I am a blogger, NOT an Answer Man!!
ร้อยแปดพันเก้าคำถามที่ได้รับเกี่ยวกับการมาเรียนต่อต่างประเทศ
“อยากรู้ว่าถ้าอยากไปเรียนเมืองนอกต้องเตรียมตัวยังไง”
“กำลังจะไปเรียนที่อังกฤษ ต้องจัดกระเป๋าแบบไหน เอาอะไรไปดีบ้าง”
“เอาเสื้อกันหนาวไปกี่ตัวดี หรือว่าขนมาม่าไปกี่ลัง”
“มีอาหารไทยให้กินบ้างมั้ย”
“ไปเรียนภาษาที่ไหนดี และทำยังไงให้พูดภาษาอังกฤษได้”
ฯลฯ
หรืออีกล้านแปดคำถามเกี่ยวกับสาขาที่เรียน
“ชีวสารสนเทศ (Bioinformatics) คืออะไร”
“ถ้าสนใจเรียนสาขานี้ ควรจะไปเรียนที่ประเทศไหน ติดต่ออาจารย์ยังไง”
“ไปเรียนสาขานั้นสาขานี้ ที่มหาลัยนั้นมหาลัยนี้ดีมั้ย”
“งานวิจัยเรื่องนี้ มีมหาลัยไหนในอังกฤษดังเรื่องนี้ หรือทำงานนี้อยู่บ้าง”
“จะสมัครเรียนต่อที่อังกฤษ ต้องทำยังไงบ้าง”
“คะแนนโทเฟลแค่นี้จะพอเข้ามหาลัยไหนในอังกฤษได้บ้าง”
“เรียนจบมาแล้วจะทำงานอะไรดี”
ฯลฯ
ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่ต้องการจะเมลล์มาหาเพื่อถามคำถามเหล่านี้
กรุณาถามคำถามต่อไปนี้กับตัวคุณเองก่อนว่า
ค้นหาในเน็ตแล้วไม่มีใครหรือเว็บไหนพูดถึงเรื่องเหล่านี้เลยใช่มั้ย
Google/Yahoo or other search engines ของเราทำงานเจ๊งรึป่าว
ไม่มีร้านหนังสือที่ไหนขายหนังสือเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เลย
ถ้าคุณพบว่าคุณไม่สามารถหาเรื่องราวพวกนี้ได้ที่ไหนเลยจริง ๆ ให้เมลล์มาหาได้เลยค่ะ ยินดีตอบคำถามคุณเต็มที่ แต่ ช้าก่อน ถ้าคุณยังมีอีกหลายหนทาง ไม่ว่าจะบนเว็บหรือร้านหนังสือ ที่จะช่วยไขข้อข้องใจเหล่านี้ ทราบค่ะว่าวิธีเมลล์มาถามถือว่าง่ายที่สุดและเหนื่อยน้อยที่สุด แต่กรุณาเถอะค่ะ กรุณาช่วยตัวคุณเองให้มากที่สุดเช่นกัน ก่อนที่จะเมลล์มาถาม ขอบคุณสำหรับความร่วมมือ
ปล. ขออภัยหากบันทึกนี้ดูจะแปลกตาไปสำหรับหลาย ๆ ท่านที่แวะเข้ามาอ่าน “บอกเล่าจากแดนไกล” อยู่เป็นประจำ แต่เพราะเราได้รับเมลล์ถามคำถามเหล่านี้อยู่เรื่อย ๆ และถามคำถามเดิม ๆ จึงเริ่มมีข้อสงสัยเกิดกับตัวเองว่า เอ๊ะ เดี๋ยวนี้ไม่มีแหล่งข้อมูลที่ไหนเขียนเรื่องพวกนี้เอาไว้เลยเหรอ แล้วก่อนที่เรามาเรียนทำไมเราหาข้อมูลได้เยอะแยะ หลายท่านอาจจะคิดว่าใจดำ แต่เปล่าเลยค่ะ ไม่ใช่ไม่เต็มใจที่จะตอบหรือไม่อยากจะช่วยเหลือนะคะ ถ้าจำเป็นจริง ๆ หรือคำถามเฉพาะเจาะจงจริง ๆ เรายินดีตอบให้เต็มที่เต็มความสามารถที่จะช่วยตอบให้ได้ แต่ถ้าเป็นคำถามทั่ว ๆ ไปแบบที่ยกตัวอย่างมา ขออภัยด้วยที่ต้องบอกว่า “ขออนุญาตไม่ตอบ” ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ โอ๋-อโณ
ดีครับเป็นการแสดงออกเพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ตรงกัน...
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันควรจะใช้ความเข้าใจและการยอมรับซึ่งกันและกัน...
ขอบคุณมากครับ...
โอ้ สงกะสัยว่าคนคงจะถามคุณณิชเรื่องนี้มากจริงๆ จนทำให้คุณณิชเหมือนจะอึดอัด
เวลาแอนตอบเรื่องแบบนี้ ก็จะคิดว่าทำบุญค่ะ เพราะว่าเรามีโอกาสได้เคยลุยเองมาก่อน บางทีถ้าเหนื่อยหรือไม่มีเวลาก็จะพยามจำ website ที่อธิบายเรื่องแบบนี้ไว้ตอบแทน
คือ บางทีตอนเริ่มต้นเค้าอาจจะเคว้งน่ะค่ะ ไม่รู้จะเริ่มยังไง หรือถึงรู้ก็คิดว่าถามกับคนเคยมีประสบการณ์ตรงใกล้ตัวก็น่าจะช่วยสร้างความมั่นใจ
คุณณิช อาจจะเป็นคนที่ดูประสบความสำเร็จ น่าเชื่อถือ และน่าจะให้คำตอบดีดีแก่เค้าได้
เห็นใจคุณณิชค่ะ แต่ก็คิดว่าบางทีอาจจะไม่ได้เกิดจากอาการงอมืองอเท้าอย่างเดียวของผู้ถาม อาจจะเพราะอยากได้ฟังกับหูจากคนเป็นๆที่เคยผ่านจุดนั้นมาก่อน เพื่อสร้างความมั่นใจน่ะค่ะ
ปล เป็นการดีที่ได้เตือนสติผู้คนอย่างตรงไปตรงมาในบางครั้ง เราจะได้ไม่เสียสติไปเสียก่อน
สวัสดีค่ะคุณ pinkyannie
ณิชเข้าใจค่ะ และเข้าใจมากด้วยว่าความรู้สึกเป็นอย่างไร เพราะณิชเองเคยผ่านจุดนั้นมาแล้วเช่นกัน แต่ตอนนั้นสิ่งที่ณิชทำคือหาข้อมูลให้กับตัวเอง เช่นที่บริทิชเคาน์ซิล ในเว็บพันทิพย์ที่มีคนตั้งกระทู้เรื่องนี้ไว้เยอะแยะ โดยเฉพาะห้องไกลบ้าน หรือหนังสือเตรียมตัวก็มีอีกหลายเล่ม (เด๋วณิชเขียนเพิ่มให้สักเล่มดีมั้ยค่ะ ฮ่าๆๆๆ)
ส่วนเรื่องมหาลัยและที่เรียน บางครั้งมันเป็นเรื่องเฉพาะทาง เราต้องหาข้อมูลจากมหาลัยหรือสาขาที่เราไป อ่านเปเปอร์เรื่องที่เราสนใจ และดูว่าใครทำงานวิจัยอันนั้น ยิ่งให้ดีต้องเมลล์ไปหาอาจารย์ท่านนั้นเลย เพราะถ้าเมลล์หาณิชนี่ ณิชคงอธิบายได้ไม่ละเอียดเท่ากับได้คุยกับอาจารย์โดยตรง
แต่ณิชก็เคยได้รับเมลล์ถามเรื่องที่เฉพาะเจาะจงนะคะ เช่นถามเรื่องที่พักในเมืองเอดินเบอร์ก คือเค้ากำลังจะเดินทาง และได้จองที่พักไว้แล้ว เลยเมลล์มาถามณิชว่าย่านที่จะไปพักเป็นยังไง เดินทางไปยังไง หรือไปเรียนระหว่างแคมปัสได้ยังไง อันนี้เป็นเรื่องเฉพาะเจาะจงใช่มั้ยค่ะ อาจจะหาข้อมูลไม่ได้จึงเมลล์มาถาม และเป็นเรื่องที่ณิชรู้ ณิชก็ตอบให้เต็มที่ นั่งตอบอยู่ชั่วโมงกว่า ยาวเหยียด แบบกระจ่าง
สรุปแล้วก็ขึ้นอยู่กับว่าเมลล์มาถามเรื่องอะไรค่ะ ถ้าอ่านเมลล์แล้วเห็นว่าควรตอบก็จะตอบค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
ณิช
สวัสดีค่ะพี่เม้ง
ขอบคุณที่มาให้ความคิดเห็นค่ะ แต่ขออธิบายนิดนึงว่าจริง ๆ แล้วไม่ใช่ว่าไม่อยากช่วยนะคะ ณิชก็ได้รับเมลล์ติดต่อและอธิบายเรื่องราวไปให้น้อง ๆ หลายคนเช่นกัน แต่ถ้านึกถึงตอนที่ณิชจะมา ณิชหาข้อมูลด้วยตัวเองก่อนที่จะถามคนอื่นนะคะ หาข้อมูลให้มากที่สุด แล้วมีจุดไหนที่หาไม่ได้ หรือยังสงสัย ก็จะเมลล์ไปถามพี่ ๆ คนอื่นค่ะ
ด้วยความเคารพพี่เม้งและอีกหลาย ๆ ท่านที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้ คำถามบางอย่างเช่น มาเรียนอะไรดี วิธีสมัครเรียน พวกนี้ต้องขึ้นอยู่กับคนจะเรียนว่าอยากเรียนอะไร สนใจด้านใน อันนี้ณิชตอบไม่ได้จริงๆ ค่ะ วิธีสมัครก็ต้องขึ้นอยู่กับแต่ละมหาลัย ว่าอยากได้เอกสารหลักฐานอะไรบ้าง คะแนนเท่าไหร่ แ้ล้วเค้าจะรับเรามั้ย อันนี้ณิชก็ตอบให้ไม่ได้อีกเช่นกัน
ด้วยความเีคารพอีกเช่นกัน Bioinformatics เป็นวิชาที่กว้างมาก ณิชคงตอบให้ไม่ได้ว่าจะให้ไปเรียนที่ไหน ตอบให้ไม่ได้เช่นกันว่างานวิจัยเรื่องนั้นทำที่ไหนดี เพราะณิชไม่ทราบจริง ๆ คำถามแบบนี้ Google น่าจะตอบได้ดีกว่าณิชค่ะ
ส่วนเรื่อง database ณิชเองก็ทำไว้เช่นกัน เพราะณิชเป็น webmaster ของนักเรียนไทยในสก๊อตแลนด์ ถ้าใครสนใจไปเรียนที่สก๊อต ก็ตามลิงค์ที่ให้ไว้เลยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ณิช
อ้อ ขอแก้ใขค่ะ ณิชเคยเป็น webmaster ให้นักเรียนไทยในสก๊อต www.thisl.org แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแล้วค่ะ เพราะย้ายลงมาอยู่อังกฤษ
ขอบคุณค่ะ
อีกเรื่องค่ะ สำหรับเรื่องภาษา ณิชคงตอบให้ไม่ได้ว่าต้องได้คะแนนสอบเท่าไหร่ ถึงจะเข้ามหาลัยได้ บางแห่งต้องการคะแนนสูง บางแห่งคะแนนไม่เยอะก็เข้าได้ และที่สำคัญ คะแนนภาษาไม่ใช้สิ่งที่จะมาตัดสินชะตาใครว่าเข้าเรียนได้หรือไม่ ยังมีปัจจัยอีกหลาย ๆ อย่างที่ต้้องใช้ประกอบ
ส่วนเรื่องทำยังไงถึงจะพูดภาษาอังกฤษได้ ณิชเห็น blogger หลายคนในโกทูโน รวมทั้งกระทู้อีกมากมายที่ให้คำแนะนำเรื่องภาษา ถ้าสนใจลอง search ข้อมูลเพิ่มเติมได้ค่ะ
ณิช
สวัสดีค่ะพี่เม้ง
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะพี่เม้ง ถ้าใครกำลังคิดจะเรียนต่อ หรือติดต่ออาจารย์ที่ปรึกษา ลองเอาคำแนะนำพี่เม้งไปใช้ดูนะคะ ทำซีวี เว็บส่วนตัว เป็นอีกวิธีที่น่าสนใจมากค่ะ
ณิช
อ่านจบแล้วครับหมดคำถามเลย
แต่อยาก Say Hello เท่านั้น อันนี้ถ้าซ้ำคนอื่นต้องไม่ว่ากันนะครับ
ขอบคุณครับ สวัสดี
สวัสดีครับคุณน้องณิช
เห็นใจและเข้าใจคุณน้องณิชเป็นอย่างยิ่งครับ
แต่ผมมีข้อสังเกตอยู่อย่างสองอย่างครับ
ข้อแรก ผมคิดว่าเรื่องการ post ข้อมูลของเราต่อเว็บสาธารณะนั้นเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากครับ ถึงแม้กรณีนี้จะไม่ใช้การคุกคาม แต่ก็เป็นการสร้างความอึดอัดใจพอสมควร
ผมว่าคุณน้องณิชไม่ลองซ่อนข้อมูลบางอย่างลงหน่อยหรอครับ เผื่อจะทำให้คนไม่รู้ข้อมูลเรามากขึ้นครับ แล้วก็ไม่รู้ว่า เราทำอะไรที่ไหนอย่างไรครับ
ข้อสองครับ ถ้าอีเมล์ส่งมาเป็นผู้ชายซะส่วนมาก แสดงว่าคุณน้องณิชคงอาจจะจำเป็นต้องเปลี่ยนรูปครับ :D
โชคดีล่ะกันนะครับ
ต้น
สวัสดีค่ะพี่ต้น ไปอ่านหนังสือ
จริง ๆ เรื่องที่พี่ต้นตั้งข้อสังเกต ณิชก็คิดไว้เหมือนกันค่ะ ถ้าสังเกต (ไม่แน่ใจว่าจะเคยเห็นรึป่าวนะคะ) ณิชเอาประวัติตัวเองออกจากบล็อกไปนานแล้ว และกำลังคิดที่จะเอาชื่อมหาลัยและที่อยู่ออกเช่นกัน เพียงแต่ยังไม่ได้ทำค่ะ
ส่วนเรื่องรูปนี่ ฮ่าๆๆๆๆ ขอหัวเราะดัง ๆ นะคะ ฮ่าๆๆๆๆ
ณิช
สวัสดีครับคุณน้องณิช
ผมคิดว่าถ้าลองเอาออกดูอาจจะไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้อีกครับ หรือเจอ ก็คงจะน้อยลง อาจจะมาอยู่ในรูป คำถามในบล็อกครับ เพราะผมเดาต่อไปว่า น้อยคนที่จะเข้ามาอ่านเจอบล็อกนี้ครับ (แต่แหม บล็อกนี้ก็ฮิตเหมือนกันนะ มีคนอ่านมาตั้ง 150 แล้ว)
ส่วนข้อสองเนี่ย ตอนเขียนนี่นั่งนึกคำตั้งนาน ว่าจะเขียนยังไงดี อุตส่าห์ซีเรียส :D (เพราะเดาเอาว่าโอกาสมันสูงนะครับ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเดาถูกหรือเปล่า)
สวัสดีอีกครั้งค่ะพี่ต้น
(ต้องเรียกคุณพี่ต้นด้วยมั้ยเนี่ย เรียกคุณน้องณิชประจำเลย อิอิ)
เรียบร้อยโรงเรียนณิชนันทน์ค่ะ เอาออกหมดแล้วทุกอย่าง ตอนนี้กลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัว ฮ่าๆๆๆๆๆ
ส่วนข้อสองเนี่ย ขอเหมาว่าเป็นคำชมนะคะ หุหุ :D แต่นึกขึ้นมาได้ว่า ไม่เคยสังเกตชื่อว่าคนที่เมลล์มาเป็นหญิงหรือชาย นึกแล้วก็เสียดาย เผื่อจะหลงมาสักคนสองคน ฮ่าๆๆๆ
ณิช
สวัสดีจ้าคุณณิช
อ่านแล้วขำๆ แกมสงสาร ฮิฮิ คงจะเจอจดหมายถามเยอะจริงๆ ถึงขั้นต้องบ่นเลยนะเนี่ย (ล้อเล่นๆ)
แนนเคยเจอจดหมายไม่กี่ฉบับค่ะที่ถาม เลยไม่ค่อยคิดมากที่จะตอบ ซึ่งจริงๆ ก็เป็นคำถามที่ณิชบอกเลย คือถามทั่วไปมั่กมาก จนเหมือนกับว่าถ้าตอบไปแบบฟังดูแล้วลำบากๆ เนี่ย เค้าคงจะเปลี่ยนใจไม่มาเรียน 555 เลยต้องตอบแบบหลอกล่อให้มาเผชิญชะตากรรมเดียวกันก่อน แล้วค่อยว่ากัน ^__<
(นอกประเด็นซะแล้ว)
เข้าเรื่อง...
เรื่องของเรื่อง เห็นด้วยอย่างที่ณิชว่านะคะ ว่าทำไมเค้าใช้วิธีง่ายๆ แค่ส่ง e-mail มาถามเรา คำถามสั้นมากนะคะ เช่น "จะต้องเตรียมตัวยังไงบ้าง อยากไปเรียนออสเตรเลีย" โอ้วววว เจอคำถามอย่างงี้เนี่ย ครอบจักรวาล คิดนานเลยนะคะ ว่าจะตอบยังไง แง่ไหน ใครจะไปรู้ว่าจะถามเรื่องอะไร เลยใจดีตอบกลับไปว่า "น้องต้องการรู้เรื่องอะไรคะ เพราะถามมากว้างมาก" นั่นแหละค่ะ ถึงจะได้คำถามที่ชัดลงไปหน่อย แล้วค่อยตอบไป แต่ก็ตอบไปใช้เวลาเป็นชั่วโมงเหมือนกัน เพราะต้องค้นหาข้อมูลในเว็บไปให้ (เลยคิดว่า เอ...ทำไมเค้าไม่ค้นเองง่ะ 555)
ตอนเรามาเรียน...
จำได้ว่า ไม่ได้ใส่ใจว่าจะต้องเจออะไร คือเป็นคนไม่เตรียมพร้อมเอามั่กมาก -___-" นึกแล้วยังเซ็งตัวเอง เพราะขนาดน้ำหนักของกระเป๋าต้องจัดเท่าไหร่ยังไม่รู้เลย (ต้องเอาของออกตั้ง 20 กิโล มาหาซื้อใหม่หมด)
ก่อนมาจำได้ว่ามีแต่กิน กินและกิน 555 คือเพื่อนฟูง พี่ น้อง พากันไปเลี้ยงส่ง จนไม่มีเวลาทำอะไรเลยค่ะ กินมันตลอดเดือนก่อนมาเรียนเนี่ยทุกวัน ตอนนั้นกินชนิดที่ว่ามาออสเตรเลียคงไม่ต้องกินอะไรอีก ^___<
เออ...จริงๆ นะเนี่ย เสื้อผ้าก็ไม่ได้เตรียม เพราะคิดว่าอาจจะกะระดับความหนาวไม่ได้อยู่ดี (คนเราหนาวไม่เท่ากัน คนบอกหนาว เราเฉยๆ บางคนเฉยๆ เราหนาวจะตาย) ก็ถ้าหนาวก็มาหาซื้อเสื้อผ้าที่นี่เอา เพราะเพื่อนที่เคยอยู่บอกว่าเนื้อผ้ามันต่างกัน ที่ออสเตรเลียลมแรง เสื้อหนาวในไทยกันหนาว แต่ไม่ได้กันลม ...อะไรประมาณเนี่ยล่ะ
-_-" เราเป็นงี้หรอเนี่ย เพิ่งจะมานั่งนึก ไม่เตรียมพร้อมเอาซะเลย ขนาดกับข้าวทำไม่เป็น (อยู่เมืองไทยไม่ทำเลย คุณหนูมาก) มื้อแรกก็อัฉริยะข้ามคืนเลย 555 ทำเป็นเอง กินเองก็อร่อยเอง
...
เอาเป็นว่า หัดๆ ให้คนที่จะมาอยู่เมืองนอกช่วยตัวเองให้ได้ตั้งแต่ก่อนมาอยู่แล้วกันเน้อะ อันที่จะช่วยคือคนที่คิดช่วยตัวเองแล้ว ไม่งั้นมาอยู่อาจจะไม่รอดเอง งี้แล้วกันเน้อะ
ยาวไปแล้ว
ไปดีกว่า
ไม่ต้องเครียดเน้อะ
^___^
สวัสดีจ้า IS
หัวอกเดียวกันเลยค่ะ ที่ตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ เพราะเมื่อเช้า เมลล์ฉบับแรกที่อ่านคือว่า "กำลังจะมาเรียนอังกฤษ จัดกระเป๋ายังไงดีค่ะ" ถามแค่นี้ล่ะค่ะ สั้น ๆ อ่านแล้วก็อึ้งค่ะ งงอยู่สักพักว่าแล้วเราจะไปช่วยน้องเค้าจัดกระเป๋าได้ยังไงเนี่ย คำถามครอบจักรวาลแบบนี้แหล่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
อ้อ หัวอกเดียวกันอีกอย่าง ณิชต้องไปเอาของออกที่สนามบิน ก่อนโหลดกระเป๋าเหมือนกันค่ะ เอาออกไปเกืิอบสิบกิโล ฮ่าๆๆ นึกแล้วก็ขำตัวเอง :D
ณิช
หวัดดี ณิช
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ ส่งกำลังใจก้อนใหญ่มาให้ รอรับนะจ้ะ (ที่รัก) ตอนนี้อยู่กับหน่อยที่ทำงานเรย์หล่ะ จะไปนั่งกินกาแฟกัน สู้สู้นะณิช
หน่อย + เรย์
Hello Ray&Noi
Enjoy your coffee time ja :D
Nich
เขียนโหดจังค่ะพี่ หงุดหงิดใครมาหรือเปล่า
หรืออกหักรักคุดคะคุณ
สวัสดีค่ะคุณ just
เป็นธรรมดาที่คนเรามักจะพอใจกับคำพูดหรือการเขียนแบบหวาน ๆ เอาใจคนฟังคนอ่าน
พอบอกกันตรง ๆ เขียนกันตรง ๆ ก็มักจะไม่เข้าหูคนทั่ว ๆ ไปค่ะ
ณิช
แนะนำ เว็ปด์ไซด์จำหน่ายดีวีดี และวีซีดี หนังชุด และเพลงดังสุดฮิตจากหลายค่าย ให้แก่คนไทยที่อาศัยอยู่ทั้งในใน และต่างประเทศทั่วโลก มีหนังชุดจากหลากหลายประเภทให้เลือกซื้อเลือกชมมากมาย อาทิ เช่น หนังจีนชุด หนังเกาหลีชุด หนังฮ่องกงชุด หนังไต้หวันชุด รวมถึงละครไทยชุด เรานำเสนอในเวอร์ชั่นภาษาไทยเพื่อเป็นการเอาใจคนไทยในต่างแดน / รวมทั้งเรายังมีเพลงดังสุดอิตจากหลายกหลายค่าย และจากหลายๆศิลปินสุดฮิตยอดนิยมมีให้ ท่านได้เลือกแช่น เพลงไทยสากล เพลงไทยลุกทุ่งและเพลงสากล รวมทั้งบรรดาเพลงที่ออกมาใหม่ๆแกะกล่อง เชิญพบกับหนัง/และเพลงยอดนิยมจำนวนมากมายที่เราคัดสรรมาเพื่อคุณที่นี่ที่เดียว