โดนมา 3 tag แล้ว ความลับ wallpaper และ Trick tag บวกอีกหนึ่งกระทู้จากเวปบอร์ดที่เข้าประจำ เลยมานั่งนึกๆ ดู ว่าเรื่องที่เขียนๆ มาปกติก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง แม้แต่เพื่อนที่ทำงาน เพื่อนเก่าๆ ตลอดจนครอบครัว ก็ไม่เคยเล่า แต่พอโดน tag มา โดยต้องเล่าในพื้นที่สาธารณะ ที่มีคนอ่านมากมาย กลับเล่าได้อย่างไม่อาย เลยรู้สึกว่าเราเริ่มผูกพันกับที่ gotoknow และ/หรือ เวปไซด์อื่นที่เข้าประจำ เหมือนบ้านอีกหลังนึงหรือเปล่า ทำไมถึงสบายใจ ที่จะบอก จะเล่าให้คนอื่นรู้ รู้สึกสนุกที่ได้อ่านเรื่องราวของคนที่เราอยากรู้จัก หลายคนอาจจะอ่านแล้วเลยผ่านไป แต่ก็มีอีกไม่น้อย ที่มีการสะท้อนกลับ ช่วยให้การสื่อสารกลายเป็นสองทาง สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
สุดท้ายอยากขอบคุณผู้ที่คิด tag ผู้ที่เขียน ผู้ที่ส่งต่อ ผู้ให้ความเห็น และผู้ที่แวะเวียนเข้าไปอ่าน ที่ช่วยลดช่องว่างของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลต่างๆ ให้น้อยลง ช่วยทำให้เรารู้จักเพื่อนๆ มากขึ้น และอาจจะนำมาซึ่งประโยชน์มากมายอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลยล่ะ....
ปล. ข้อความจากข้อคิดเห็นข้างล่าง copy มาเล่นต่อได้เลยนะครับ สนุกดี :-)
ข้อความต่อจากนี้ copy มาจากกระทู้ในเวปบอร์ดที่เข้าไปประจำ หัวข้อคือ มาทำความรู้จักเพื่อนสมาชิกให้มากขึ้นเถอะ
กติกา
เพื่อน ๆ ให้ copy ข้อความนี้ (อย่านำเอาไปอ้างอิงนะ ก๊อปไปลงส่วนของตัวเอง) นำไป Paste ลงในคำตอบใหม่ จากนั้นเปลี่ยนคำตอบทั้งหมดให้เป็นคำตอบของตัวเองซะ เรื่องของเรื่องก็คือ...คุณจะได้เรียนรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับเพื่อนสมาชิกมากขึ้น หลังจากนี้ เชื่อเถอะว่าทั้งสนุกและง่าย |
ดีครับ เป็นการละลายพฤติกรรมเชิงความคิดครับ
ต่างอาชีพ ต่างที่ ต่างถิ่น ต่างอายุ ต่างกาลเวลา ย่อมมีความคิดที่ต่างกันออกไป
หากแต่เดินมาคุยกันเลยที่เดียว ย่อมจะเข้าใจ เชื่อใจและไว้ใจ กันลำบากหน่อย
แต่ได้มีกิจกรรมละลายพฤติกรรม ที่สอดแทรกสาระเล็กๆ แต่แฝงด้วยไมตรีจิต ยอมทำให้ เข้าใจ เชื่อใจและไว้ใจ กันได้มากขึ้น
จะ แลก(ความคิด สิ่งของ)
จะ เปลี่ยน(เก่าเป็นใหม่ น้อยเป็นมาก)
จะ เรียน(จากผู้รู้)
จะ รู้(จากการสื่อสารกันรู้เรื่อง)
คงต้องมีการเรียนรู้ ทั้งผู้ที่สื่อ และผู้ที่รับ กันก่อน ว่า สารที่ส่งออกไป ตรงกัน
แอบมาอ่านบันทึกนี้ แล้วขอสะท้อนจากใจเช่นกันครับ
สวัสดีครับคุณ
พี่อรครับ เห็นด้วยครับ ขอบคุณครับ
นายแน่มาก!!!
ผมเห็นด้วยกับการสร้างเครือข่ายทางสังคมและ การเปิดใจเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีในการเชื่อมโยงสิ่งดีๆเข้าหากัน
สนับสนุนครับผม
สวัสดีค่ะ คุณ เจษฏา
แวะมาทักทายค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ สบายดีนะครับ
สวัสดีค่ะ.....มาขอเพิ่มค่ะว่า...นอกจากละลายพฤติกรรมทำให้ เข้าใจ เชื่อใจ ไว้ใจ กัน ก่อให้เกิดความคุ้นเคย กันแล้ว...เมื่อไม่เห็นกันหลายๆวัน ก็ คิดถึงค่ะ ไปไหนนะ ......
สวัสดีครับคุณ
ขอบคุณมากครับที่มาร่วมเติมเต็มบันทึกนี้ให้สมบูรณ์ และอบอุ่นมากยิ่งขึ้น ขอบคุณจริงๆ ครับ
เหมือนเป็นอีกหนึ่งครอบครัว ที่พูดคุยกันอย่างสบายใจ ผูกพัน แต่ไม่มีข้อผูกมัดให้กังวลใจครับ
ขอบคุณอาจาย์มากครับ
มาเยี่ยม...ขอชื่นชมมุมคิดนี้ครับ...
ช่วยทำให้เรารู้จักเพื่อนๆ มากขึ้น และอาจจะนำมาซึ่งประโยชน์มากมายอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลยล่ะ....
เป็นไปได้ครับผม...
ขอบคุณอาจารย์ที่มาเยี่ยมเยียนครับ ต้องขอบคุณอินเตอร์เน็ตด้วยครับ ที่ทำให้โลกแคบขึ้น ติดต่อสื่อสารกันได้สะดวกยิ่งขึ้น ที่ให้วิถีชีวิตเปลี่ยนไปเยอะเลยครับ