คนเราทุกคน ไม่ว่าจะเป็นชนชาติใด นับถือศาสนาไหน ต่างต้องการให้บ้านเมืองของตนมีความสงบร่มเย็น โลกมีสันติภาพ เพื่อว่าเราจะได้มีชีวิตอยู่อย่างสงบเย็นเป็นปกติสุข
เหตุที่สภาพตามที่เป็นจริงตรงข้ามกับความรารถนาก็เพราะว่าแต่ละคนไม่รู้ว่า เกิดมาทำไม? เกิดมามีหน้าที่ ที่จะต้องทำอะไรบ้าง? เป้าหมายสูงสุดของชีวิตและของโลกคืออะไร?
"ความเห็นแก่ตัว" อันก่อให้เกิดความโลภ โกรธ หลง เกิดแก่คนทุกศาสนาได้เหมือนกัน หน้าที่ของทุกคนคือทำอย่างไรความโลภ โกรธ หลง จะไม่เกิดขึ้น เจ้ามาครอบงำจิตใจของเรา
อินเดียในสมัยพุทธกาลกล่าวเป็นหลักว่า มนุษย์มีหนทางรอดพ้นได้โดยหนทางสามอย่าง คือ ปัญญาธิกะ เอาปัญญาขึ้นเป็นเบื้องหน้า สัทธาธิกะ เอาความเชื่อเป็นเบื้องหน้าและวิริยาธิกะ เอาการกระทำด้วยกำลังใจอันเข้มแข็งเป็นเบื้องหน้าก็ได้ แล้วแต่ใครจะเลือกเอาวิธีไหนให้เหมาะกับอุปนิสัยแห่งตน
ศาสนาพุทธ ชี้ให้พยายามมองให้เห็นทุกสิ่งตามความเป็นจริง จนไม่ไปยึดมั่นสิ่งใด เป็นศาสนาแห่งปัญญา เรียกว่าปัญญาธิกะ
ศาสนาคริสต์ ชี้ให้รักผู้อื่น ช่วยเหลือผู้ือื่นอยู่เสมอ เป็นศาสนาแห่งศรัทธา เรียกว่าศรัทธาธิกะ
ศาสนาอิสลาม ชี้ให้พยายามทำความสงบให้แก่ตัวเองและผู้อื่น ตามชื่อของศาสนาด้วยความวิริยพากเพียร เรียกว่าวิริยาธิกะ
ทุกศาสนาจักเข้ากันได้อย่างสนิทสนมถ้าหากว่ามีการผ่อนสั้นผ่อนยาวแก่กัน แล้วแต่ศาสนาไหนจะยกเอาธรรมะข้อไหนเป็นเบื้องหน้าและธรรมะพวกไหนเป็นส่วนประกอบ
ธรรมะสวัสดีครับ