นกน้อย..ในกรงทอง
การลาออกจากราชการ...แล้วมาเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยครั้งนี้ของผม ได้ผ่านด่านการตัดสินใจมาอยากโชกโชน ทั้งจากครอบครัว เพื่อนพ้อง และลูกศิษย์ลูกหา ที่ไม่ค่อยเห็นด้วย เพราะการเป็น ข้าราชการน่าจะเป็นสุดยอดปรารถนาแล้ว...และที่สำคัญคือการมาอยู่ที่ปัตตานี ท่ามกลางสถานการณ์ความเสี่ยงนี้ดูจะไม่น่าอภิรมย์นัก
ผมสะดุดหลายครั้งเมื่อมีคนห่วงใย แต่ในที่สุดผมก็ตัดสินใจที่จะลาออกจากราชการ เพราะผมถือว่าเป็นการให้โอกาสชีวิตในการเริ่มต้นสิ่งใหม่ ๆ แม้จะต้องเสียบางสิ่งไปก็ตาม...สำหรับคนอยู่ข้างหลังก็คงจำใจยอมรับ แล้วเป็นกำลังใจให้
วันนี้ครบเทอมพอดีที่ได้มาอยู่ที่นี่.. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี หลายสิ่งหลายอย่าง ผมไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย ทั้งนี้เพราะผมอยู่ในวัฒนธรรมที่ต่างกับที่นี่มาโดยตลอด
แต่ถึงอย่างไรผมก็พยายามปรับตัว และสามารถอยู่ที่นี่ได้ ท่ามกลางมิตรภาพของผู้บริหาร เพื่อนอาจารย์ ลูกศิษย์ และคนในพื้นที่ แม้จะไม่ไว้วางใจเลยที่เดียวนัก...แต่ความรู้สึกดี ๆ ก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
วันนี้ความรู้สึกแปลก ๆ เกิดขึ้นกับผม ผมรู้สึกกลัวมากขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ระเบิดห้าสิบจุดเมื่อตรุษจีน และฆ่าผู้โดยสารรถตู้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา รวมถึงเหตุการณ์ความรุนแรงที่เกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอ
วันวานที่เคยออกไปเที่ยวบิ๊กซี ไปกินข้าวที่ตลาดโต้รุ่ง ไปเที่ยวงานของจังหวัด ไปเยี่ยมนักศึกษาตามหอพัก หรือลงชุมชน วันนี้บรรยากาศเหล่านั้นผมแทบไม่ได้สัมผัส ชีวิตรายวันของผมจึงอยู่แต่กับห้องนอน และคณะฯ เท่านั้น
หลายคนทักว่าวิตกจริตเกินไปป่าว!!!!! ผมก็ยอมรับอย่างหน้าชื่นอกตรมว่า "ครับ..ผมกลัว" และหลายคนก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน
ชีวิตของนกน้อยที่น่าจะอิสระเสรีอย่างผม คงต้องรอความสงบของพื้นที่จึงจะออกโบยบินสู่โลกกว้างอีกครั้ง
ความเห็น (31)
ฟังแล้วเครียดครับ -_-!
เป็นผมผมก็อยู่คณะเหมือนกัน :-P
 |
เป็นกำลังใจให้นะครับ...
ขอให้หัวใจมีปีกแห่งรักและเสรีเที่ยวท่องไปอย่างไม่รู้จบ
...
เป็นความเสียสละที่น่านับถือครับ....
ชีวิตทุกชีวิตมีค่าครับ การระมัดระวังและปกป้องชีวิตเป็นสิ่งที่พึงกระทำครับ...
เราคงต้องมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเราและคนที่เรารักครับ...
ส่งกำลังใจไปให้ครับ....
- ขอเป็นกำลังใจครับ
- แล้วก็เป็นกำลังใจให้ผมด้วยเช่นกันนะครับ
- หากอาจารย์รู้สึกผูกพันกับที่นั่น ก็คงเหมือนกับผมที่เป็น
- คงได้ร่วมงานกันครับ
- อยู่ตรงไหนไม่สำคัญ สำคัญว่าอยู่ตรงนั้นแล้วเราทำอะไรหรือเปล่า แล้วไม่ว่าอยู่ที่ไหนๆ เราก็จะถึงกันใช่ไหมครับ
- ก็เพราะอาจารย์มีคำหลักว่าย่ามแดงเป็นสื่อไงครับ เราถึงได้รู้จักกัน
- หากอาจารย์ไม่เบื่อที่นั่นเสียก่อน วันหนึ่งคงได้เบื่อผม ลองดูครับ ว่าใครจะเบื่อใครก่อนกันครับ ฮ่าๆ
- มีกำลังใจที่ดี ทำในสิ่งที่ดี ความสุขก็จะเกิดครับ ผมเชื่ออย่างนั้น มีคนถามผมเยอะว่าทำไมไม่ไปอยู่ที่นั่นที่นี่ มากมายครับ
- ผมอยากเห็นความสัมพันธ์ระหว่างมหาวิทยาลัยกับชุมชนรอบข้าง ช่วยเหลือเกื้อกูลกันครับ เมื่อเกิดคุณค่าทางสังคมผมเชื่อว่า ทุกอย่างคงมีความสุขตามมา
- ผมเล่าไว้แล้วนะครับ ตอนที่สอง ไปตามอ่านได้ครับ (กลัวว่าไม่ต่อเนื่องเลยเขียนให้สดๆเลยครับ)
- โชคดีตลอดไปครับ
- แวะมาให้กำลังใจอาจารย์ค่ะ
- ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง...
- เชื่อมั่นในสิ่งที่เราตัดสินใจค่ะ
ผมอยากเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับอยากให้อาจารย์อยู่กับพวกผมและอยู่กับพัฒนาสังคม มอ.ปัตตานี ต่อไป
 |
 |
- ขอบคุณครับ..สำหรับกำลังใจ
- ชีวิตยังอยู่คงต้องสู้ต่อไปครับ
คุยกับลูกหม้อ มอ. ครั้งใดรู้สึกอบอุ่นยังไงบอกไม่ถูก....รีบกลับมาเร็ว ๆ นะ ตอนนี้ยังไม่เบื่อ แต่ถ้ามาช้า ๆ อาจจะเบื่อก่อนก็ได้- จะตามไปอ่านตอนที่ 2 ครับ
 |
 |
- หวัดดีครับคุณย่ามแดง
- คงได้เจอกันครับ
- อย่าเรียกลูกหม้อ ลูกถ้วยลูกชามเลยครับ ผมไม่อยากให้แบ่งพวกพ้องครับ ไปทำงานที่นั่นก็ลูกพระราชบิดาเหมือนกันทุกคนครับ
- สังคมเราไม่แบ่งสีผิว แล้วเราจะเป็นน้ำหนึ่งอันเดียวกัน
|
- ตามมาให้กำลังใจนะ พี่เคยไปเรียนที่ม.อตานี ปี2519 มีเหตุการณ์ประท้วงใหญ่มาก แต่ไม่รุนแรงและโหดร้ายเช่นนี้ค่ะ
- ขอให้พระคุ้มครองนะคะ
เป็นกำลังใจให้ด้วย อีก 1 คนครับ
ถึงแม้เหตุการณ์จะไม่สงบ แต่ชีวิตก็มีความสุขได้
ทำในสิ่งที่อยากจะทำ ถ้าสิ่งนั้นทำแล้วมีความสุขครับ
 |
 |
วิถีชีวิตของเราเปลี่ยนไปจริงๆครับ แต่เราก็ต้อง ปรับตัว
สงสัยอยู่นิด เพราะนักศึกษาปิดเทอมหรือเปล่า อาจารย์เลยไม่มีกิจกรรม นอกอาคาร ทำ เข้า GOtoknow เขียนบันทึก แสดงความเห็น เยอะๆสิครับ
เสาร์อาทิตย์นี้ ผมจะกลับปัตตานี ก็คงอยู่แต่ในบ้านเหมือนอาจารย์ย่ามแดง
คงเป็นเหมือนอาจารย์ว่าครับ นักศึกษาหายหมด บรรยากาศเลยดูเงียบเหงาชอบกล
สวัสดีครับอาจารย์
มาเป็นกำลังให้เฉยๆครับ ผมเชื่อว่าเพราะมีคนมีอุดมการณ์อย่างอาจารย์นี่แหละครับ ที่จะทำให้ภาคใต้กลับมาร่มเย็นเหมือนเดิมครับ
- ทำงานอะไรที่ไหน ก็ช่วยพัฒนาชาติบ้านเมืองค่ะ
- โดยเฉพาะตอนนี้ใครๆก็ย้ายขึ้นหมดแล้ว - -เป็นกำลังใจค่ะ
- ขอให้สถานการณ์ดีขึ้นเรื่อยๆ
- คุณพระคุ้มครองค่ะ
ดีเลยครับอาจารย์ ผมเชียร์สุด ๆ มีอะไรให้ผมช่วยขับเคลื่อนยินดีครับ
ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจครับ... |
ในฐานะคนตานี อาจารย์ย่ามแดง อุตส่าห์จากบ้านมาไกล มาสอนถึงปัตตานี ก็สอนเด็กๆในละแวกจังหวัดบ้านผม ต้้องขอบพระคุณอาจารย์มากครับ กลัวว่าอาจารย์จะหมดกำลังใจทิ้งเราไปเสียก่อน
เสาร์อาทิตย์นี้ผมกลับปัตตานี ถ้าว่าง ขออนุญาตเลี้ยงข้าวสักมื้อในฐานะเจ้าบ้านเพื่อเป็นกำลังใจให้อาจารย์ พอไหวมั๊ยครับ
ลูกศิษญ์ พัฒนา
น่ารักที่สุดครับ...ว่าแต่เป็นใครเนี๊ยะ
อาจารย์ ครับ
- รับประทาน ข้าวหมกไก่ ฝีมือคุณแม่ผมแล้ว ต้องอยู่ปัตตานีนานๆนะครับ
- ล้ออเล่นครับ
|