ก้าวไปสู่ครูเชี่ยวชาญพิเศษด้วยกันกับครูอ้อย (25)


ความฝันมันอยูไกลเสียเหลือเกิน แต่ถ้าเราสามารถทำความฝันให้เป็นจริงด้วยตัวเราเอง ทำไมเราไม่รีบทำ ทำไมเราไม่ขวนขวายที่จะทำ นำไปสูความสำเร็จ อย่ามัวแต่นั่งรอบุญวาสนาเลย เรื่องผลงานทางวิชาการ เราต้องทำเองค่ะ รอวาสนาไม่ได้หรอกค่ะ
บันทึกที่แล้ว  ครูอ้อยได้เขียนเกี่ยวกับ  การที่เราต้องมีแบบพฤติกรรมของตนเอง  ในเรื่องของการปฏิบัติ  ความถี่ของการทำงานที่ระบุวันที่ ครั้งที่ของการทำงานนั้น  ซึ่งเป็น  ตอนที่ 3 ข้อ 11  เรื่อง  รักษามาตรฐานการทำงานอย่างคงเส้นคงวา  โดยท่านผู้สนใจอ่านได้ที่  ก้าวไปสู่ครูเชี่ยวชาญพิเศษด้วยกันกับครูอ้อย (24)  
สำหรับในบันทึกนี้  จะเป็นหัวข้อการประเมินเดิม  คือ  หัวข้อการประเมิน  ตอนที่ 3  เรื่อง  ความรับผิดชอบในวิชาชีพ  ข้อ  12  ช่วยเสริมสร้างชื่อเสียงให้แก่หน่วยงานในทุกโอกาส 
ข้อนี้จะเป็นการที่ผู้รับการประเมินต้องมีการนำเสนอผลงานเป็นที่ประจักษ์  โดยระบุชื่อหน่วยงาน  หมายถึงโรงเรียนของตนเองทุกครั้งที่นำเสนองานนั้นๆ  เพื่อเป็นการเสริมสร้างชื่อเสียงให้หน่วยงานของตนเองด้วย
ครูอ้อย  เคยเป็นวิทยากรให้ความรู้  แก่เพื่อนครู  ครูอ้อยจะกล่าวชื่อของโรงเรียนที่ครูอ้อยสอนอยู่เสมอ  เช่น การพูดสุนทรพจน์ขอบคุณวิทยากร
หรือ  ครูอ้อยได้รับเชิญไปเป็นวิทยากรในการปัจฉิมนิเทศ  มหาบัณฑิตมหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2549  ครูอ้อยก็จะกล่าวถึงชื่อของโรงเรียนที่สอนอยู่เสมอ เช่น  รูปแบบการปัจฉิมนิเทศที่ดีและประทับใจ    ทึ่ง..ในความสวยงามของวัฒนธรรมประเพณีไทย
อาจจะเขียนบันทึกที่เกี่ยวกับโรงเรียนของครูอ้อยเอง  ในเว็บไซต์  หรือสาธารณะ ที่มีผู้สนใจอ่านได้โดยเสรี  เป็นการเสริมสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียน  เช่น   โรงเรียนพระยาประเสริฐสุนทราศรัย(กระจ่าง สิงหเสนี)
อะไรก็ตาม  ที่ทำแล้ว  ทำให้ชื่อเสียงของโรงเรียนเป็นที่ประจักษ์  แล้วนำมาเขียนเป็นรายงาน  จัดเป็นเอกสาร  เข้าแฟ้ม  เรียงลำดับเอกสารหมายเลข....
หมายเลขบันทึก: 72209เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2007 02:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:00 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท