เมื่อสองวันก่อนมีเรื่องน่าตกใจ ขณะที่ขับรถมา (โทรศัพท์ด้วย) มารู้สึกตัวอีกที ก็ขับมาถึงทางข้ามทางรถไฟ อ้าว! แผงกั้นกำลังทำงานนี่ ต่ำ่ลงมาเรื่อยๆ เรารีบเหยียบเบรคทันที ตูม!!! รถที่ตามมาชนท้ายรถเราอย่างแรง ตกใจแล้วหันกลับไปดู แต่เรากลับเห็นคือเราเห็นแผงกั้นกำลังตำ่ลงมาเรื่อยๆ และน่าตกใจยิ่งกว่าคือ แรงที่ถูกชน ดันรถเราขวางทางรถไฟที่กำลังวิ่งมา ความรู้สึกขณะนั้น คือ อันตรายแล้ว ตัดสินใจ 2 อย่างคือ
1. รีบเปิดประตูออกจากรถ
2. รีบขับรถออกจากตรงนั้นแม้จะต้องชนแผงกั้น
แล้วเราก็เลือกข้อ 2 เพราะเมื่อคำนวนแล้ว แผงกั้นยังลงมาไม่ต่ำ่มาก พอรถรอดได้ แล้วเราก็รอดมาอย่างปาฏิหาริย์ ใจหายและคิดว่าถ้าวันนี้ต้องตาย เราเตรียมตัวพร้อมหรือยัง ยังเลย ว่าแล้วต้องกลับมาบันทึกมรณะต่อ เพื่อจะได้สั่งเสียทุกสิ่งทุกอย่างให้พร้อมกว่านี้
สว้สดี
สวัสดีค่ะคุณตันติราพันธ์
โดยไม่ได้นัดหมายจริงๆค่ะที่ post เกี่ยวกับเรื่องอุบัติเหตุมาจะเห็นได้ว่าสิ่งเหล่านี้อยู่ใกล้ตัวเราจริงๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ เราต้องฝึกสติเสมอเลยค่ะ ต้องไม่ประมาทๆๆๆ
สวัสดีค่ะ