เมื่อสมัยอยู่ ICU กันพยาบาลอย่างเราก็จะมีช่วงรับเวร ส่งเวรและช่วงนั้นก็จะเป็นเหมือนช่วง meeting กันเล็กๆ เม้าท์กันก่อนที่จะส่งเวร วันนั้นมีพีจี ป้าเตือน ป้าตู่แล้วก็เรา ด้วยความที่พี่จีเป็นประเภทมีน้ำใจก็เอาลูกอมมาแจกให้อมกัน ก็มีป้าเตือนรับมาอมแล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆ จังหวะป้าตู่มีเรื่องที่ทำให้ทุกคนขำกลิ้ง..(ขอสงวนเรื่องไว้นิดนึงคะ เดี๋ยวป้าตู่มาฟ้องร้องได้ด้วยความอาย) ป้าเตือนก็ขำเต็มที่ ฮาแบบเห็นลูกกระเดือก...แล้วอยู่ๆป้าแกก็ยืนเงียบๆ แถมทำมือชี้ไปที่หน้าแก ทุกคนก็ยังขำอยู่นึกว่าป้าแกยิงมุขสอง แต่เอ๊ะ!..ซักพักสีหน้าป้าชักเปลี่ยนดูหมองลง...ป้าตู่สติดีสุดก็เลยอุ้มป้าเตือนโดยโอบจากด้านหลังจับป้าเตือนโช๊คบริเวณใต้ลิ้นปี่ ..ลูกอมกระเด็นออกมา ...ป้าแกเลยบ่นใหญ่เลย..พวกแกชั้นเกือบตายอยู่แล้วยังขำอยู่ได้...ก็อ้าว! มันขำจริงๆนะ ทุกวันนี้พอเล่าเรื่องนี้ทีไรก็ยังขำกันตลอด...ยังบอกว่าดีนะที่ป้าตู่อยู่ด้วย อุ้มไหว ถ้าเรากับพี่จีคงต้องให้นอนกระแทกอย่างเดียวแล้ว เดี๋ยวนี้ชวนป้ากินลูกอม ก็จะไม่กล้ากินแล้ว เข็ดไปเลย...
นี่ล่ะคะ "สติ" ตั้งสติให้ดีทุกครั้ง เมื่อภัยมาอย่าตื่นตูมเพราะเราไม่ได้เป็นกระต่าย..ไปโน่นเลย
อาจารย์คะเดี๋ยวนี้ป้าเตือนแกยังบ่นแสบๆคออยู่เลยคะ..แต่ยังมีอีกหลายประสบการณ์ของป้าเขาคะ...เป็นแหล่งข้อมูลด้านโจ๊กของน้องๆ