล้องและวิทยากรเรื่องชีวภาพของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าแมลงและแมง
โดยตุ๊กตาและ เอ๋นั้นเองหากินไม่ไกล
โดยเริ่มออกสำรวจธรรมชาติบนเส้นทางของโรงเรียน โดยมีโจทย์ที่ว่า
“ให้แต่ละคนเดินสำรวจโรงเรียนในบริเวณพงหญ้า แปลงผัก
สนามหญ้าแล้วแต่เพื่อหาแมลงและแมงที่ตนเองสนใจ วาดลงในกระดาษ เอ 4
พร้อมระบายสี ใครมีไอเดียอะไรเด็ดๆดีๆก็ใส่ได้ตามชอบ
เพื่อที่จะนำมาบอกเล่าถึงการเรียนรู้ของแต่ละคนกับสิ่งที่เราสนใจ
โดยมีพี่ๆคอยแนะนำ และเดินคอยดูแล
แต่ละคนก็จะมีจินตนาการเป็นของตนเองบางคนก็นั่งวาดแถวมดเดิน
จับผีเสื้อมาวาด วาดนก วาดตั๊กแตน แล้วแต่ความชอบ
ตามด้วยสีสันถูกใจท่าน
ถ้าสาวลึกถึงการวาดรูปของเด็กๆแต่ละคน
จะเห็นถึงพัฒนาการด้านสมองอย่างชัดเจนในการถ่ายทอดความชอบ
ความรู้สึกลงในกระดาษที่ไม่มีคำว่าถูกผิด อย่างเช่นของ เซ่งลี
อายุเพียง 4 ขวบแต่กลับมีความสามารถและจินตนาการเกินขอบเขต
วาดสารพัดรูปลงไปและถ่ายทอดเรื่องราวได้ดีมีสาระ
เหมือนกับเรากำหนดให้เด็กเพียงจุดเดียว
แล้วให้เด็กไปลากเส้นต่อๆกันไปก็จะเกิดโครงสร้างที่ใหญ่ขึ้นจากสมองคิดและลงมือทำ
ตัวอย่างเด็กเก่งที่เป็นขวัญใจของพี่ๆ
จากนั้นก็มีการออกมาเล่าเรื่องในภาพวาดของแต่ละคนที่วาด
ทุกคนจะเล่าเป็นเรื่องราวกับการพบเห็น
บางคนเล่าสั้นบ้างยาวบ้างแล้วแต่บุคลิก จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของพี่
นจท.และพี่เอ๋นำมาบอกเล่าถึงความแตกต่างของแมงและแมลง ต่างกันที่ขา
แมงมี 8 ขา พวกแมงมุม ส่วนแมลงมี 6 ขาจำพวก แมลงวัน และอื่นๆที่อธิบาย
ที่สำคัญแมลงและแมงพวกนี้มีประโยชน์และโทษแตกต่างกัน
โดยเฉพาะในแปลงเกษตรที่เราจะเรียนรู้ต่อไปในครั้งหน้า
เพื่อสร้างฐานการเรียนรู้ที่เป็นรูปธรรม
ที่มาของการถ่ายทอดความรู้ในวันนี้เบื้องต้นจากหนังสือ
แมลงศัตรูพืชทางการเกษตรของประเทศไทย ( แบบหน้าปกหนังสืออยู่ภาคผนวก
)
การเรียนรู้ในวันนี้ได้อะไรดีๆเยอะมากสำหรับเด็กๆและตัว นจท.เอง
เพราะได้เรียนรู้วิเคราะห์กลุ่มเด็กๆแต่ละคนในการวางบทบาทและพัฒนาศักยภาพของแต่ละคนต่อไป
โดย พิมพ์พร ช้างทองคำ
นักจัดการความรู้ท้องถิ่นตำบลไชยภูมิ อำเภอไชโย
จังหวัดอ่างทอง
ไม่มีความเห็น