นิทานก่อนนอน
คืนวันหนึ่งอากาศร้อนอบอ้าว ทำให้นอนไม่หลับ ผมมานั่งอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง มีตอนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้เล่าถึงนิทานเรื่อง "โรงเรียนของสัตว์" นิทานเรื่องนี้อ่านแล้วให้ความบรรเทิงใจดี ก็เลยนำมาเล่าต่อไว้ ณ ที่นี้ เรื่องมีว่า
"ในวันหนึ่งพวกสัตว์ในป่าได้มารวมตัวกัน และตัดสินใจว่าจะตั้งโรงเรียนขึ้น กระต่าย นก กระรอก ปลา และปลาไหลได้รับเลือกให้เป็นกรรมการพัฒนาหลักสูตร กระต่ายยืนกรานว่า เรื่องการวิ่งจะต้องเป็นวิชาหนึ่งในหลักสูตร นกบอกว่าเรื่องการบินก็ต้องอยู่ในหลักสูตร ปลาบอกว่าการว่ายน้ำจะต้องอยู่ในหลักสูตรเช่นกัน ส่วน กระรอกนั้นบอกว่าการปีนต้นไม้ในแนวดิ่งก็เป็นสิ่งจำเป็นและเห็นว่าน่าจะต้องรวมไว้ในหลักสูตรด้วย ซึ่งในที่สุดพวกสัตว์ทั้งหลายที่ได้รับมอบหมายให้ร่างหลักสูตรก็ได้นำวิชาต่าง ๆ เหล่านี้มารวมกัน และจัดทำเป็นหลักสูตรขึ้น พวกมันได้ป่าวประกาศหลักสูตรนี้ไปยังสัตว์ทั้งหลายและบอกด้วยว่าจะต้องเรียนทุกวิชาตามที่กำหนด
กระต่ายซึ่งเคยได้เกรดเอจากการวิ่ง มีปัญหามากในเรื่องการปีนต้นไม้ในแนวดิ่ง มันปีนขึ้นไปแล้วก็ตกลงมาอยู่เรื่อยครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดหัวสมองของมันก็ถูกกระทบกระเทือนอย่างแรง ทำให้มันไม่สามารถจะวิ่งได้อีกต่อไป จากที่มันเคยได้เกรดเอในการวิ่ง มันกลับได้เกรดซี และที่แน่นอนก็คือมันได้เอฟ (สอบตก) เสมอในการปีนต้นไม้ นกที่เคยเก่งมากในเรื่องการบิน แต่เมื่อใดก็ตามที่มันต้องเรียนวิชาขุดโพรงลงไปในดิน มันก็ทำได้ไม่ค่อยจะดีนัก จะงอยปากของมันแตกและปีกมันก็หัก ไม่ช้าไม่นานมันก็ได้เกรดซีในวิชาการบิน และได้เอฟในวิชาขุดโพรง และมันก็ประสบปัญหาในเรื่องการปีนต้นไม้ในแนวดิ่งเช่นกัน
ในที่สุดสัตว์ที่สามารถเรียนจบผ่านหลักสูตรนี้ไปได้กลับกลายเป็นเจ้าปลาไหล ที่ทำทุกอย่างผ่านไปได้แบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ แต่มันก็ทำให้ผู้สร้างหลักสูตรมีความสุข
เพราะเห็นว่าสัตว์เหล่านั้นได้เรียนรู้ในทุก ๆ วิชาที่พวกเขาพัฒนาขึ้นมา พวกเขาเรียกการศึกษาแบบนี้ด้วยความภาคภูมิใจว่า เป็นการศึกษาแบบ "ครอบจักรวาล"
อ่านแล้วก็อย่าคิดอะไรมากนะครับ มันเป็นเพียงแค่นิทาน ผมว่ามันน่าจะเหมาะสำหรับอ่านก่อนนอนนะครับ หรือจะเล่าให้ลูก ๆ ฟัง น่าจะช่วยเสริมสร้างจินตนาการของเด็ก ๆ ได้บ้างนะครับในทัศนะส่วนตัวของผม
ราตรีสวัสดิ์ครับ
ความเห็น (4)
- ในการศึกษา เคยประสบปัญหากับวิชาครอบจักรวาล เลยเอาดีไม่ได้สักอย่าง แถมยังเกือบถูกรีไทน์
- จะรู้ไปทำไมถ้าไม่ได้ใช้ ปัจจุบันเลยมีอาการความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
- โรงเรียนเป็นเพียงโรงฝึกสัตว์เศรษฐกิจให้เข้าลู่วิ่ง
นั่นอาจจะเป็นการศึกษาที่ทำให้หมามีหาง
สวัสดีค่ะท่าน ดร.สวัสดิ์
- นิทานของท่านน่าคิดทีเดียว เคยลองเล่าให้ลูกหลานของท่านฟังก่อนนอนหรือยังคะ...จึงได้สรุปว่า ...ผมว่ามันน่าจะเหมาะสำหรับอ่านก่อนนอนนะครับ หรือจะเล่าให้ลูก ๆ ฟัง น่าจะช่วยเสริมสร้างจินตนาการของเด็ก ๆ ได้บ้างนะครับในทัศนะส่วนตัวของผม
สวัสดีคะ ดร. หนูอ่านนิทาน ดร.แล้วจะนำไปเล่าต่อให้ลูกฟังและจะถามเขาว่าคิดอย่างไรกับนิทานของ ดร.