big ball
ผมเพิ่งเดินทางออกจากมหาวิทยาลัยเงียบๆในช่วงนี้ไปหาก๊วยเตี๊ยวกินที่ฟิวเจอร์รังสิต มุ่งหน้าเดินไปร้าน big ball นี่เป็นครั้งหนึ่งในหลายหนที่ผมได้เดินทางไปกิน (ไม่รู้จะกินไปถึงไหน สามสิบปีแล้วท้องนี้ก็ยังไม่อิ่มเต็มสักที ฮาฮา) ไปถึงก็นั่งประจำที่ ดูที่ที่ปลอดคนแล้วสั่งมา ๒ ชาม โดย ชามที่ ๑ เส้นหมี่น้ำใสผักหวาน ชามที่ ๒ เส้นหมี่ต้มยำสมุนไพร ปกติจะสั่งชามที่ ๑ แต่วันนี้เห็นมีรายการใหม่ก็เลยสั่งดู ปรากฏว่า เข้าท่าดี ผู้ชอบกั๊วยเตี๊ยวก็ลองไปชิมดูนะครับ แต่ผมว่า น่าจะใส่สารเรียกน้ำลายมากอยู่นะครับ เพราะว่า ผมหิวน้ำตลอด
เมื่อกินเสร็จก็เดินให้อาหารย่อยไปเรื่อยๆ จากมุมโน้นไปมุมนี้ จากมุมนี้ไปมุมนั้น และเห็นว่าเย็นนี้คงไม่มีอาหารทาน จึงเข้าไปบิ๊กซีซื้อแอ๊ปเปิ้ลมา ๑ โหล และเดินไปร้านอาหารปลอดสารพิษซื้อ ลูกตาลมา ๒ ถุง อันที่จริงลูกตาลน่าจะปลอดสารพิษอยู่แล้ว ก็เหมือนกับมะพร้าวนั่นแหละ หรือว่าใครฉีดสารเคมีเข้าไปในมะพร้าว :-)
ในห้างมีของลดราคาเยอะ บางร้านติดประกาศไว้ตั้งแต่ปีที่แล้วว่า ลดล้างสต๊อก บางร้านบอกว่า ลด ๕๐ เปอร์เซ็นต์ ผู้เพิ่งจะเดินห้างพึงระวังไว้เสมอ ลดอะไรทั้งปีทั้งชาติ อย่างนี้รวยเละสิเนีย ฮาฮา มีรองเท้าผู้ชายยี่ห้อหนึ่ง ลด ๕๐ เปอร์เซ็นต์ แต่อย่างไรผมก็จำได้ว่า ราคาเท่าเดิม
ผมไม่ได้ซื้อรองเท้า กางเกงทำงานและเสื้อทำงานมาเป็นปีแล้ว ตั้งแต่ไม่ได้กลัวว่าใครจะว่าแต่งตัวไม่เรียบร้อย ใส่มันอย่างนี้แหละ เก่าก็ช่างมัน ชาวไร่ชาวนาเขายังแต่งกันได้ จะซื้อมาทำไมหนักหนา เสื้อผ้าเต็มตู้หนึ่งยังไม่พอ มีตู้สองสำรอง และตู้สามเตรียมการไว้ แต่นั่นแหละ เงินเยอะก็เลยไม่รู้จะทำอย่างไรดี ช่วยสนับสนุนทรัพย์สินทางปัญญาบ้างก็ดี ฮาฮาฮา
หน้าห้างฟิวเจอร์รังสิต ก่อนนั้นเป็นที่ว่าง ตอนนี้มีบริษัทรถยนต์กำลังก่อสร้างสำนักงานใหญ่โต โอ้แน่ะ ไม่ใช่ธรรมดาแน่ๆ ที่เอาที่ตรงนี้ไปประกอบธุรกิจได้ ติดถนนพหลโยธิน แหล่งธุรกิจขนาดใหญ่อย่างนี้ ถัดจากนั้นมีป้ายของนายกให้พรชาวปทุมอยู่....
ระหว่างกลับมาเห็นโลตัสนวนครเสร็จเรียบร้อย มีรถจอดอยู่เยอะ คราวนี้แหละร้านเล็กๆเจ้าเอย คิคิ แต่กว่าจะเข้าโลตัสได้ หากมาจากอยุธยาคงต้องไปกลับรถไกลอยู่ ประมาณว่าหน้าโชว์รูมมิตซูบิชิ ทราบมาว่าที่กลับรถตรงนี้ ก่อนนั้นมีการเรียกเงินจากบริษัทมิตซูบิชิหลายสิบล้านทีเดียวเกี่ยวกับการสร้างที่กลับรถ แต่บริษัทไม่ให้ ก็เลยแปรฐานไปสร้างเยื้องมาทางนวนคร ทำให้ลูกค้าที่มาจากอยุธยาต้องไปกลับรถอีกไกลหากต้องการเข้าโชว์รูม
มาถึงหน้ามหาวิทยาลัย จับจักรยานต์คันโปรดปั่นเข้ามาห้องทำงาน ไม่ลืมเรียกเพื่อนมาทานแอ๊ปเปิ้ลด้วย ได้บุญจะตายไป ทำบุญกับอาจารย์น่าจะรองจากพระละนะ ฮาฮาฮา ยิ่งอาจารย์ที่มักน้อยสันโดษด้วยแล้วยิ่งดีนักแล หากเป็นแผลก็ชะงักงันดีนักแล ฮาฮ จบข่าว โชว์ปุง รายงาน
ความเห็น (8)
ต่อไปเดือนเก้า คงมีคนมาช่วยแชร์ชีวิตแบบโสดๆแล้วสิครับ
วันนี้ง่ายๆสบายๆดีนะครับ
ขอขอบพระคุณอาจารย์นมินทร์...
- ชอบสำนวน "ไม่รู้จะกินไปถึงไหน สามสิบปีแล้วท้องนี้ก็ยังไม่อิ่มเต็มสักที" ของท่านอาจารย์มากครับ
- จำไม่ได้ว่าคล้ายสำนวนในอรรถกถาอะไรนี่ละ
ขอขอบพระคุณ...
มาเยี่ยม...
โชคดีที่นี่ยังเดินไปหาร้านทานอาหารได้นะ...
แถวทางใต้ความรู้สึกอย่างนั้นเริ่มเปลี่ยนไปเพราะพอตกค่ำก็รีบเข้าบ้านสะแล้ว...ฮา ๆ เอิก ๆ
เรียนท่านอาจารย์จตุพรใจดีครับ :-)
- เดินมาแล้วก็เดินต่อเนอะครับ ทั้งที่รู้แหละ..แต่ก็ยังเดินไปอีก.. ทางออกคือ อย่าไปคิดอะไรมาก ชีวิตคือการศึกษาเรียนรู้ แต่บางเรื่องผู้รู้บอกให้รู้แล้วก็ไม่น่าเรียนหรอก (แป่ววว) เช่น การเรียนให้รู้ว่ามะเร็งเมื่อเกิดแล้วจะรู้สึกอย่างไรเป็นต้น
เรียนท่านอาจารย์หมอวัลลภ ที่เคารพยิ่งครับ
- ขอขอบพระคุณมากครับที่มาแสดงความคิดเห็นในบันทึกนี้ครับผม
เรียนท่านอาจารย์ยูมิอันเป็นที่รักของทุกๆคน
- เป็นเรื่องที่ดีแล้วครับ เราจะได้อยู่กับครอบครัวนานๆ ฮาฮา
- มรณันตัง ชีวิตัง
มาเยี่ยม...
ในช่วงนี้ไปหาก๊วยเตี๊ยวกินที่ฟิวเจอร์รังสิต...
ตั้งแต่รังสิตไปจนติดบางปะอิน พหลโยธินมีของกินไม่น้อย...แม่ค้าหน้าหวาน...มานั่งร้านแผงลอย...ปากนิดจมูกหน่อย...มานั่งร้อยพวงมาลัย...ฮา ๆ เอิก ๆ
- แหม ท่านอาจารย์ยูมิ ช่างอารมณ์ศิลปินดีแต้ๆๆ เจ้า :-)
เข้ามาทักทายค่ะ
ลูกชิ้นบิ๊กบอลอร่อย แต่คงไม่อร่อยเท่าได้กินกับคนรู้ใจใช่ไหมคะ
- คุณเจ๊เบียร์ (ว่าที่ ดร.) อิฉั้นกินคนเดียวย่ะ (แต่ว) ฮาฮา
- ก็...ประมาณว่า เห็นด้วยแหละครับ ปลาทูตัวเดียว กินกับคนรู้ใจ เป็นอันอร่อยอย่างบอกไม่ถูก 55