วัฒนธรรมการเรียนรู้ : นิทาน KM


ความร่มรื่นของเงาไม้ทำให้เป็นที่พักของสัตว์ต่าง ๆ กล่าวถึงเต่ากับลิงเป็นเพื่อนกันมาปรึกษากันเรื่องแบ่งต้นกล้วยไปปลูก

วันนี้ผมได้เล่านิทาน ให้เพื่อน ๆชาวเกาะฟังเนื้อเรื่องมีอยู่ว่า...

ในป่าใหญ่กลางเกาะมีต้นโพธิ์ซึ่งเป็นต้นไม้แห่งการเรียนรู้อยู่ต้นหนึ่งเมื่อเจ้าของเกาะดูแลดีทำให้ต้นไม้นี้เจริญเติบโตแผ่กิ่งใบดกหนาสวยงามส่งดอกออกผลมาก 

 ทำให้บรรดาสัตว์ทั้งหลายได้พึ่งพาอาศัย  หนึ่งในจำนวนนกที่ประจำอยู่บนต้นไม้นั้นคือนกฮูกนกรู้...ได้รู้เห็นความเป็นไปในบริเวณแถบนั้น 

 ความร่มรื่นของเงาไม้ทำให้เป็นที่พักของสัตว์ต่าง ๆ กล่าวถึงเต่ากับลิงเป็นเพื่อนกันมาปรึกษากันเรื่องแบ่งต้นกล้วยไปปลูก

เจ้าลิงเห็นกล้วยสุกเลยขอส่วนนั้นไปปลูกฝ่ายเต่าได้ท่อนต้นเมื่อแบ่งครึ่งแล้วก็เอาไปปลูกต่อมาต้นกล้วยที่เต่าปลูกไว้เจริญงอกงามและออกมาเป็นกล้วยสุกแต่หมดปัญญาจะขึ้นเอามากิน 

 ฝ่ายเจ้าลิงต้นกล้วยที่ปลูกไว้เหี่ยวและตายไปในที่สุดนึกถึงเพื่อนเต่าจึงมาเยี่ยม...เต่าเลยอาศัยเจ้าลิงขึ้นเอากล้วยลงมาแล้วแบ่งกันกิน...

ถอดรหัสนิทานเรื่องนี้ได้ว่า...ต้นโพธิ์เปรียบเหมือนองค์กรชาวเกาะ...ใบแต่ละใบคือหน่วยงานที่มีผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางเป็นพลังขับเคลื่อน KM อยู่อย่างต่อเนื่อง

 และเจ้าลิงกับเต่านั้นเป็นตัวพึ่งพาอาศัยกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันช่วยเหลือกันทุกเรื่องที่เล่ามามีผู้รู้เห็นเป็นพยานได้คือนกรู้นั้นเอง ฮา ๆ เอิก ๆ.
หมายเลขบันทึก: 89346เขียนเมื่อ 9 เมษายน 2007 22:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม 2012 14:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

เรียนท่านอาจารย์ umi

 ไม่ทราบอย่างซี้เขาเรียกว่า Symbiosis แม่นบ่

 พึ่งพา พึ่งพิง เหมือน หนัง เรื่อง ลิงกับหมา เอ้ย ลิงกับเต่า เล่าสนุกดี เนาะ

ต้องขอโทษด้วยค่ะยังไม่ทันทำอะไรเลย บันทึกซะแล้ว อาจารย์ลบด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่นำสิ่งดี ๆมาเล่าแบบให้แง่คิด
  • นิทานสนุกดีครับเห็นว่าถอดหรัสได้เข้าใจง่ายครับท่านอาจารย์
  • อีสานตอนนี้ร้อนครับ
  • ท่านอาจารย์กลับบ้านเกิดหรือเปล่าหนอ

สวัสดีครับ  ท่าน

P

 ไม่ทราบอย่างซี้เขาเรียกว่า Symbiosis แม่นบ่

 พึ่งพา พึ่งพิง เหมือน หนัง เรื่อง ลิงกับหมา เอ้ย ลิงกับเต่า เล่าสนุกดี เนาะ...

แม่นแล้วครับผม...

เหมือนน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าตำรากล่าว...

คนพึ่งข้าวเจ้าพึ่งศาลเขาขานไข...ฮา ๆ เอิก ๆ

ขอบคุณครับผม

สวัสดีครับ  คุณ

P

 ขอบคุณมากค่ะที่นำสิ่งดี ๆมาเล่าแบบให้แง่คิด...

เป็นเรื่องธรรมดาครับ...

ในโลกนี้มีแง่มุมให้เราเรียนรู้เยอะมากครับผม...

ขอบคุณครับ

สวัสดครับ  คุณ

P

นิทานสนุกดีครับเห็นว่าถอดหรัสได้เข้าใจง่ายครับท่านอาจารย์...

นิทานยังจำเป็นสำหรับเรื่องเล่าในสมัยนี้ครับผม

  • อีสานตอนนี้ร้อนครับ
  • ท่านอาจารย์กลับบ้านเกิดหรือเปล่าหนอ...
  • ได้แต่คิดฮอดบ้านเกิด...แต่โงโค้งต้าวมาบ่อได้..
  • ฮาๆ เอิก ๆ
  • ขอบคุณครับ
  •  

    "Real Love are not for Love somebody, It for Everybody & Nobody”

     

    นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า....

    กระต่ายน้อยใจ เลยหนีไปอยู่บนดวงจันทร์ 

     

    สุขสันต์วันแห่งครอบครัวครับ

    รักคุณบุญรักษา ^^

    สวัสดีครับ  คุณ

    P

    หมีขาว...ผูกพัน...หิมะพาปิดตา...แต่เปิดใจในจินตนาการ...

    กระต่ายน้อยใจ เลยหนีไปอยู่บนดวงจันทร์ ...

    จันทร์เจ้าส่องเงาตกน้ำ...กระต่ายเปียกปอน...นอนหนาว...ใต้เงาจันทร์...ฮา ๆ เอิก ๆ...

    ขอบคุณครับ

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท