ในวันที่ชีวิตจริงมีเรื่องยากๆให้คิด และคิดไม่ออก ก็เลยอยากหลบมาหาอะไรเบาๆทำ
ลองเปิด folder “my music” ที่ตั้งใจเอาไว้เก็บเพลงหาฟังยาก
เห็นเพลง “ทะเลใจ” “มนต์รักลูกทุ่ง” หลายเพลงของวง “เฉลียง” “ผู้ใหญ่ลี” .....
“ผู้ใหญ่ลี” เพลงนี้ลูกศิษย์อุตสาห์ดาวน์โหลดมาให้ เพราะเคยบอกเด็กๆว่า อยากใช้เป็นเพลงเปิด class เรียนแรกของวิชาเศรษฐกิจชนบทไทย (เหมือนกับที่เขามีออกแขกก่อนเล่นลิเก หรือ เหมือนกับที่เขามีเพลงไตเติ้ลหนังนั่นแหละ)
ความคิดนี้มาจากประสบการณ์จริงของเราเอง ว่าด้วย “ผู้ใหญ่ลีปี 48” เรื่องมีอยู่ว่า
************
เมื่อสองปีที่แล้ว เราลงไปสังเกตการณ์การประชุมหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่อำเภอปาดังเบซาร์ กับพี่มะและพี่เรือง
ผู้ใหญ่บ้าน หยิบจดหมายของทางอำเภอมาอ่านให้ลูกบ้านฟัง .....ทางการเขาสั่งมาว่า ............
" ใครมีสัตว์ป่าในครอบครองให้ไปแจ้งทางอำเภอ มิฉะนั้นจะมีความผิด"
ชาวบ้านผู้กล้าคนหนึ่งก็ลุกขึ้นมาถามว่า "สัตว์ป่า แปลว่าอะไร นกเขา นกกรงหัวจุก ที่เราเลี้ยงกันอยู่ทั้งหมู่บ้าน เป็นสัตว์ป่ารึเปล่า"
เรานึกถึงเพลง “ผู้ใหญ่ลี” ขึ้นมาทันที
ผู้ใหญ่บ้านคนนี้ ดีกว่าผู้ใหญ่ลีปี 2504 ตรงที่ท่านไม่ตีความเอาเอง และยอมรับตามตรงว่า "ไม่รู้เหมือนกันว่า สัตว์ป่าที่ว่าแปลว่าอะไร จะไปถามอำเภอให้"
*************
ไม่รู้ว่าจะถือเป็นเรื่อง “เบาๆ” คั่นรายการได้รึเปล่า แต่นิทานจากชีวิตจริงเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..... 40 กว่าปีผ่านไป ประเทศไทยก็ยังปกครองแบบรวมศูนย์ที่ "ทางการเขาสั่งมาว่า" อยู่ดี….
นี่แหละ แรงบันดาลใจที่ทำให้เราเลือกใช้เพลง “ผู้ใหญ่ลี” เป็นเพลงไตเติ้ลของวิชา “เศรษฐกิจชนบทไทย” ที่เราสอนอยู่
ติดตามผลงานอาจารย์อยู่นะครับ อยู่ฝ่ายที่ถูกทางการสั่ง แต่จริงๆแล้วแนวโน้มดีขึ้นมาก แต่บางครั้งก็มีหลุดๆมาบ้างเหมือนกัน
ขอบคุณคุณหมอค่ะ เป็นการให้ข้อคิดเห็นที่รวดเร็วมาก เพราะกำลังจัด format อยู่พอดีค่ะ
บล็อกของคุณหมอ 2-3 บล็อกก็น่าสนใจนะคะ เรื่องขยะ เรื่องเทศบาล กำลังคิดว่าจะเลือกบล็อกไหนเข้า planet ดี อาจจะเลือกมากกว่า 1 บล็อกค่ะ
เห็นด้วยค่ะว่า แนวโน้มดีขึ้น ตัวเองจึงตั้งความหวังค่อนข้างมากกับกระบวนการพัฒนาของเรา ไม่น่ามาสะดุดเรื่องการเมืองเลย มองในแง่ดีว่า เป็นบทเรียนที่ต้องเรียนรู้อีกบทหนึ่งค่ะ
อาจารย์ขจิตคะ
ดิฉันเห็นว่า การศึกษาควรเป็นเรื่องของการเรียนรู้เพื่อชีวิตจึงควรมีความยืดหยุ่น มีความหลากหลายให้เลือกเรียนรู้ แต่รัฐอาจมองการศึกษาเป็นเครื่องมือของการสร้างชาติสร้างเศรษฐกิจที่เป็นรูปแบบเดียวทั้งประเทศมังคะ
(เพิ่มเติมค่ะ อาจารย์ขจิต...เพราะผิดพลาดทางเทคนิค)
แต่เราก็มีการศึกษาทางเลือกมากขึ้นกว่าเดิม ถือว่าดีขึ้นนะคะ เพียงแต่ว่า เป็นความพยายามของเอกชนและชุมชนเสียมากกว่า
เรื่องเทศบาลเขียนค้างไว้ เพราะเขียนยากและมีผลกระทบค่อนข้างสูง อีกอย่างตั้งใจเขียนเรื่องการจัดการขยะมูลฝอย การลดน้ำหนักตัวและการออกกำลังกายให้จบก่อน เพราะจะพิมพ์เป็นหนังสือ สงสัยต้องเริ่มขยับเรื่องเทศบาลบ้างซะแล้ว