ตอนนี้น้องของฉันอยู่ที่เมืองจีน..เมืองหังโจว..โรงเรียนชิงหลาน..น้องฉันมีชื่อในภาษาจีน..อ่านออกเสียงภาษาไทยว่า "ชวงเต๋อ"
วันนี้พ่อโทรไปถามที่สมาคมจีนว่า..จะติดต่อน้องได้อย่างไร..ทางสมาคมบอกว่า..มีเบอร์โทรศัพท์ Family ทั้ง มือถือ และโทรศัพท์บ้านด้งนี้
ตอนเย็นพ่อไม่อยู่..แม่ให้ฉันโทรไปเมืองจีน..ตอนแรกโทรเบอร์บ้าน มีเสียงภาษาจีนพูดซ้ำๆ อยู่..(เวลาเมืองจีนตอนทุ่มครึ่ง)..ฉันเลยตกใจวางหู
โทรไปปรึกษาพ่อ..ครั้งนี้ให้โทรมือถือ..โทรไปเบอร์แม่...พอติดก็มีเสียงทำนองว่า "เหวย เหวย......." คล้ายๆ ว่า "จะพูดกับใคร" (มั่วหรือเปล่าไม่รู้ซิ)...ฉันขำเลยหัวเราะไปหน่อย...แล้วก็พูดว่า "ช่วงเต๋อ"
แม่ (คนจีน) ก็ส่งมือถือให้ น้องชายฉัน..ฉันก็ส่งโทรศัพท์ให้แม่คุยกับน้อง...ถามสารทุกข์สุกดิบกัน ได้ความว่า
น้องกำลังจะไปอาบน้ำ..แต่เมื่อวานไม่ได้อาบน้ำ เพราะว่าเพลียจากการเดินทาง ง่วงมาก พอกลับมาที่บ้านก็นอนหลับไป...อากาศที่นั่น ๕-๑๒ องศา น้องว่าไม่ค่อยหนาว (ปกติอยู่เมืองไทยน้องเป็นคนขี้ร้อนอยู่แล้ว) น้องบ่นว่า หาของขวัญที่จะให้ครอบครัวจีนไม่พบ..(น้องยังไม่ได้เปิดดูในกระเป๋าใหญ่มั้ง)
แม่ไม่กล้าคุยนาน เพราะว่าค่าโทรไปเมืองจีนมันแพง และแม่กลัวน้องจะคิดถึงแม่..เลยคุยกันหน่อยเดียว...และน้องก็ไม่อยากคุยด้วยเท่าไหร่...แม่เลยวางหู
เป็นพี่สาวไงคะ^^