เรื่องเครียดๆ

ช่วงนี้เลขาฯกลายเป็นที่ปรึกษาของหลายคน ด้วยเรื่องเดียวกัน

น้องที่ทำธุรกิจ ตัดสินใจร่วมทุนไวไปหน่อย ลงทุนร่วมกันไปพักหนึ่งก็มีปัญหารุมเร้าหนักขึ้นเรื่อยๆ จนเครียดแทบเป็นบ้า

น้องที่เรียนมหาวิทยาลัย งานเยอะ สอบได้ไม่ดี แถมการเป็นคนขยัน ตั้งใจรับผิดชอบ ทำให้ได้รับภาระเป็นประธานหอเพิ่มเข้ามาอีก เครียดจนไมเกรนขึ้น

น้องในมหาวิทยาลัยอีกคน โอบอ้อมอารี ช่วยเพื่อนเสมอเมื่อมีโอกาส ช่วยไปช่วยมาตัวเองกลับแย่ ถึงกับโอดครวญมาว่า ซึ้งแล้วกับคำพูด เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด เกรดตอนนี้เหนือโปรเพียงนิดเดียว เครียดเหลือเกิน

คุณแม่เพื่อนบ่นให้ฟัง ว่าเครียดเรื่องลูกๆ กลัวลูกจะต้องลำบาก เพราะนิสัยและการปฎิบัติตัวของลูกแต่ละคนอาจทำให้อยู่ในสังคมได้ยาก

ต้นเหตุความเครียดของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่า หลายครั้งความเครียดเกิดจากความกลัว ว่าจะทำตัวไม่ได้มาตรฐานตามที่ใครคนอื่นกำหนดไว้ บางทีก็กลัวไปเผื่อคนอื่นอีกต่างหาก

ถ้าเราเลิกคิดกลัว หรือพลิกตัวออกจากมาตรฐานเหล่านี้ให้ได้ ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท รู้จักตัวเอง พยายามเดินสายกลาง ดูแลตัวเองและดูแลคนอื่นในขอบเขตที่ไม่ทำร้ายอีกฝ่ายจนเกินไป  เรื่องเครียดๆก็น่าจะกลายเป็นเรื่องไม่เครียดได้นะคะ