พิทักษ์ประชาผู้รักสันติ

ดิฉันเคยถูกตำรวจจับ ได้เสียค่าปรับเพราะญาติของดิฉันที่นั่งรถไปด้วยเป็นชาวบ้านนอก นั่งรถไปธุระด้วยกันระยะทางใกล้จากหมู่บ้านไปอำเภอ ไม่รู้ว่าต้องรัดเข็มขัด ดิฉันก็ไม่ได้เตือน ดิฉันก็เสียค่าปรับ ๒๐๐

และดิฉันก็เคยไม่ถูกจับและปรับ เมื่อไม่ได้พกพาใบขับขี่ติดตัวไป

ตอนหลังอาจารย์ทนายเล่าว่า การกระทำของตำรวจนั้น
นึกจะตั้งด่านที่ไหน วันไหนก็ทำ ไม่ได้ ต้องมีการประกาศแจ้งประชาชนก่อน
ใบขับขี่เป็นทรัพย์สินส่วนตัวของบุคคลจะยึดไม่ได้
ความผิดเป็นเรื่อง ลหุโทษ  ต้องเตือนก่อน
...

แล้วก็จะเห็นอยู่เนือง ๆ กับการจงใจ ดัก เพื่อที่จะปรับ  ดิฉันดูหน้าตาผู้คนที่โดนเสียค่าปรับแล้ว.....
เงิน ๒๐๐  บาท อาจไม่มากสำหรับบางคน  แต่ไม่ใช่ทุกคนแน่!!! โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่หาเช้ากินค่ำ ซึ่งต้องอาศัยมอร์เตอร์ไซด์เข้าเมืองทุกวัน

อะไรที่ควรได้รับการเอาใจใส่
อะไรคือความเดือดร้อนของประชาชน

เลยทำให้สงสัยว่า  พิทักษ์สันติราษฏร์  หรืออะไรกันแน่

หมายเหตุ  ดิฉันมิได้หมายถึง ตำรวจ ในฐานะบุคคล  แต่หมายถึงกระบวนการทำงานของตำรวจที่ดิฉันเห็นและประสบอยู่