บทบาทผู้จัดการงานวิจัย

    สืบเนื่องจากที่ดิฉันเคยเล่าไว้ในบันทึกเมื่อครั้งก่อน  (ดูที่ บันทึก

บทบาทของผู้สนับสนุน วันที่ 10ตค.)   ปรากฎว่าคุณหมอหัวหน้าโครงการ(สมมุติชื่อ ก.)ไปถามลูกทีมให้มารับบทหัวหน้าโครงการไม่ได้เลย จะขอยุติโครงการ ส่งคืนทุน เพราะคุณหมอเองมีแนวโน้มจะลาออกจากราชการด้วย ก็ไม่อยากมีอะไรผูกพันไว้   ดิฉันคิดอยู่หลายตลบ ปรึกษาคุณหมอสมศักดิ์(พี่เลี้ยง)ว่าจะทำอย่างไรดี  คุณหมอก็แนะนำว่าก็ให้คุยกับคุณหมอ ก.ว่าเขาทำต่อได้ ถึงแม้จะลาออกราชการ  โดยเราจะช่วยเจรจากับต้นสังกัดใหม่ ให้ได้ประโยชน์ทั้ง 2 ฝ่าย  ดิฉันไปปรึกษาหัวหน้าดิฉันด้วยคืออ.ทวี  โชติพิทยสุนนท์  ท่านก็บอกว่า ถ้าเราคืนทุนไป  มีผลเสียแน่นอนทั้งต่อสถาบันของเราเองและสถาบันของคุณหมอ ก.ท่านนั้น  ให้ลองไปคุยดูใหม่  ดิฉันจึงไปคุย เล่าให้หัวหน้าแผนกของคุณหมอ ก.ฟัง และถามความเห็นว่าถ้าเรายุติโครงการนี้และคืนทุน อาจารย์ท่านมีความเห้นอย่างไร  ยินดีให้เราคืนหรือไม่   ผลก็คืออาจารย์เห็นว่าเป็นเรื่องเสียหายต่อหน่วยงานของคุณหมอ ก.มากไม่เฉพาะแต่ตัวคุณหมอก. เท่านั้น  ท่านหัวหน้าจะเรียกคุณหมอ ก.มาคุย  ถ้าคุณหมอ ก.ยืนยันจะวางมือ  ท่านหัวหน้าก็จะรับมาทำเอง หรือหาคุณหมอท่านอืนๆในแผนกมาทำ  ผลการหารือระหว่างคุณหมอ ก.และหัวหน้าได้ข้อสรุปว่า คุณหมอ ก.จะไปคุยกับคุณหมอ ข.ตามคำแนะนำของหัวหน้า เพื่อมารับเป็นหัวหน้าโครงการต่อ  และคุณหมอ ก.ก็จะเป็นผู้ร่วมวิจัย ช่วยหาทีม/รวมทีมใหม่ทั้งนักจิตวิทยาคนใหม่ มาร่วมทีม   เรามีการประชุมร่วมระหว่าง 2 สถาบันโดยมีหัวหน้าแผนกของทั้ง 2 สถาบันมาร่วมรับทราบถึงการเปลี่ยนแปลงและข้อตกลงใหม่นี้   ล่าสุดนี้เมื่อสัปดาห์ก่อน ทราบว่าคุณหมอ ก.ได้อาจารย์(ดร.)ทางพยาบาลท่านหนึ่งและดร.ทางจิตวิทยาซึ่งเป็นเพื่อนกับอาจารย์พยาบาลมาร่วมทีม  ซึ่งทั้งสองยินดีเป็นอย่างยิ่งกับการร่วมงานนี้เพราะตรงใจพอดี   และเตรียมดำเนินการวิจัยร่วมกับทีมเดิมต่อไปโดยมีคุณหมอ ข.เป็นหัวหน้าโครงการคนใหม่ และคุณหมอ ก.เป็นผู้ร่วมวิจัยไปถึงแม้จะลาออกไปก็ตาม   

     บทบาทการเป็นผู้จัดการแบบนี้ต้องประสานงานกับผู้มีส่วนได้เสียทุกฝ่าย จนพบทางออก  ต้องใช้ทั้งพรหมวิหาร 4 จนถึง อิทธิบาท 4 เลยค่ะ   แต่เมื่อลงเอยด้วยดีก็รู้สึกสุขใจ