เรื่องเล่า..2
วันนี้มาทำงานวันแรกตามปกติครับ ชีวิตการทำงานทุกวันมักไม่ค่อยเหมือนกันนัก แตกต่างไปเรื่อยๆ นับตั้งแต่เข้ามาใน GTK ทำให้รู้สึกว่าทำงานแล้วมีความหมาย มีคุณค่า และเก็บเกี่ยวประเด็นและความสุขจากการทำงาน
วันนี้มีคนไข้คนหนึ่ง เป็นผู้หญิง อายุ 42 ปี เป็นพี่น้องชาวม้งในเขตปายเราเองครับ มาด้วยอาการปวดท้องน้อยและมีตกขาว ก็ซักประวัติเสร็จก็ตรวจร่างกาย แล้วส่งตรวจ PV ขณะที่จำกำลังจะเริ่มตรวจภายในนั้น
คนไข้ก็ถามว่าหมอฉันอยากปรึกษาว่าฉันจะสามารถมีลูกได้มั๊ย ผมถามต่อว่ามีลูกแล้วกี่คน คนไข้ตอบว่า 8 คน และคนไข้เล่าต่อว่าที่อยากมีเพราะว่าสามีเก่าเสียชีวิตไปแล้ว เพิ่งจะแต่งงานใหม่ 1 ปี
ผมก็รีบตอบทันควันเลยครับว่า อืม ไม่ควรมีแล้วละ อายุก็มาก 42 แล้ว ลูกก็ตั้ง 8 คน เพราะถ้ามีอาจได้ลูกที่เป็นเด็กผิดปกติได้
คนไข้ก็ตอบกลับว่าถ้าหมอบอกว่ามีไม่ได้ เขาก็จะไม่มีและจะกลับไปบอกสามีคนใหม่...
และคนไข้ก็พูดต่ออีกครับว่า ที่เขาอยากมีเพราะว่าสามีคนใหม่ ต้องการมีลูก ถ้าไม่สามารถมีลูกกับเขาได้ สามีก็จะไม่อยู่กับเขาอีกต่อไป(จะทิ้งไป) สามีจะกลับไปอยู่บ้านต่างอำเภอเหมือนเดิม และคนไข้ก็บอกต่ออีกครับว่า เขาอยู่คนเดียวเขารู้สึกเหนื่อย ทำงานหนักคนเดียว ไม่มีคนช่วย (ลืมถามว่า..แล้วลูกๆละ)
เมื่อได้ฟังข้อมูลเพิ่มเติมเช่นนนี้แล้ว ผมถึงกับรู้สึกอึ้งไปชั่วขณะครับ อึ้งเพราะว่าถ้าไม่มีลูกแล้ว เขาต้องเลิกกับสามีที่เพิ่งเเต่งงานกันใหม่ๆ และเรื่องที่เขาบอกว่าเหนื่อย
จึงได้ตอบไปใหม่ว่า...อืม งั้นก็..ลองพยามดูอีกครั้งก็ได้เพราะว่า ถ้าจะมีก็มีได้ เพราะหมอตรวจร่างกายก็ดูแข็งแรงดี
แต่ว่าต้องรีบมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล และหมอจะส่งไปตรวจโครโมโซม ตอนท้องได้ 14-18 สัปดาห์ ที่รพศูนย์...
หลังจากที่ตอบเช่นนนี้ไปรู้สึกว่าหน้าตาคนไข้จะดูมีความสุขและความหวังมากขึ้น แต่ผมก็ไม่แน่ใจครับว่า นี่จะเป็นคำตอบที่ดีที่สุด หรือเปล่า ........
....แต่ผมก็รู้สึกได้ว่า คำตอบนี้ทั้งหมอและคนไข้รู้สึกสบายใจกว่าคำตอบแรกที่ให้ไปครับ
สุพัฒน์ ปาย.......
แวะมาทักทายค่ะ..
เป็นการให้ความหวัง..ที่ทำให้เกิดกำลังใจและน่าจะไม่มีผลกระทบอะไร..เห็นดีด้วยค่ะ..
เออ..คุณหมอคะ..อย่าลืมไปอ่านคำตอบนะคะ..
ขอโทษที่ตอบช้าไปค่ะ...ยังไงมาช้าก็ยังดีกว่าไม่มาใช่มั๊ยคะ.(.แหะ.แหะ)
หมอทำดีแล้วคะ ที่ไม่ทำลายความหวังของคนไข้ เพราะอาจจะเป็นความหวังครั้งสุดท้ายของคนไข้ก็ได้ คุณหมอเป็นหมอที่ดูแลทั้งคนและไข้ มีหัวใจของความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง น่าชื่นชมจริง ๆ คะ
สวัสดีครับคุณครู
เข้าไปอ่านคำตอบแล้วครับ
และมีอธิบายเพิ่มนะครับ
อยากให้ สุพัฒน์ หาเรื่อง ที่เราเจอมาเล่า บ่อย ๆ อีก ( เห็นไหม เรื่องที่สุพัฒน์เล่ามีคนเข้าไปดูเยอะมากเลยแค่วันเดียว ) เอาไว้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
ปกติ ที่เอวพี่จะมี โทรศัพท์มือถือ 1 เครื่อง แต่เดี๋ยวนี้ ต้องพกกล้อง digital อีกเครื่อง แนะนำให้มี ระบบ zoom กับ macro ( ถ่ายใกล้ ) ด้วย ราคา 5 - 6 พันบาท ตั้งถ่ายแค่ 300,000 pixel ก็พอ เอาไว้ ทำ slide กับขึ้น web
พี่บอกให้ทีมpcu เยี่ยมบ้าน พก digital ไว้ตลอด ที่คลินิก เบาหวาน er opd ward ก็ให้มีไว้ตลอด เสียดาย เหตุการณ์ดีดี ที่ไม่ได้ถูกบันทึกเป็นภาพ กล้อง digital เป็น อุปกรณ์จำเป็นมากครับ