เดือนมกราคม-มีนาคม 2550 ศูนย์อนามัยที่ 8 โดยงานพัฒนาอนามัยสิ่งแวดล้อม ได้ลงพื้นที่เขตเทศบาลเพื่อสำรวจและเก็บข้อมูลจากเทศบาลที่มึตลาดประเภทที่ 2 (ส่วนใหญ่คือตลาดนัด) เจ้าของตลาด ผู้ขายของในตลาด ผู้ซื้อของในตลาด และประเมินสถานที่โครงสร้างของตลาดโดยใช้ข้อกำหนดของกรมอนามัย ซึ่งโดยทั่ว ๆ ไปเท่าที่ไปสำรวจมา 3 จังหวัดคือกำแพงเพชร อุทัยธานี นครสวรรค์พบว่าด้านโครงสร้างจะไม่ผ่าน เพราะส่วนใหญ่เป็นพื้นดินไม่เรียบ บ้างก็เป็นดินลูกรัง บ้างก็โรยด้วยหิน ขรุขระ ทุกแห่งมีฝุ่นละอองฟุ้งหากมีคนเดินไปมาเยอะ ๆ และถ้าเป็นหน้าฝนก็จะแฉะ เป็นหลุมเป็นบ่อ ไม่ถูกสุขลักษณะ จากการสอบถามเจ้าของตลาดพบว่าส่วนใหญ่เช่าพื้นที่ บางรายจัดตลาดนัดเป็นอาชีพโดยตระเวนไปเช่าที่ตามจังหวัดต่าง ๆ พ่อค้าแม่ค้าก็จะตามไปด้วย เพราะเราเก็บข้อมูลมาหลายตลาด ชักคุ้น ๆ หน้า แต่สิ่งที่จะขอเล่าสู่กันฟังก็คือการขายอาหารการกินส่วนใหญ่ไม่ได้มาตรฐาน ไม่มีการปกปิดอาหาร ปล่อยให้ฝุ่นละอองมาปนเปื้อนในอาหาร ผู้ขายไม่สวมหมวกและผูกผ้ากันเปื้อน หรือผูกเฉพาะผ้ากันเปื้อน หมวกไม่ชอบสวมเพราะร้อนปวดหัว รำคาญ เอาล่ะไม่สวมหมวกก็ยังไม่ว่า แต่ใช้มือหยิบอาหารขาย เช่น ขนมไทย ๆ พวกไข่หงส์ ขนมบ้าบิ่น ขนมถ้วยฟู กล้วยทอด ไก่ทอด ฯลฯ เห็นแล้วรับไม่ได้ แต่เท่าที่เก็บข้อมูลผู้ซื้อส่วนหนึ่งบอกว่า ตลาดนัดก็เป็นแบบนี้ เป็นแบบชนบท ไม่ได้เป็นเหมือนห้าง แต่บางส่วนก็บอกว่าดี,ชอบถ้าผู้ขายอาหารเหล่านี้แต่งตัวให้เรียบร้อยถูกสุขลักษณะ ดังนั้นในภาพรวมทั่ว ๆ ไป ตลาดนัดต้องพัฒนาอีกเยอะมาก ในเรื่องความปลอดภัยของอาหาร |
ไม่มีความเห็น