มหาวิทยาลัยกับงานวิจัย การปรับเปลี่ยนเพื่อภารกิจสร้างสรรค์ปัญญา ตอน 5 (3)

         < เมนูหลัก >

         ตอน 5 (3)

         ปรับเปลี่ยนเชิงโครงสร้างมหาวิทยาลัย ภารกิจหลักสร้างสรรค์ปัญญา

         การได้มาซึ่งผู้บริหาร

         การได้มาซึ่งผู้บริหารโดยกระบวนการ “ประชาธิปไตย” ของคนภายในหน่วยงาน มักก่อความขัดแย้งภายในและไม่สามารถนำไปสู่การเป็นผู้นำเพื่อสร้างความเป็นเลิศทางวิชาการได้

         ในเรื่องของคนมีสิ่งหนึ่งที่จะต้องถือเป็นหลัก คือ การหลีกเลี่ยง “วังวนทางความคิด” (Inbreeding) เมื่อผู้นำทางวิชาการคนเดิมออกไป ถ้าได้มือรองมาเป็นผู้นำแทน มักจะหลีกเลี่ยง “วังวนทางความคิด” ไปไม่พ้น

         การกำหนดว่าผู้บริหารสูงสุดในแต่ละระดับ ได้แก่ หัวหน้าภาควิชา คณบดี และอธิการบดี จะต้องมาจากบุคคลภายนอก ดูจะเป็นเรื่อง “แหวกม่านประเพณี” ของมหาวิทยาลัยไทยอย่างรุนแรง แต่ควรจะได้พิจารณากันให้จริงจังว่าผลเสียจะเป็นอย่างไร โดยต้องยึดประโยชน์เชิงวิชาการของหน่วยงานและของประเทศในภาพรวมเป็นหลัก มิใช่ผลประโยชน์เชิงความมั่นคง และสะดวกสบายของคนภายในหน่วยงานเป็นหลัก

         วิธีได้มาซึ่งผู้บริหารควรเริ่มจากการกำหนดภารกิจ และเป้าหมายของหน่วยงานในช่วง 5-10 ปีข้างหน้า ที่ผู้บริหารจะมารับผิดชอบ นำมากำหนดเป็นคุณสมบัติที่พึงประสงค์ของผู้บริหาร แล้วจึง “เสาะหา” คนให้ได้ตามนั้น โดยต้องคำนึงถึงประเด็นที่ผู้บริหารนั้นจะต้องสามารถเข้ามาทำงานร่วมกับคนที่มีอยู่แล้วได้ด้วย นั่นคือ ต้องฟังเสียงของบุคลากรภายในด้วย แต่ไม่ใช่ให้ลงคะแนนเสียง

         บทความพิเศษ ตอน 5 (3) นี้ได้ จากหนังสือพิมพ์ กรุงเทพธุรกิจ ปีที่ 9 ฉบับที่ 2809 (107) 30 พ.ค. 39 พิเศษ 6 (บทความไอที)

         เขียนโดย ศ.นพ.วิจารณ์  พานิช

         วิบูลย์ วัฒนาธร