บรรยากาศ โครงการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการเพื่อพัฒนานักวิจัยสถาบัน
ผ่านไปแล้วนะครับ สำหรับการฝึกอบรมในช่วงที่ 1 ของการพัฒนานักวิจัยสถาบัน
ซึ่งก็มีผู้เข้าฝึกอบรมร่วม 70 ชีวิต บรรยากาศแห่งการเรียนรู้ งานวิจัยสถาบัน เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ ผศ.ดร.เสมอ ถาน้อย ได้กล่าวถึงเหตุผลว่าทำไมจึงต้องมีงานวิจัยสถาบัน ... ซึ่งจากการสังเกตผู้เข้ารับการอบรม จะเห็นได้ว่าทุกคนที่มาล้วนแต่ ต้องการที่จะเรียนรู้ถึงวิธีการ ซึ่งบางท่านก็พอมีความรู้มาบ้าง บางท่านก็เพิ่งที่จะเข้ามาสัมผัสกับงานวิจัยสถาบันครั้งแรก ....... การอบรมครั้งนี้ เราได้ รศ.ดร.รัตนะ บัวสนธ์ ซึ่งท่านมีความเชี่ยวชาญทางด้านงานวิจัย พร้อมทีมงานที่จะคอยมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับผู้เข้าอบรม อีก 3 ท่าน ซึ่งประกอบไปด้วย อ. ชำนาญ ปาณาวงษ์ , อ.สิริพร ปาณาวงษ์ และ อ. บัณฑิตา อินสมบัติ
ในช่วงเช้าเป็นการกล่าวถึงความเป็นมาเป็นไปและวิธีการทำวิจัยสถาบันโดย รศ.ดร.รัตนะ บัวสนธ์ ซึ่งผู้เข้าร่วมอบรมต่างให้ความสนใจ หลังจากการบรรยายเสร็จ ก็มีคำถามที่ผู้เข้ารับการอบรมต้องการรู้เพิ่มเติมเพื่อความเข้าใจอย่างถ่องแท้ ซึ่ง รศ.ดร.รัตนะ บัวสนธ์ ก็ได้ตอบคำถามได้อยากแจ่มแจ้ง อีกทั้งยังมีข้อเสนอแนะถึงปัญหาและวิธีกาทำวิจัยต่างๆ เพิ่มเติ่มอีกมากมาย ทั้งนี้ทั้งนั้นผู้เข้าอบรมทุกคนก็พอที่จะเห็นเค้าของงานวิจัยที่จะทำว่าจะมีวิธีการอย่างไร
ในช่วงบ่าย มีการหัดตั้งโจทย์วิจัย พร้อมทั้งหัดเขียนโครงร่างงานวิจัย แต่ละคนก็ต่างคิดหัวข้องานวิจัยสถาบันของตนเองพร้อมทั้งให้ทีมงานของวิทยาการ ช่วยแนะนำว่าเป็นอย่างไร เหมาะหรือเปล่า ชื่อกว้างไปไหม
ผมเห็นความกระตือรือร้นที่อยากจะเรียนรู้ของผู้เข้าอบรมแล้วรู้สึกดีใจ ที่ในอนาคตข้างหน้าเราจะได้มีนักวิจัยสถาบันเพิ่มขึ้นอีกกว่า 70 ชีวิต
สำหรับการอบรมในช่วงที่ 2 ของโครงการฯ จะจัดในวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2550 ณ ห้อง Main conference ตึก CITCOMS ซึ่งคราวนี้จะเป็นการวิพากษ์โครงการวิจัย ที่ผู้เข้ารับการฝึกอบรม ได้เขียนมา ซึ่งบรรยากาศจะเป็นอย่างไร ผมจะนำมาบอกเล่าในครั้งต่อไปนะครับ
ความเห็น (5)
- ดีใจจังเลยน้องโทน ที่ได้เห็นน้องร่วมสถาบันบริหารการวิจัยและพัฒนา มาเขียนบล็อคเพื่อ ลปรร. ด้วยกัน
- ภาพอาจจะใหญ่ไปนิด แต่สำนวนการเขียนเข้าใจดีจังค่ะ
- เข้ามาเขียนบ่อยๆ ละกันนะน้องชาย มีหลายต่อหลายคนรออ่านอยู่จ้า ^^
เรื่องน่าสนใจมากเลย .. จะติดตามอ่านต่อนะจ๊ะ
- นึกว่าใคร พี่เราเอง
- เป็นกำลังใจให้เช่นกัน
ขอบคุณมากๆ เลยนะครับ สำหรับกำลังใจที่มอบให้
ต่อไปคงมีเรื่องราวมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันมากขึ้นนะครับ