กินอย่างเสือในป่า...อยู่อย่างเสือในป่า

เคยได้ยินวิทยากรลูกเสือพูดเมื่อคราวที่ครูอ้อยเข้ารับการฝึกอบรมผู้บังคับบัญชาลูกเสือสามัญ บี.ที.ซี.

ความรู้สึกเดิมๆที่เคยอยู่ต่างจังหวัดเริ่มเข้ามา  เมื่อเห็นนักเรียนปฏิบัติกิจกรรมในการเรียนลูกเสือ   เคยสอนนักเรียนเมื่ออยู่ต่างจังหวัดในเรื่องกิจกรรมลูกเสือ  ครูอ้อยก็ไม่เก่งกาจนักในกิจการลูกเสือ  เพียงแต่เคยเข้ารับการอบรมมาหลายรุ่น  หลายประเภทเช่นกัน  

ดังนั้นสิ่งที่เคยได้รับจึงนำมาสู่กิจกรรมของนักเรียน   บางบทบาทก็เป็นผู้นำ  บางบทบาทก็ต้องเป็นผู้ตาม  ตามครรลองของการทำงานร่วมกัน   ไม่อาจจะข้ามหน้าข้ามตาผู้อื่นไปได้  ด้วยจรรยาบรรณอาชีพ  และความเป็นมนุษย์ในสังคม  

กิจการลูกเสือด้วยวิธีการที่มีกระบวนการที่ดี  นำมาสู่ความมีวินัย  สามัคคี  การแก้ปัญหา  ซึ่งมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่นักเรียนทุกคนควรพึงปฏิบัติได้เสมือนในชีวิตจริง 

 

กิจกรรมหนึ่งที่นักเรียนปฏิบัติ  ลูกเสือเนตรนารีทุกคนสนุกสนาน  และมีความหมายสำหรับพวกเธอ  ถึงแม้ว่าจะยุ่งยากสับสน  แต่นั่นเป็นกระบวนการและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในทุกเรื่อง  จนเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว    จัดให้เกิดขึ้น  ควรจัดให้มี  โดยเฉพาะโรงเรียนในกรุง  เพื่อประสบการณ์ในชีวิต  และเสริมสร้างชีวิตให้สมบูรณ์  

ครูอ้อยเฝ้าสังเกตพฤติกรรมของนักเรียนพบว่า  นักเรียนหลายๆคน  เป็นคุณหนูที่ทำอะไรไม่เป็น  แก้ปัญหาไม่ได้  และตรงกันข้าม  ครูอ้อยก็พบว่า  นักเรียนจำนวนหนึ่งมีคุณลักษณะนิสัยที่ดี  เป็นผู้นำ  เสียสละ  รับผิดชอบ  เห็นประโยชน์ต่อส่วนรวมมากกว่าส่วนตน  

กิจกรรมแบบนี้  ทำให้เห็นชัดเจนถึงพฤติกรรมของนักเรียน  ต้องจัดค่ะ  โรงเรียนต้องอำนวยความสะดวกต่อการจัดการเรียนการสอนแบบนี้ด้วย  จะได้ไม่เกิดปัญหาในระหว่างเรียน  ซึ่งอาจจะทำให้เกิดความเบื่อหน่ายที่จะจัด  และไม่คุ้มค่าต่อการเสียเวลา  ทรัพย์สินเงินทอง 

แต่สิ่งที่เสียไป  มันก็เกินคุ้ม  เมื่อครูทุกคนเห็นนักเรียนของตนมีคุณลักษณะนิสัยที่ดี  มีความสามารถ  มีทักษะในชีวิตที่จะดำรงชีพได้อย่างมีความสุขในสังคม