ห่างหายจากบันทึกไปนาน.. นับตั้งแต่กลางเดือนก.พ.ที่ผ่านมา ด้วยเกิดเรื่องเศร้าสะเทือนใจทุกคนในที่ทำงาน เพราะคนดี..พี่หัวหน้าการเงินของเราได้จากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ระหว่างเดินทางไปราชการ ตอกย้ำคำที่ใครๆ บอกว่า ชีวิตนี้ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน การทำวันนี้ให้ดีที่สุด คงจะเป็นคำที่เตือนใจทุกคนได้ดีเสมอ
พี่สาวคนดีของเราคนนี้ทุ่มเทกายใจให้กับงานมาตลอดชีวิต แม้จะหนักและเหนื่อยก็สู้ทนอุทิศตนให้กับหน่วยงาน สมดังคำพระราชบิดาที่ว่า ขอให้ทุกคนเห็นประโยชน์ส่วนตนเป็นที่สอง ประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่หนึ่ง..
หลายกิจกรรมพิเศษๆ ที่หน่วยงานต้องดำเนินการ พี่สาวของเราจะทำทุกอย่างอย่างเต็มที่ ไม่ว่าเป็นงานในลักษณะไหน พี่ทำได้ทุกประเภท ช่วงปลายเดือนมีนานี้ มอ.สุราษฎร์ฯ ของเราต้องร่วมเป็นเจ้าภาพการแข่งกันกีฬาเยาวชนแห่งชาติ พี่ก็คงร่วมเป็นคณะทำงานกับเขา ต้นเดือนเมษา ต้องร่วมดูแลการนำเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาฯ และการประชุมคณบดีบัณฑิตวิทยาลัยทั่วประเทศที่จะมาจัดที่มอ.สุราษฎร์ฯ พี่ก็คงร่วมเตรียมงานและดำเนินการอย่างเต็มที่ และงานสำคัญที่มีพี่หารายได้ให้กับหน่วยงานมากมาย คือ งานมอ.วิชาการในเดือนกรกฎาคมที่จะมาถึง พี่ก็คงเหนื่อยอีกตามเคย ฯลฯ
ต่อไปนี้พี่ก็คงไม่ต้องเหนื่อยทั้งกายและใจแล้ว หลับให้สบายนะคะ พวกเรายังคิดถึงพี่เสมอ..
สวัสดีครับ
วันก่อนดูทีวี มีระบบยืมคืนอัตโนมัติ นึกอยู่ตั้งนานว่าใคร แล้วก็ลืมไปเลย วันนี้นั่งอ่านเล่นๆ ก็เห็นบล็อกเข้า เลยมาทักทาย จำได้หรือเปล่าก็ไม่ทราบ อิๆ