ไขก๊อกประสบการณ์ KM Research 1
สวัสดีค่ะทุกท่าน เป็นครั้งแรกที่เริ่มเข้ามาใช้ blog gotoknow ยังรู้สึกตื่นเต้นเล็กๆอยู่เพราะเป็นคน low tech ได้น้องผึ้งช่วยแนะนำวิธีการ ขอขอบคุณอีกครั้งนะคะ
จากการที่ได้เข้าร่วมในการเสวนา เวทีKM Research และได้ประมวลเปรียบเทียบประสบการณ์ของตนเองในการเป็นนักศึกษาที่ประเทศฝรั่งเศสและได้นำKMไปบูรณาการใช้กับศาสตร์หลักของตน กับสิ่งที่เห็นและรู้สึกจากการเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาทั้งอย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการให้นักศึกษาไทยที่ทำวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับการจัดการความรู้ ได้รับความสนใจจากผู้เข้าร่วมเสวนาซึ่งแต่ละท่านเป็นนักวิชาการผู้มีประสบการณ์โดดเด่นแต่ก็ยังให้ความสนใจเรื่องจากคนเล็กๆ จึงคิดว่าน่าจะนำมาสรุปและขยายความบางส่วนไว้ที่นี่อีกครั้ง เผื่อว่าอาจเป็นประโยชน์กับผู้ที่ไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมดังกล่าวค่ะ
การเปรียบเทียบนั้นมีสองมุมใหญ่ คือ การมองจากมุมมองแห่งโอกาสซึ่งเป็นเรื่องเฉพาะตัว เป็นสิ่งที่เกี่ยวกับการสั่งสมและการมีโชคช่วย(หรือธรรมะจัดสรร) อีกมุมเป็นเรื่องของรูปแบบ ระบบ วิธีการในการทำวิทยานิพนธ์และการสอบปากเปล่า
ทั้งสองมุมมีผลต่อความสุขและคุณภาพของงานทั้งในส่วนของอาจารย์และลูกศิษย์
ก่อนจบเรื่องของวันนี้ ขอแถมที่มาของชื่อ "คุณนายดอกเตอร์"ค่ะ
เนื่องจากผู้เขียนอยู่ในชนบทจริงๆ อยู่บ้านเป็นส่วนใหญ่ เพราะเป็นนักวิชาการอิสระไม่ได้ทำงานประจำในองค์กรใดเวลาไปร่วมงานบุญในละแวกบ้านชาวบ้านบางคนมักพูดถึงผู้เขียนโดยเรียกว่า “คุณนาย” และมีนักวิชาการท่านหนึ่งเรียกผู้เขียนแบบขำๆว่า “คุณนายดอกเตอร์” ผู้เขียนว่ามันก็เป็นคำที่น่ารักดีเลยว่าจะใช้ชื่อนี้ในblog ก็แล้วกัน และคิดว่าจะเริ่มเขียนในอีกblog แลกเปลี่ยนแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตที่อยู่กับธรรมชาติชนบท ช่วยติดตามไปแนะนำติชมกันด้วยนะคะ
โปรดติดตามเรื่องราวการเปรียบเทียบในตอนต่อไป
ความเห็น (4)
ตาม Link จากบันทึกของ อ.หมอวิจารณ์มา อ่านแล้วประทับใจ โดนใจ จนต้องย้อนรอยกลับมาถึงบันทึกแรกนี้ครับ
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ที่จริงผมเคยเข้ามาอ่านบันทึกท่านบ่อยๆ แต่ไม่กล้าทิ้งร่องรอยกลัวอาจารย์ที่จบ ดร.กลัวมาตั้งแต่สมัยเรียนที่วิทยาลัยครูพระนครศรีอยุธยา ผมจบที่นี่รุ่นที่ 1 แค่บันทึกแรกอ่านแล้วประทับใจแบบที่ท่านอจารย์พินิจHandy ว่า มีคนเข้ามาแอบอ่านแบบผมมากถึง 1022 ขอบพระคุณที่ให้เกียรติไปเยี่ยม โชคดีมีความสุขครับ พาหลานรักมาแนะนำให้รู้จักด้วยครับ
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์
นายประจักษ์~natadee ที่ให้เกียรติมาแวะบันทึกแรกกันเลยทีเดียว ทำให้เห็นว่าไม่ได้ตอบท่านอาจารย์Handy ข้ามสองปีเลยนะคะ
แหม เลยทำให้ได้ทราบความจริงอีกอย่างว่าชื่อทำให้หลายคนกลัวไม่ได้มาทักทายกัน ได้แต่มาเลียบๆอ่านแบไม่ให้นุชรู้ตัว ที่จริงการมีคนเข้ามาทักทายเป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ
หวังว่าอาจารย์คงไม่กลัว ดร.บ้านนอกคนนี้แล้วใช่ไหมคะ
หลานม่อนน่ารักจัง ท่าทางแข็งแรงและอารมณ์ดีนะคะ
ดร.สุดาพร สาวม่วง
เข้ามาแล้ว น่าสนใจมากคะ เป็นอาจารย์อยู่ที่มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชียหลักสูตรบริหารธุรกิจสาขาการตลาด ก็อยากให้ ๕ราจารย์และนักศึกษาในหลักสูตรได้รู้จัก blog gotoknow ด้วยคะ