ได้รับ tagblog จาก seangja และ อาจารย์พิชัย กรรณกุลสุนทรก็รู้สึกเขินๆ นะคะ แต่ก็ยินดีค่ะเมื่อก่อนความลับเยอะค่ะ แต่ช่วงหลังๆ เปิดเผยตัวเองมากขึ้นเท่าที่พยายามนึกก็ มี 5 ข้อ ดังนี้ค่ะ
1.เป็นคนขี้เบื่อ ประกอบกับดวงมักจะต้องบุกเบิกงานใหม่ๆ เช่นเปิดตึกใหม่ สร้างงานใหม่ มักจะต้องเหนื่อยกว่าคนอื่นนะค่ะ ตั้งแต่จบมาก็อยู่มา 3 รพ.หลายตึกแล้วค่ะ เฉลี่ยก็จะต้องย้ายทุก 2-3 ปี (หนี 2 ขั้น)พอเริ่มจะเซ็งๆกับงานก็จะต้องเปลี่ยนแปลงที่ทำงาน ซึ่งก็ยังอยู่ในแวดวงพยาบาลนี่แหละค่ะ แต่หน่วยงานปัจจุบันทำลายสถิติค่ะเพราะอยู่มาปีที่ 5 แล้วค่ะ
2.ช่างคิด ช่างฝัน ในหัวมีโครงการอะไรเต็มไปหมด เวลาไปประชุมหรืออบรมอะไร ก็จะต้องได้ Idea ใหม่มาเสมอ แต่ขอโทษนะคะ พอกลับมาสู่โลกความจริงก็มักจะไม่ค่อยได้ทำหรอกค่ะ เพราะมันคนละอารมณ์ คนละสถานที่ค่ะ
3.เคยอกหัก หลังจากผ่านวัยรุ่นเข้าสู่วัยทำงาน จนกระทั่งน่าจะกลางคนแล้วนะตอนนี้ ได้เรียนรู้เรื่องความรักมามากพอสมควร ตั้งแต่มีหนุ่มน้อยแอบเดินตามมาส่งถึงบ้านตอนประถม มีจดหมายหนุ่มส่งมาที่โรงเรียนสตรีแล้วอาจารย์ผู้ปกครองนำมายื่นให้ โกรธแม่ตั้งนานที่มารู้ว่าเปิดจดหมายเพื่อนชายเราอ่าน จนกระทั่งจบมาทำงานแล้วอกหักจากคนที่เราแอบปลื้ม รสชาติความเจ็บปวดเป็นอย่างนี้เอง ตอนนี้มีนิยามความรักในแบบฉบับของตนเอง รู้รสชาติการรักตนเอง รักผู้อื่น รักในหลวง รักชาติ รักพระพุทธศาสนา
4. กลัวงูมากๆ เพราะตอนเด็กๆเคยเดินไม่ระวังไปเหยียบเค้าเข้า โดนกัด ก็เลยกลัวมาตั้งแต่ตอนนั้น เคยฝันว่าถูกงูกัดเป็นแผลเหวอะหวะเจ็บปวดมาก (หลังจากนั้นไม่เท่าไหร่ก็อกหักค่ะ )
5. ชอบทำงานเบื้องหลังค่ะ ชอบบทผู้ช่วยนางเอก มากกว่าจะเป็นนางเอกซะเอง ซึ่งแต่ก่อนตอนอยู่โรงพยาบาลชุมชนก็ได้รับบทนางเอกบ่อยเหมือนกัน ส่วนใหญ่ก็มักจะ แฮบปี้ เอนดิ้งนะคะกับบทบาทนี้ แต่พอเปลี่ยนฟิว มาอยู่โรงพยาบาลในเมืองใหญ่ บทที่เคยเล่นก็ไม่ได้เล่นซะแล้ว แถมเห็นคนเล่นบทนี้แล้วก็ไม่อยากเป็นนางเอกแล้วค่ะ เพราะเผชิญปัญหารอบตัว ประเภทต้องเอาธรรมะเข้าข่มบ่อยๆ เปลี่ยนมาเป็นผู้ช่วยนางเอกดีกว่า
ขอ tagอีก 5 คนต่อไปดังนี้ค่ะ พี่มอมศูนย์พัฒนาคุณภาพ ,คุณยอดดอย ,คนไร้กรอบ , Dr. อัจฉรา เชาวะวณิช moomiกะป้าบวม
ขอบคุณสำหรับความลับห้าข้อครับ
อาจารย์พิชัย กรรณกุลสุนทร
ตอนแรกก็นึกไม่ค่อยออกค่ะว่าจะเขียนความลับอะไรดี แต่พอเขียนไป ก็ยังมีอีกนะคะเนี้ย
จะรักให้เป็นก็ต้องหัดผิดหวังซะก่อน จริงมั้ยคะท่านอาจารย์ ทำให้นึกถึงตอนไปปฏิบัติกรรมฐาน เจอทุกขเวทนาอย่างหนัก แต่เมื่อผ่านไปได้ รู้สึกโล่ง เบา และช่วยให้เข้าใจเรื่องเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ดีขึ้นค่ะ
ขอบคุณพี่ปิ่งที่ยอมเปิดเผยความลับ
ไม่ว่าจะเป็นางเอกหรือผู้ช่วยนางเอกก็ตามต้องมีใจที่ดีและเอื้อเฟื้อต่อคนอื่นซึ่งพี่ปิ่งเป็นคนแบบนี้เสมอค่ะ
ขอบคุณครูอ้อยมากค่ะ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียน
แวะเวียนไปอ่านบล็อคครูอ้อยบ่อยๆ แต่อาจจะไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้ค่ะ