เปลี่ยนความคิด คนหัวรั้นนี่ ถ้าไม่นับหนึ่งถึงพัน คงไม่สำเร็จ.. !!


การให้คนหัวรั้น เปิดใจยอมรับความคิดใหม่ๆนี่ เป็นเรื่องยากมาก ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัวหรือที่ๆทำงานก็ตาม

     การให้คนหัวรั้น เปิดใจยอมรับความคิดใหม่ๆนี่ เป็นเรื่องยากมาก  ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัวหรือที่ๆทำงานก็ตาม แต่ในบันทึกนี้ จะโฟกัสไปที่ๆทำงานค่ะ

      ดิฉันพบมาหลายคน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สมัยทำงานในภาคอุตสาหกรรม ทำให้เครียดไปบ่อยๆ แต่จริงๆแล้ว เหมือนเป็นการลับสมอง ทำให้เรา ต้องไปครุ่นคิดหากลยุทธมาสยบเขาให้ได้ โดยให้เขาเป็นฝ่ายยอมเอง

      ขอยกตัวอย่างเรื่องจริง หนึ่งเรื่อง คนนี้เป็นผู้จัดการฝ่ายผลิต ซึ่ง  รับเข้ามาเอง จริงๆก็ไม่อยากได้ ไม่มีทางเลือก ในเมื่อ ผู้จัดการฝ่ายผลิตเก่า ออกกระทันหัน ดิฉันต้องไป appraochคนนี้มาจากอีกบริษัทหนึ่ง จะว่าซื้อตัวก็ได้ เจ้าของเก่าบอกว่า จ้างไปแล้ว จะรู้เอง ว่าเหมือนม้าพยศ เขาก็ทำงานดี แต่ ต้องsay NO ไว้ก่อน เกือบทุกเรื่อง กว่าจะยอมร่วมมือกับเรา

      ขั้นแรก ดิฉันมาคิดว่า ทำไมเขาถึงต่อต้าน คนส่วนใหญ่ เกือบทุกเรื่อง  ไม่เว้นแม้แต่ดิฉัน ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาเขาเอง  พอสรุปได้ว่า

      1.เป็นนิสัยติดมาตั้งแต่เกิด ชอบต่อต้าน

      2.เป็นลูกที่พ่อไม่ค่อยรัก เลยต้องการเรีนกร้องความสนใจ เป็นภูมิหลังของเขา

      3.ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงในทุกเรื่อง เห็นว่า ไม่ดี ไม่ปลอดภัย

      4.ผ่านสถานการณ์ถุกหลอก ถูกเอาเปรียบ จากที่ทำงานเก่าๆมาสองสามที่ อยู่ที่ไหน ไม่เคยทน แต่เป็นคนมีฝีมือ ทำให้เพิ่มค่าตัวได้ตลอด เป็นที่น่าพอใจ

      5.ถ้าจะทำเรื่องอะไร ต้องขอให้ดูเหมือนว่า มาจากความคิดเขาเอง หรือเขามีส่วนร่วมคิดกับเราด้วย ไม่อยากทำตามคำสั่งใคร

      6.บางที เพื่อมิให้เขาเสียหน้า ว่าใจโลเล   ดิฉันต้อง หาทางเพิ่มข้อมูลใหม่ให้เขา ซึ่งเขาจะได้พูดว่า   " อ้าว แหม ถ้าคุณ..บอกเรื่องนี้กับผมตั้งแต่แรก ก็เดินเครื่องเต็มที่ไปแล้วครับ"

     7.เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน เราอาจต้องยอมๆบางเรื่องกับเขาไปก่อน เช่น อนุมัติให้ซื้อแอร์ใหม่ได้ เรื่องจะเข้าทางเราง่ายเข้า

   8.บางทีมาพบกันคนละครึ่งทาง เขาก็ถูก เราก็ถูก ต้องมาช่วยกันรับผิดชอบ

         เราเถียงกันเรื่อง การปรับวิธี  เวลา และ มาตรการตรวจสอบคุณภาพ  การรับวัตถุดิบใหม่   เขาไม่เห็นด้วยกับแนวคิดของดิฉัน ซึ่งอาจทำให้ระบบงานไม่ดีขึ้น  อย่างที่เราคาดหวัง พนักงานระดับนี้ จะชี้นกเป็นไม้ ไม่ได้ และเขาก็มีความรู้และประสบการณ์ดีกว่าเราเสียอีก ในด้าน Food science

        สรุป ยังไม่เป็นที่ตกลง ว่าจะจัดระบบใหม่อย่างไร

       ดิฉัน พยายามมองหาจุดอ่อนของเขา   อ้อ!พบแล้ว เขามีจุดอ่อนที่ อารมณ์อ่อนไหว แปรปรวน  ต้องดูจังหวะ ตอนอารมณ์ดีๆ

       อีก 2 วันต่อมา ดิฉันเห็นเขาอารมณ์ดี จึงชวนคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ พอเผลอ กำลังหัวเราะถูกใจ  ดิฉัน วกเข้ามา ว่า "เออ วันนี้ฉันไปติดต่อราชการมา พบเจ้าหน้าที่ คนหนึ่งแปลกมากเลย  ไม่ฟังปัญหาของเราเลย ไม่ฟังเหตุผลของเราด้วย นิสัยนี่ แย่จริงๆนะ"

        เขาพยักหน้ารับว่า ครับแย่จริงๆ ไปติดต่อราชการ เจอบ่อย

วันนั้น ปัญหาเดิมของเรา ไม่เป็นปัญหาแล้ว เพราะเขาเผลอถูกผลักดันให้ทำตามอย่างที่เขา หลุดปากออกมาเอง

       การรอเวลาที่เหมาะสม เวลาที่เขาไม่เครียดหรือกำลังมีปัญหากับงาน เป็นเวลาที่เหมาะที่สุด นั่นคือ กาละเทศะ

       นี่คือตัวอย่างค่ะ ที่สามารถโน้มน้าวเขาได้ บางเรื่องก็ไม่สำเร็จ ถามว่า อย่างนี้แล้ว ไม่ผิดวินัยหรือ

       ในการทำงานร่วมกัน ดิฉันต้องการความเต็มใจ  จริงใจ มี Spirit  และมีความกระตือรือล้นในการทำงานอย่างแท้จริง เขาดูแลทรัพย์สินมูลค่ามากมายที่โรงงาน ตัวดิฉันอยู่กรุงเทพ ดิฉันต้องการให้เขาดูแลโรงงานของดิฉัน เสมือนหนึ่งว่า เป็นของเขาเองค่ะ และเขาก็ทำอย่างที่ว่านี้มาตลอด คนเรา ความบกพร่องก็มี  แต่ความดีก็มีมากค่ะ

      

หมายเลขบันทึก: 91878เขียนเมื่อ 22 เมษายน 2007 22:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 11:04 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (69)
น่าจะเครียดกับคนแบบนี้นะคะ ถ้ารั้นนัก ก็ไม่ไหวค่ะ
ไม่มีรูป
กานดา

ตอบค่ะ

จะเครียดแค่ ณ เวลาไม่ได้อย่างใจเรา แต่ ชอบความท้าทาย เดี๋ยวจะไปหาวิธีมาปราบคนหัวรั้น ส่วนใหญ่ก็ได้ ที่ไม่ได้ เพราะ ความคิดเราก็อาจไม่ดีพอ

ผมเห็นด้วย เรื่องสภาวะทางอารมณ์สำคัญมาก ถ้าพูดตอนอารมณ์ไม่ดี ก็จะทะเลาะกันแน่ๆ
  • คุณ sasinanda ค่ะ
  • ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
  • ชอบใจมากกับการอ่านบันทึกนี้ เพราะทำให้เรียนรู้เพิ่มมากขึ้น
  • ทุกวันนี้ ต้องทำงานร่วมกับคนเยอะ สิ่งที่สำคัญคือต้องอ่านใจ และนิสัยให้ออกว่าผู้ร่วมงานเป็นอย่างไร  เพื่อความราบรื่นในการทำงานค่ะ
  • การทำงานกับคนที่มีนิสัยต่อต้าน ถึงแม้จะน้อย แต่บางครั้งก็จะเป็นอุปสรรคในการทำงานได้ค่ะ
  • การจะเป็นผู้นำ ไม่ได้ง่ายเลยนะค่ะ
  • ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ที่ทำให้เรียนรู้มากขึ้น
ไม่มีรูป
นพ
  สภาวะทางอารมณ์ สัมพันธ์กับสภาวะทางร่างกายของเขา  ต้องคอยสังเกตกิริยาอาการ คนที่คุณจะไปคุยด้วย ถ้าอารมณ์ไม่ดี โน้มน้าว ไม่สำเร็จค่ะ
  • คนเรามีทั้งด้านดีและด้านเสีย เหมือนเหรียญที่มี 2 ด้าน
  • ถ้าเราเข้าใจเขา เราก็สามารถทำงานร่วมกันได้
  • นิสัยบางอย่างคงแก้ยากค่ะ
P

สวัสดีค่ะ ที่มาเยี่ยม ถูกของคุณค่ะ นิสัยบางอย่างแก้ยากมาก

แต่ถ้าเกี่ยวกับเรื่องงาน และสำคัญ ก็ต้องลองโน้มน้าวเขาก่อน ให้เขาเต็มใจเอง ดีกว่า บังคับ และเป็นการทดสอบความสามารถของเราด้วย

แต่ถ้าเขาไม่ยอม

ดิฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน และถ้าเป็นเรื่องสำคัญ เขาต้องยอมอยู่ดี

P

ขอบคุณค่ะ ที่comment

น้องเป็นคนที่ outstanding นะคะ ออกจะเกินอายุ ดีแล้วค่ะ น่าภูมิใจค่ะ

ตามประสบการณ์ พี่เป็นคนทำงานที่ต้องการใจคนด้วย ไม่ใช่แค่ให้เขาทำตามหน้าที่ แต่ต้องให้ทำด้วย Spirit     คนทำงานด้วยความทุ่มเท หาน้อยมากๆ องค์กรจะรักมาก เพราะคือสมบัติอันล้ำค่าขององค์กร

เราทำงานที่ไหน ให้เขาสรรเสริญลับหลัง เราก็ภูมิใจ

ไม่มีใคร ที่สำคัญขนาดหาคนแทนที่ไม่ได้หรอกค่ะ แต่จะเก่ง จะดี จะทุ่มเทเท่าคนเก่าหรือเปล่า ไม่แน่ใจ

การทำงาน ต้องมีจิตวิทยาค่ะ ตรงไป ไม่ดีหรอก

หัวหน้าแต่งตัวสวย หล่อ ก็ต้องชมกันหน่อยแต่เช้า ปรับบรรยากาศ คนไทย ไม่ชอบชมกัน หัวหน้าเขาสวย ก็เฉยๆ ทำไม่สน

ไม่ใช่ประจบ แค่พูดให้ถูกใจ ไม่เห็นเสียหายเลย

แล้วอะไรๆ มันก็จะง่ายขึ้นอีกเยอะ

เป็นเพื่อนของคุณหมอติ้งค่ะ

สนใจบันทึกนี้ค่ะ เห็นมีการแลกผลประโยชน์กัน จำเป็นด้วยหรือคะ

  • คุณ sasinanda  ค่ะ
  • ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่แนะนำเพิ่มเติม :-)
  • เรื่องใจ นี่เห็นด้วยค่ะ  ถ้าได้ใจของผู้ร่วมงาน ไม่ว่างานใด ๆ ก็สามารถทำให้สำเร็จได้ แต่จะให้ดี มีแรงกระตุ้นจากผู้นำก็จะยิ่งทำให้แรงใจมาเพิ่มเติมอีกค่ะ  
P

ฟังๆแล้ว หางเสียงชอบกล แต่ไม่ต้องลำบากใจ ไม่ถามหรอกค่ะ พูดกับลมกับฟ้าไปยังงั้น

ตัวเอง ตอนอายุน้อยๆ ก็ค่อนข้างหยิ่งหน่อย ไม่ง้อคน แต่พอมาทำกิจการเอง รู้ว่า เราเปลี่ยนไป คิดตรึกตรองมากขึ้น ใจเย็นขึ้น และ....ตรงนี้อาจไม่ดี....ซับซ้อนขึ้นมาก .....คนอื่นเดาใจ ยากนิดหนึ่ง ลูกชายเคยบอกว่า  แม่เป็นคนซับซ้อน ในบางขณะ

สรุป ถ้าเรารู้ว่า เป้าหมายของเรา คืออะไร วิธีที่จะให้ถึงเป้าหมาย อาจ ไมใช่ 1+1=2 ค่ะ

ไม่ทราบคุณจะงงไหม  o.k.ผ่านค่ะ ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนกับน้องค่ะ

ไม่มีรูป
สายใจ

สวัสดีค่ะ

ตอบค่ะ  เคยสงสัยไหมคะว่า ทำไมมีองค์กรบางแห่ง ชอบเดินแจกของที่ระลึกโน่นนี่แก่เราที่สนามบินบ้าง ตามงานต่างๆบ้าง ก้เพื่อให้เรา ยินดีที่จะบริจาคเงินทำบุญ หรือสมทบทุนบางอย่างให้เขาโดยเต็มใจ

เวลาใครให้ของอะไรเรา เรารู้สึกป็นหนี้บุญคุณ

ถ้าเราเสนอบางสิ่งให้เขา โอกาสที่เขาจะทำตามที่เราขอร้อง ย่อมมีสูง

สิ่งที่เราให้เขา อาจจะในรูปของเวลา คำชม ความสนใจก็ได้ค่ะ

คุณถามว่าจำเป็นไหม ก็ไม่จำเป็นนัก แต่ ถ้าให้ อะไรๆก็ง่ายขึ้นค่ะ

เวลาพูดโน้มน้าว  ต้องตอนอารมณ์ดีอย่างเดียวเหรอคะ
  • สวัสดีครับ
  • ผมเองก็มีลูกน้องหัวรั้นอยู่บ้าง  ..อยู่มาหลายที่และโยกไปหลายหน่วยงาน  ทำตัวเป็นจระเข้ขวางคลองอยู่ทุกที่ทุกเวลา  จนใคร ๆ ก็ระอา
  • แต่ก็ไม่เคยสิ้นหวังที่จะเปลี่ยนแปลงวิถีการทำงานของเขา...
  • มันเหนื่อยก็ตรงการไม่ยอมเปิดรับ...โดยเฉพาะการที่เขายอมรับไม่ได้ว่าต้องมาเป็นลูกน้องของคนที่มีอายุน้อยกว่าตนเองตั้ง 20 กว่าปี
  • แต่บันทึกของอาจารย์ก็ช่วยให้ผมตระหนักถึงจังหวะ...ท่าที...เวลา หรือกาละที่ควรต้องชั่งวัดให้พร้อมที่สุด...
  • ขอบพระคุณครับ
  • สวัสดีครับท่าน sasinanda
  • ได้ถ่ายทอดสิ่งที่มีประโยชน์มากๆต่อการเรียนรู้และเอาไปปรับใช้  เป็นบทเรียนที่น่าเรียนรู้มาก
  • คนเรามีหลายแบบหลายประเภท หากทำงานด้วยกันก็ต้องเรียนรู้กัน ยิ่งมีตำแหน่งหน้าที่การงานร่วมกัน ยิ่งมีเป้าหมายที่ต้องรับผิดชอบก็ต้อง ร่วมกันทำงาน จำเป็นมากเลยการเรียนรู้กัน
  • บทเรียนนี้มีประโยชน์มากครับ
  • ขอบคุณครับ
  • แวะมาทักทายก่อนนอนค่ะ
  • ช่วงนี้หว้าเริ่มยุ่งแล้วค่ะ
  • แต่จะพยายามเข้ามาเยี่ยมเยียนนะคะ

สวัสดีค่ะคุณ sasinanda

ขออนุญาต ลปรร ด้วยคนค่ะ

ขอบคุณที่นำเสนอมุมมองการแก้ปัญหาดีๆ เรื่องการจัดการหรือการประสานงานกับคนนะคะ

ดิฉันว่าคนเหล่านี้มีทุกองค์กร คิดขำๆ ก็เป็นคนประเภท just say no ไว้ก่อน ไม่ว่าเรื่องอะไร แต่บางทีผลลัพธ์จากคนกลุ่มนี้ก็ไม่ค่อยขำเท่าใดนัก

ในส่วนของราชการนั้น ตามประสบการณ์ส่วนตัว มีคนเหล่านี้พอสมควรทีเดียว แล้วก็ไม่ค่อยปรับตัว ผู้ต้องการใช้บริการก็ต้องทน ต้องเจรจากันนาน ต้องอดทนมากๆ ประมาณนั้น บางครั้งถ้าเรา complain ก็อาจถูกมองเป็นเรื่องส่วนตัวได้ง่าย ท้ายสุดก็เลยกลายเป็นระบบ"ราชการ" อย่างที่รู้ๆ กัน 

สิ่งเหล่านี้แก้ได้ยากมาก เพราะคนไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงตนเองสักเท่าใด มีมุมมอง "มองไปข้างนอก" เพียงอย่างเดียว ไม่ค่อยมี "มุมมองที่ย้อนเข้ามาดูตัวเอง" สักเท่าใดนักค่ะ ประมาณว่าลืมสำรวจตัวเองนั่นเอง ..

สวัสดีครับอาจารย์  sasinanda  

เรื่องการรับมือคนดื้อ + หัวรั้นนี่

ตัวผมค่อนข้างมีปัญหามาก

อย่างแรกคือเพราะตัวผมเองก็เป็นคนหัวแข็งอยู่แล้ว  

แล้วคนที่ร่วมงานด้วยต่างคนต่างเก่งแล้วก็มี

ีอัตตาของแต่ละคน

ตอนนี้ ผมก็พยายามปรับปรุงทัศนคติตัวเองอยู่ครับ

 

 

  

ไม่มีรูป
แก่นใจ

สวัสดีค่ะ

การพูดขอร้องอะไรกับใคร ตอนอารมณ์ดี  จะด้ผลกว่าค่ะ

แต่ไม่แน่เสมอไป บางที กำลังอารมณ์ไม่ค่อยดีเรื่องงาน เราไปขอให้เขาทำอะไร ที่จะเป็นผลให้เขาทำงานง่ายขึ้น เขาจะทำ และอารมณ์ดีขึ้นด้วยค่ะ

ต้องดูเป็นเรื่องๆไป

ขอขอบพระคุณอาจารย์ sasinanda...

  • ภาพประกอบโดดเด่นมากๆ เลย...
  • คนในภาพคงจะเป็นคนทันสมัย ไม่ดื้อรั้นทุกท่านทีเดียว
  • บันทึกของอาจารย์ให้ข้อคิดดีมากๆ สำหรับการทำงานร่วมกับคนหมู่มากครับ... สาธุ สาธุ สาธุ
P

เรียน  ท่านผู้จัดการ ที่นับถือ

นับว่าโชคดีที่สุดที่ท่านได้กรุณาแนะนำให้มาอ่านเรื่องดีๆ ที่ใครพลาดน่าจะเสียดายโอกาสที่จะได้เรียนรู้เรื่องใกล้ตัว แต่เหมือนเสี้ยนตำมือ กรณีคนรั้นนั้นมีอยู่ทั่วไป กรณีการแก้ไขปัญหาจึงมีเสน่ห์ที่น่ารู้

ขอนับถือ และขออีก ขออีก ผมแอบชอบการนำเสนอของท่านต้งแต่แรกแล้ว อ่านด้วยความชื่นชมเงียบๆ เห็นมุมมอง มุมแปลก ในการนำเสนอ ที่มีสไตส์เฉพาะตัว

                                                   ด้วยความนับถือ

 

                                                     จากตาแก่หัวทู่

ความคิด ติดมากับ กระดูกสันหลัง สาหัสครับ ต้องใช้สติ และ สมาธิ ครับ

P

ขอบคุณค่ะ ท่านครูบาที่มาเยี่ยม

เรื่องนี้ ที่อยากให้อ่าน เพราะเชื่อว่า ทุกคนต้องมีประสบการณ์

เหมือนเสี้ยนตำมือจริงๆ แต่ละคนอาจมีวิธีแก้ปัญหาไม่เหมือนกัน แล้วแต่นิสัยคนและสถานการณ์ค่ะ

ของดิฉัน พบหลายคน แต่ต้องใจเย็น และค่อยๆหาวิธี ส่วนใหญ่แก้ไขได้ค่ะ

P
JJ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ

เรื่องนิสัยไม่ดีติดตัว ข้ามภพข้ามชาติ พระท่านว่า ตัวเองพอแก้ได้ แต่ต้องอดทนมาก  เพราะฝังรากมานานมาก ต้องใจกว้าง และพยายามปรับตัวเองค่ะ

พระท่านว่า การย้ำคิด ย้ำทำ นานเข้า เป็นนิสัย นานๆเข้า ติดตัวข้ามชาติกันเลยค่ะ

P

สวัสดีค่ะ อาจารย์

ขอบคุณที่ชมค่ะ คนในภาพ บางคนก็รั้นเอาการ เป็นนิสัยประจำตัว ต้องคอยดูจังหวะ ไม่ผลีผลาม ถ้าเราอยากจะ gearให้เขาทำอะไรให้ คุณหมอคงเดาออก คนเป็นหมอ จะคล้ายๆกัน....อุ๊ย ขอโทษค่ะ ...บางคนค่ะ

บางที ต้องชักแม่น้ำทั้ง 5 ให้เขาเข้าใจว่า ความคิดนี้ มาจากเขาเอง

คนเราต้องการๆยกย่อง ต้องการเป็น some bodyค่ะ และถ้าเราจะชมเชยใครๆในวงทำงานของเราพอเป็นขวัญและกำลังใจบ้าง ก็ไม่เห็นเสียหาย

อย่างเรื่องที่บ้าน เมื่อเช้า หาเรื่องชม แม่บ้าน ว่าทำน้ำพริกอร่อยมากเมื่อเย็น เขาจะขยันมากขึ้น อารมณ์ดีทั้งวัน

สายหน่อยโทรไปหาคนเลี้ยงหลาน ถามโน่นนี่ไปเรื่อย และลงท้ายว่า เออ นี่ คุณหมอเขาชมแน่ะ ว่า เธอหัดน้องเก่งนะ ยืนตรงเคารพธงชาติก็ได้ จนจบเพลง  ขอชมเลย  หัวเราะใหญ่ จุดประสงค์ จะให้เขาเลี้ยงหลานเราดีๆค่ะ

คนเลี้ยงคนนี้ เป็นคนรั้นมากค่ะ เลี้ยงเด็กมา10กว่าปี

ภูมิใจมาก ทุกบ้านง้อเขาหมด

แต่ตอนนี้ ถูกลบลายไปแล้ว ส่วนใหญ่ค่ะ เขาบอกจะไม่ไปไหน จะอยู่กันจนน้องโต จะอยู่กับคุณย่าต่อค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ

ขอบคุณที่ให้ข้อคิดและมุมมองดีๆค่ะ บันทึกของคุณsasinanda มีเสน่ห์ฉพาะตัวด้วยความรู้และประสบการณ์ตรงที่เข้มข้น มีประโยชน์ทั้งในการดำเนินธุรกิจและการปรับเอามาใช้กับชีวิตไม่ว่าจะทำงานอะไร แถมยังเป็นคนใช้เทคโนโลยีเก่งทำภาพประกอบได้สวยงาม ชื่นชมคุณจริงๆค่ะ

P

สวัสดีค่ะอาจารย์

 พอดี คุยกับคนรั้นบางคน เมื่อวันก่อน เลยนึกขึ้นมาได้ ว่า เราเจอคนแบบนี้มามาก เลยอยากจะshareประสบการณ์บ้างค่ะ

อ่านบันทึกอาจารย์ ให้ความรู้สึกเย็น และหมาๆก็น่ารักมาก มีเรื่องแปลกเกี่ยวกับหมาๆ วันหลังจะเขียนเล่าค่ะ

คงต้องใช้ความอดทนอย่างมากครับ...

ผมชอบวิธีการแก้ปัญหาวิธีนี้ครับ...

การวิเคราะห์ลักษณะของเขาจะทำให้เราเข้าใจเขามากขึ้น และที่สำคัญเราจะเห็นใจเขามากขึ้นด้วยครับ...

ขอบคุณมากครับ...

P

สวัสดีค่ะ

ดิฉัน สมัยทำงานอยู่รัฐวิสาหกิจ มีลูกน้องอายุมากกว่าหลายคน ตั้งแต่10 ปีถึง20ปี เพราะเขาอยู่มาเก่า

แต่โชคดี ที่เขาไม่ค่อยรั้นกันเท่าใด พอไหวๆ

มีอยู่คนหนึ่ง อายุมากว่า 10ปี เอาเรื่องน่าดู มีปัญหากัน เขาทำเรื่องขอย้าย พี่เซ็นต์ o.kทันที ตอนนั้น อายุน้อย ไม่ค่อยคิดหน้า คิดหลัง แต่แล้ว เขาอยู่ต่อ เพราะมีผู้บังคับบัญชาอีกขั้นหนึ่งมาไกล่เกลี่ย

สมัยก่อนโน้น พี่ก็ไม่ใช่ดีหรอก อารมณ์ร้อน และ หุนหันเหมือนกัน ต่อมา ดีขึ้น เป็นที่ประสบการณ์ ความจำเป็นบังคับ และอายุมากขึ้นค่ะ

P

ขอบคุณอาจารย์ที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ

ตามปกติ จะชอบอ่านบันทึกอาจารย์ด้วยค่ะ ที่นี่มีผู้มีประสบการณ์หลากหลาย ที่มีค่ามาก สามารถเอามาปรับใช้ได้กับงานและตัวเองค่ะ

ที่อาจารย์กล่าวถึง คนบางคนที่ทำงานภาคราชการ และยึดติดกับระบบเก่าๆ ไม่ปรับตัว ก็มีอยู่ เห็นด้วยมากๆค่ะ

มิน่า เวลาจะไปติดต่ออะไร ชอบมีคนถามว่า รู้จักใครในนั้นหรือเปล่า  ถ้ารู้จักก็สะดวกหน่อย อะลุ่มอะหล่วยกันได้ ถ้าไม่รู้จัก ก็ ต้องตามระเบียบเป๊ะเลย

แต่ที่ปรับปรุงแล้ว ดีๆก็มีมากค่ะ

คุณ sasinanda คะ

ไม่งงค่ะ ขอบคุณมากค่ะ และดีใจที่ได้แลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นค่ะ :-) 

  • ผมไม่ชอบเป็นผู้ที่ต้องบริหาร  เพราะเหนื่อยหน่ายต่อการต้องดูแลคน (ดื้อ)
  • เฉพาะดูแลงานก็พอไหว
  • แต่ทุกวันนี้เหนือสิ่งอื่นใดคือความผูกพันที่มีต่อองค์กร - องค์กรที่ให้ชีวิตและลมหายใจแก่เรา...
  • แต่ส่วนใหญ่คนมักติดภาพความเป็นผมตรงที่ "ตรง - แข็ง - ร้อน - จริงจังกับงาน"  อยู่นานเข้าจึงจะรู้ว่าอันแท้ที่จริงผมเป็นคนอ่อนไหวและชอบประนีประนอมมาก
  • ยังมีกำลังใจทำงานครับ...
  • และขอเป็นกำลังใจให้เช่นกัน...ขอบพระคุณมากครับ

    การครองคน เคยเห็น จำที่มาไม่ได้..........

 

     คนมักได้  ใช้วิธี ให้ผลประโยชน์ตอบแทน

    คนรับผิดชอบ ใช้วิธี ให้อิสระ  มอบหมายหน้าที่

    คนปลิ้นปล้อน ใช้วิธี ต้องใช้กฏระเบียบ

    คนเก่ง  ใช้วิธี ให้ความสำคัญ

    คนขยัน ใช้วิธี  ให้คำชมเชย

     คนโง่  ใช้วิธี  ให้สิ่งยึดติด

     คนอาภัพ  ใช้วิธี ให้ความสงสาร

     คนเกียจคร้าน ใช้วิธี การลงโทษ

     คนตรง  ใช้วิธี มีเหตุผลและความยุติธรรม

     คนโลเล ใช้วิธี คำสั่งที่ชัดเจน

     คนนอกคอก ใช้วิธี การติดตาม

     คนค้าความ ดีแต่พูด ใช้วิธี ต้องถามหาข้อสรุป

 คนแข็งกร้าว ใช้วิธี ความนิ่ง สุขุม นุ่มนวล สยบ

    คนสับปรับ ต้องรีบจับให้ทันก่อนหันไปเรื่องอื่น

   คนอ่อนแอ ใช้วิธี ความเข้มแข็งปกป้อง

  คนอ่อนไหวง่าย ต้องถ้อยทีถ้อยอาศัย

   ส่วน คนจัญไร ต้องไล่ออกสถานเดียว..........

สวัสดีค่ะคุณ
P

                ราณีอ่านแล้วก็ยิ้ม ๆ ในความอดทนของพี่จริง ๆ นี่ละค่ะเขาเรียกว่าคนจริง "รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง"  พี่เป็นคนใจเย็นที่สุด ให้โอกาสทุกคนจริง ๆ แต่ยืนอยู่บนเหตุผลและความถูกต้อง ถ้าทุกคนของหน่วยงานของแต่ละที่มีผู้บริหารอย่างนี้ทุกคน ประเทศเราคงได้อยู่แถวหน้าบ้างแล้วละค่ะ ขอบคุณสำหรับแง่คิดต่าง ๆที่ราณีได้รับ จะนำไปประยุกต์ใช้บ้างค่ะ  หลาย ๆครั้งราณีก็นับ หนึ่งถึงร้อยค่ะ หรือปล่อยมให้ข้ามวันและค่อยมาพูดค่ะ  ขอบคุณค่ะเข้ามาบันทึกพี่ทีไร มีอะไรเก็บไปด้วยเสมอเลยค่ะ

P

สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากๆกับคำกลอน ดีๆๆจริงๆค่ะ

คนที่ยกตัวอย่างเข้าข่าย คนดื้อรั้น เอาชนะ คงต้องใช้

คนแข็งกร้าว ใช้วิธี ความนิ่ง สุขุม นุ่มนวล สยบ

อย่างนี้เลยนะคะ

เรื่องนี้ ถึงต้องกลับไปตั้งหลัก คิดตึกตรอง และกลับมาใหม่ อย่างที่เล่าค่ะ

ขอบคุณมากใช้ได้ดีค่ะ

เป็นสูตรที่ดีครับ...แต่การนำไปใช้คงต้องพิจารณาเป็นคราวๆไป...เหมือนให้ลิงปอกหอมละมังครับ...

บริหารคนยากที่สุครับ ... ไม่ชอบทำแต่ก็มีคนส่งมาให้บริหารอยู่เรื่อยๆ ...

 

โอชกร

เป็นคำแนะนำที่ดีค่ะ  การที่จะเปลี่ยนความคิดคนๆหนึ่งยากมาก ต้องมีความอดทนมาก  ไม่ทราบว่าคุณ sasinanda  เจอปัญหานี้บ่อยไหมค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ สำหรับเรื่องนี้ เพราะที่งานก็มีอาจารย์บางท่านที่อายุเยอะกว่า ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง ไม่ชอบเห็นด้วยกับความคิดเห็นของใครๆ ใครพูดอะไรมาส่ายหน้าไว้ก่อนอย่างเดียว พอให้ทำอะไรก็ชอบบอกว่าทำไม่เป็น (ประหนึ่งเหมือนถ่อมตัว เพราะจริงๆ เขาทำได้) ... ทางแก้ของเราก็คือเพิกเฉยกับเขาไปเลยค่ะ ถ้าเรื่องงานก็ทางใครทางมัน แต่ถ้าเรื่องไร้สาระก็พอคุยกันได้... ซึ่งก็เป็นการทำงานที่ไม่ถูกต้องนัก ... แต่เหนื่อยค่ะ เลยเลิกยุ่ง ... งานส่วนรวมเขาแทบจะไม่ยุ่ง ไม่อุทิศเวลา เขาทำเฉพาะงานที่เขารับผิดชอบค่ะ...

อ่านหนังสือเรื่องสามก๊กอยู่ค่ะ ตอนนี้ อย่างหนึ่งที่แปลกใจ คือ กุนซือของแต่ละก๊ก ช่างรู้ว่าฝ่ายตรงกันข้าม แต่ละคนมีนิสัยอย่างไร แล้วอาศัยจุดบกพร่องตรงนั้นเป็นอุบายในการหลอกล่อ เอาชนะศึกได้ ... เก่งจริงๆ ค่ะ ...

อยากมีความสามารถในการดูคน และอาศัยจุดนี้ในการทำงานกับเขาค่ะ ... ขอคำแนะนำด้วยค่ะ

ภาพประกอบจัดได้สวยมากๆ ค่ะ ...
P

สวัสดีค่ะ ขอโทษค่ะ ช้าไปนิด ไปธุระมาค่ะ

คนหนุ่มๆก็แบบนี้ล่ะค่ะ ไม่ค่อยจะยอมอะไรง่ายๆหรอก เห็นว่า ตัวเองก็มีดีไม่ด้อยกว่าใคร

แต่ถ้า เรามองคนอื่นในแง่บวก พูดถึงบุคคลที่ 3 ที่เกี่ยวข้องงานกัน  ว่าคุณชื่นชมเขา เขาน่าคบ

ประเดี๋ยวเขาก็รู้ แล้วเขาก็จะดีกับคุณด้วย เป็นการmake friend โดยไม่เสียหน้า คือไม่พูดตรงๆ

ต่อจากนั้น มิตรภาพเริ่มเกิด คุณทั้งคู่ ก็จะคุยกัน เรื่องที่สนใจร่วมกัน และขยายไปเป็นกลุ่ม

ไม่มีใครชอบเรา ถ้าเราไป มองเขาว่าด้อยกว่าเรา

แนะนำตามประสบการณ์ของการสร้างมิตรภาพค่ะ ลองดู อย่าไปคิดใครเก่งกว่าใครเลย คนประเมินเป็นBossเราค่ะ

P
สวัสดีค่ะอาจารย์  กลิ่นกะเพาะปลา ยังตามมาถึงนี่อีกค่ะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
P

สวัสดีค่ะ อ่านบันทึกของคุณบางทรายตลอด รู้สึกว่า การทำงานสนุก แต่น่าเหนื่อยนะคะ ทำงานกับคยหมู่มาก ปัญหามากตาม

กับคนดื้อรั้น การต่อล้อต่อเถียง ไม่ให้ประโยชน์อะไร นอกจากยิ่งต่อต้านค่ะ ต้องหากลยุทธ์ดีๆที่เหมาะกับเขาค่ะ

P

สวัสดีค่ะ

เราพบกันสม่ำเสมอนะคะ หายไปจะคิดถึงมากเลย

จริงๆพี่ไม่ใช่คนใจเย็นนัก แต่ความจำเป็นบังคับ และต้องการให้ลูกน้องนับถือ คนเป็นหัวหน้าโวยวายไม่ได้ จะขาดความน่าเชื่อถือ

อีกอย่างหนึ่ง มีความรู้สึกว่า เถียงกับคนอย่างนี้ ไม่ได้อะไร มีแต่จะเป็นเรื่องใหญ่ สู้เรามาหาอุบายที่แยบยลอย่างอื่นดีกว่าน่ะค่ะ

P

สวัสดีค่ะ

ดีใจที่แวะมาค่ะ

จริงค่ะ คนคือทรัพยากรที่มีปัญหา แต่ถ้าเราเป็นผู้บังคับบัญชา เราก็ต้องเรียนรู้ในการจะบริหารเขานะคะ

ทำๆไปก็ชินค่ะ อย่าเครียดนักก็แล้วกันค่ะ

ไม่มีรูป
กฤษณา

ตอบค่ะ

คุณถามว่า   เจอปัญหานี้บ่อยไหมคะ

ไม่บ่อยนัก แตส่วนใหญ่แก้ปัญหาได้ค่ะ ไม่ช้าก็เร็ว และทุกคนอยู่กับเรานานๆนะคะ

สวัสดีค่ะ

ในทางกลับกัน ถ้าลูกน้องเห็นว่าBoss หัวรั้น เขาจะมีโอกาสเปลี่ยนใจBossได้ไหมคะ

ไม่มีรูป
เอ๋

สวัสดีค่ะ

แน่นอนค่ะ ถ้าความเห็นเราไม่ดีพอ ความคิดเขาดีกว่า เราก็ต้องใจกว้างค่ะ ปรับเปลี่ยนได้ ดิฉันไม่ยึดติดตรงนี้ ชอบให้การทำงานเป็นทีมค่ะ ไม่ต้องการเป็นคนไม่ฟังใครค่ะ

เมื่อเรา ใจกว้าง เขาก็จะใจกว้างกับเราด้วยค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านแล้วเข้าใจมากๆ เลยค่ะ การบริหารงานไม่เหนื่อยเท่าบริหารคน

เคยมีเพื่อนคนนึง  ถามว่า คำว่า "คน" คือ อะไร
ึิถ้าคิดแป๊บเดียว ก็ มนุษย์ ไงจ๊ะ เพื่อนบอกว่า "คน" เป็นอาการของการกวนให้เข้ากัน ทำให้ปนกัน ดังนั้นไม่แปลกใจว่าทำไม๊ ทำไม คน ถึงได้ยากแท้หยั่งถึงนัก มีหลากหลายประเภท

ทุกสิ่งล้วนต้องมีการใช้ศาสตร์ และ ศิลป์ ในการดำรงชีพ ค่ะ
อาจารย์คะเคยเจออีกประเภทเป็นกลุ่มไม่ปฏิเสธ รับปากหมดทุกเรื่อง แต่พอไปตามงานไม่ทำตามที่ตกลงซักอย่าง ปวดหัวเลยคะ การทำงานกับคนเนี่ยยากจริงๆเลยคะ ลองทั้งมุขลงไปคลุกวงในหาต้นเหตุ มุขช่วยเองอันไหนทำไม่ได้บอกมา แต่ไม่อยากใช้มุขฟ้องผู้ใหญ่น่ะคะ มันใจร้าย แต่ก็ดีขึ้นแค่ระดับนึงคะ ต้องคอยย้ำอยู่เรื่อยๆ
P

สวัสดีค่ะ

คุณพูดถูก ยิ่งอยู่กับคนมากๆ ยิ่งเข้าใจดีนะคะ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ

P

สวัสดีค่ะ

ประเภท รับหมดทุกเรื่อง เจอบ่อยค่ะ ไม่ค่อยได้เรื่อง ดีแต่ทำเก่งไปหมด ท่าดีทีเหลวค่ะ ยิ่งน่าเบื่อหนักกว่าอีกค่ะ

คุณว่าอย่างไหนแย่กว่ากันคะ

สวัสดีอีกครั้ง  และอีกรอบ...

ผมนำแนวคิดบางข้อในบันทึกนี้ไปวิเคราะห์กับวิถีงานของตนเอง..

วันนี้ตามงานกับบรรดาหัวหน้าส่วนทั้งหลาย...จระเข้เริ่มไม่ขวางคลอง  เพราะผมพูดด้วยข้อมูลที่ประจักษ์และสัมผัสได้....

บรรยากาศเป็นไปด้วยดี...ดูเหมือนจะน้อมรับในภาระนั้น ๆ  ...แต่ไม่รู้จะเปลี่ยนแปลงและทำได้ดีสักแค่ไหน...กระนั้นถ้าจะเปลี่ยนแปลงจริง ๆ  ผมก็รอได้..แต่ถ้ายังนิ่งทวนทางลมและขวางคลองอยู่เหมือนเดิม...ผมก็ไม่จำเป็นต้องร่ำไรอีกแล้ว..

ขอบคุณครับ...และต้องขออภัยนะครับ..ที่ดูเหมือนจะบ่น  แต่จริงๆ มารายงานผลที่ได้จากวิถีคิดในบันทึกนี้นะครับ

 

P

ขอบคุณมากค่ะ ที่อย่างน้อยบันทึกนี้ก็มีประโยชน์สำหรับผู้ที่นำไปปรับใช้ได้บ้าง เพราะเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น

แต่ที่แน่ๆคือเราต้องใจเย็น หาวิธี ให้เหมะกับคน ถ้ายังไม่ได้ผล ก็ต้องใช้ไม้แข็งค่ะ คนทุกคนมีจุดอ่อนค่ะ ต้องหาให้เจอนิดนึง ใจร้อน ก็โกรธกันเปล่าๆ นอกจากไม่ไหวจริงๆ

ที่ทำงานดิฉัน เจอทั้ง 2แบบ say yesตลอด กับsay no ตลอด แย่เหือนกัน ดิฉัน เป็นผู้ประสานงาน อยู่ตรงกลางเลยค่ะ
ไม่มีรูป
ดารา
เห็นใจค่ะ แต่คงต้องดูในรายละเอียดของแต่ละเรื่องค่ะ ยังไงใจเย็นไว้ก่อนดีที่สุดค่ะ

คุณ

P
 ค่ะ

สมพรเจอหัวหน้ารั้น นับมาเกือบตลอดชีวิตการทำงาน คิดว่าตอนนี้มันคงเดินทางไปเที่ยวทั่วประเทศแล้วกลับมาที่จุดเริ่มต้น มันก็ยังเปลี่ยนไม่ได้ค่ะ คิดว่าจะลองนับไปเรื่อง ๆ อีก 2 ปีก็เกษียณแล้วค่ะ (ฮา.....)

ปรับ/เปลี่ยนตัวเราให้ยอมรับดีกว่า คลานกันไปเรื่อย ๆ ถ้าคิดว่าเสียหาย ก็คงไม่  แต่ไม่ได้ออกแรงวิ่งเท่านั้นเองค่ะ

ลปรร. นะคะ

สวัสดีค่ะ

ดีใจที่คุณมาเยี่ยม

หัวหน้าของคุณรั้นเป็นนิสัย อย่าไปเปลี่ยนเลยค่ะ

พออยู่กันได้ ทำงานกันได้ ก็พอได้แล้วค่ะ

ให้อภัยเขาๆไป ที่ทำให้เรายุ่งยาก และทำดีกับเขาให้มากๆ แทนที่จะโกรธเขา ก็คนมีนิสัยอย่างนี้ แก้ไขไม่ได้  แต่คอยดูนะคะ ว่า เขาเห็นคุณดีกับเขา เขาจะดีกับคุณมากขึ้นแน่ๆค่ะ แล้วง ได้ผลอย่างไร ช่วยบอกด้วยค่ะ

  • เจอบ่อยครับ แต่เราก็ไม่รั้นตอบ ก็เหมือนกับคำที่ว่า ไม่สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป  ครับ
P

สวัสดีค่ะ

อย่างที่ครูเสือทำ ดิฉันว่าถุกต้องมากๆ เราดีกับเขา ให้อภัยเขาที่เขาอาจไม่ดีกับเราในบางครั้ง คนเราก็ต้องมี ละอายใจบ้างค่ะ  เชื่อเถอะ ไม่เหลือบ่ากว่าแรง ก็อย่าโกรธกันเลยค่ะ

แล้วเราจะไปรู้ใจคนอื่นได้อย่างไรล่ะครับ ไม่ใช่ของง่ายนะ ผมมีคนแบบนี้ทำงานด้วย 2-3 คน
ไม่มีรูป
ศานิต

สวัสดีค่ะ

เราคงต้องใช้ความสังเกตและจิตวิทยาหน่อยค่ะ

คนเราต้องการความภาคถูมิใจในตัวเอง และต้องการให้ตัวเองดูดีในสายตาคนอื่น

คุณคงต้องmake freind กับพื่อนๆให้มากหน่อย ยกย่องชมเชย ในโอกาสอันควร สร้างบรรยากาศที่ดีระหว่างกัน คนเรา เมื่อบรรยากาศดี อารมณ์ดี การพูดจากันก็จะอลุ่มอล่วยกันได้ง่ายขึ้นค่ะ

สุดยอดครับ....

แล้ววิธีการนี้ เอามาปรับใช้กับคนในครอบครัวได้มั้ยครับ

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ครับ

P

สวัสดีค่ะ ตกลงยังไม่บอกว่าหนูคนนี้เป็นใคร แต่เขาน่ารักมากค่ะ

เรื่องหัวดิ้อ หัวรั้น นี่คนในครอบครัวก้เป้น และจะแก้ยากกว่าคนข้างนอกด้วยซ้ำค่ะ คุณต้องมีกลยุทธ์และจิตวิทยาดีๆนะคะ

สวัสดีครับ

ได้ข้อคิดจากที่นี่ครับ ขอบคุณ ผมก็มีปัญหามากเลยกับลูกน้อง

ไม่มีรูป
ชัยพร
สวัสดีค่ะ
ขอโทษตอบช้าไปหน่อย
 ในเรื่องนี้ เป็นการแก้ปัญหากับคนที่ยึดติดกับบทบาทหน้าที่ -Functional fixedness  กับการแก้ปัญหาด้วยรูปแบบเดิมเดิมๆ ไม่ค่อยยอมรับการเปลี่ยนแปลงการแก้ปัญหารูปแบบใหม่ ตามมุมมองใหม่ๆค่ะ
อาจเสียเวลา ทำความเข้าใจและเกลี้ยกล่อมหน่อย แต่ก็ได้ผลค่ะ ครังต่อมา เขาก็มีท่าที ยอมรับการปรับปรุงง่ายขึ้นค่ะ
  • ขอบพระคุณที่แนะนำให้มาอ่านนะคะ
  • พี่ Sasinanda เป็นคนที่มีศิลปะในการบริหารคนมากเลยค่ะ
  • บางทีคนเก่ง ก็อาจจะพยศได้บ้าง แต่หากสามารถมองส่วนดีและดึงส่วนดีออกมาใช้ได้ ผู้บริหารแบบนี้ เก่งจริงๆนะคะ ขอชื่นชมค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ Nan & Ball Chongbunwatana

เรื่อง เปิดใจยอมรับความคิดใหม่ๆนี่ เป็นเรื่องยากมาก  ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัวหรือที่ๆทำงานก็ตามค่ะ

ถ้าเป็นการสอนงานเด็บจบใหม่ๆไม่ยาก เพราะเขาคงเปิดใจ อยากเรียนรู้เต็มที่ แต่กับคนที่มีประสบการณ์และความรู้นี่ ต้องดูดีๆค่ะ

ดิฉันมักเริ่มจากการชมก่อน แล้วจึงมาดูว่า จะมีอะไรแก้ไข ให้ดีขึ้นอีกบ้าง ซึ่งคงต้องดูที่นิสัยเขาด้วย ว่าเขาจะยอมรับได้ง่ายขึ้น ถ้าอยู่ในอารมณ์และสิ่งแวดล้อมอย่างใดบ้าง และให้มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน บางทีความเห็นของเขาก็ดีทีเดียว มาปรับให้เข้ากันกับเรา

พอเขายอมรับแล้ว การเปลี่ยนแปลงสิ่งใดก็ไม่ค่อยยากเท่าไรค่ะ

สวัสดีครับ ผมเข้ามาอ่านแล้วประทับใจในการตัดสินใจและการแก้ไขปัญหาของคุณมากๆเลยครับ แต่ตัวผมเองจริงๆแล้วเป็นคนมีปัญหา แบบผมรู้สึกว่าผมเหมือนเป็นคนหัวรั้นมากๆ แล้วก็อ่อนไหวง่าย บังคับใจตนเองไม่ให้โกรธคนอื่นเวลานินทาหรือด่าเราหรือทำท่าทางแย่ๆกับเราได้ยากมากๆ เพราะตัวผมเองก็มีความหลังที่พ่อไม่เคยดูแลด้วยความอบอุ่น เอาแต่ชมแล้วให้รางวัลเวลาเรียนดีหรือทำสิ่งดีๆ ซึ่งมันก็ทำให้ผมเป็นคนรักเรียน แต่ก็มีนิสัยที่ชอบเอาชนะขึ้อิจฉา แต่ผมก็ไม่ค่อยนินทาใครนะครับ จะมีบ้างก็ตอนโตแล้ว แต่ปกติจะไม่นินทาลับหลังเพราะไม่ชอบมากๆ แต่ว่าจะเป็นคนที่พอโมโหแล้วพูดใส้ตรงหน้าเลย ซึ่งบอกเลยว่าคนเกลียดเยอะเหมือนกัน แล้วก็เลยรึสึกว่าเหมือนเป็นคนที่เพื่อนไม่อยากยุ่งด้วย แล้วผมก็เป็นคนที่มันปัญหาด้านบุคลิกภาพขาดความมั่นใจอย่างรุนแรง คุยกับคนอื่นไม่เก่ง ยิ่งมีแต่ประสบการณ์ที่เจอแต่เพื่อนบอกไม่ชอบๆมันทำให้คิดวกวนหาทางออกไม่ได้ ผมจะทำยังไงดี สับสนมากๆ

คือผมอยากปรึกษาครับ ผมเป็นเจ้าของกิจการ เจอลูกน้องหัวแข็งมาก เป็นเคสเดียวกันกับกระทู่นี้ ผมทำทุกทางแล้วมันเป็นเรื่อง ยากมากครับ ตัวผมเองด้วยอายุที่น้อย ยี่สิบหก อาจน้อยมากสำหรับคนอื่นๆ  ผมก็เจอคนมาเยอะนะครับ คนที่ดื้อหัวแข็งก็เคยเจอมาแล้วก็พอมีวิธีรับมือบ้าง แต่มาเจอคนที่อายุมาก มากประสบการณ์บอกได้เลยว่า คนนั้น แก่รุ่นพ่อผมเลย คือ เขาไม่เปิดใจอะไรเลยซํกเรื่อง ค้านหัวชนฝาตลอดไม่ยอมที่จะฟังความเห็นที่เป็นกลาง อืม....เป็นประเภท รถถัง จนไม่รู้ว่าจะรับมือยังไงดีครับ  เพิ่มเติมครับแต่พอเวลาประชุม เขากลับเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ได้แต่บ่น   ว่า

"บอกไปไม่มีใครเชื่อ"


ปล ถึงตำแหน่งผมจะสูงกว่าเขา ผมก็ยังมีความเคารพในเรื่องผู้หลักผู้ใหญ่อยู่ครับ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท