การจัดการความรู้เน้นการเรียนรู้ร่วมกันของกลุ่มผู้ปฏิบัติงานด้วยกัน เป็นการดึงเอา “ความรู้ในคน” (tacit knowledge) ออกมาใช้งาน การดึงเอา “ความรู้ในคน” ออกมาใช้นี้ต้องช่วยกัน ผ่านปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน การจัดการความรู้จึงเป็นเรื่องที่แม้จะให้ความสำคัญต่อมนุษย์เป็นคน ๆ แต่ก็ต้องเน้นเลยไปที่ “ความสัมพันธ์ระหว่างคน” เป็นการดึงเอาพลังจากปฏิสัมพันธ์ระหว่างคนออกมาใช้งาน
เมื่อปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมงานมีความคึกคัก พร้อมใจร่วมใจกัน การดึง “ความรู้ในคน” แต่ละคนออกมาใช้งานก็จะง่าย กลายเป็นเรื่องธรรมดาสามัญ แต่ผลที่เกิดขึ้นไม่ธรรมดา ผู้ร่วมงานแต่ละคนจะรู้สึกว่า “เอ๊ะ เราฉลาดถึงขนาดนี้เชียวหรือ ! เราคิดอย่างนี้เป็นด้วยหรือ !”
