...เพราะคุณ โอ๋-อโณ คนคุ้นเคยกัน ได้ส่งข่าวมาหาพี่เม่ยค่ะ...
...คำถามที่ส่งมา สะดุดใจพี่เม่ยดัง "ป้าบ!" เลยนะคุณโอ๋นะ เพราะช่างสอดคล้องกับ Wallpaper ที่พี่เม่ย (ไม่ใช่สินะ ต้องบอกว่าเจ้าหอยหลอดตัวเล็กในบ้าน) นำมาใส่ไว้พอดีเชียวค่ะ
ก็รูปนี้ไงคะ.....
เดิมทีคุณหนูเธอก็ทำไว้เต็มหน้าจอ แต่พี่เม่ยเกิดปัญหาเรื่องมองหา "ขยะ" ที่วางไว้เต็ม desktop ไม่พบ จึงต้องขอร้องให้ลดขนาดเหลือเพียงภาพเล็กๆไว้ที่ center ค่ะ
เป็นภาพของสุนัขเพศผู้ ที่เราเลี้ยงไว้ในบ้านค่ะ ชื่อว่า "เจ้ามอม" (หรืออีกชื่อหนึ่งคือ เจ้าหยิบถูก นั่นเอง)
มอมเป็นสุนัขพันธุ์บางแก้วกลายๆ รูปร่างสูงใหญ่แต่ใจเสาะ สร้างวีรกรรมเรื่องการเฝ้าบ้านได้เป็นอย่างดีค่ะ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่มีขโมยเข้ามาอาละวาดงัดแงะในซอย ปรากฏว่าทุกบ้านโดนหัวขโมยเข้าไปเยี่ยมเยียนกันถ้วนหน้า ยกเว้นบ้านพี่เม่ย คนแถวนั้นลงความเห็นตรงกันว่า เพราะเจ้ามอมนี่แหล่ะ โจรมันเลยกลัวไม่กล้าเข้าบ้าน ชื่อเสียงเจ้ามอมดังกระหึ่ม ขนาดที่ว่าลุงข้างบ้านเอ่ยปากว่าจะต้องไปหาสุนัขพันธุ์นี้มาเลี้ยงบ้างแล้วล่ะ.....
เจ้ามอม ฉลาดมากค่ะ ไม่ดื้อเท่าไรนัก ฟังคำสั่งเราได้เข้าใจ ตั้งแต่เข้ามาอยู่ในบ้านเรา เจ้ามอมก็เล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในบ้านผ่านมุมมองของ หัวใจสี่ขา ในเว็บไซต์ บ้าน 80/14 ของเรา ไว้หลายตอนเชียวค่ะ.....
ค่ะ...
ค่ะ...
สีบล็อกใหม่ classic มากเลยค่ะ พี่เม่ย หน้าจอก็น่ารักจัง ทำให้อยากเห็นภาพต้นฉบับว่า พระเอกมอม หล่อขนาดไหน ดูเหมือนจะเก็บแต่ส่วนดีๆของ"บางแก้ว"มาหมดเลยนะคะ
link ของเว็บบ้านพี่เม่ย มันไม่ยอมไปตรงๆนะคะ ต้อง copy ไปแปะใหม่ ไม่รู้เป็นเพราะ setting ของเครื่องคอมฯเราเองหรือเปล่า ทำได้น่ารักจังเลยค่ะ หลงเข้าไปเพลินอยู่พักนึงแน่ะค่ะ ลองทำ link ดูอีกทีในความเห็นเอาไว้ลองเองค่ะ อิ...อิ..