หมั่นให้เข้าใจชีวิต ไม่ผูกติดกับสิ่งใด

หมั่นให้เข้าใจชีวิต ไม่ผูกติดกับความหลง

               ได้ฟังพระเทศนา ถึงการเข้าใจชีวิตในวันนี้ และให้อยู่โดยการไม่"ประมาท"  เพราะความพลัดพรากและความตาย ไม่มีใครหนีพ้น  ทุกคนที่อ่านข้อเขียนนี้ทุกคนจะต้อง “ตาย” ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ไม่มีใครหนีพ้นได้ เป็นสัจธรรมแท้  แต่สิ่งหนึ่งที่จะทำให้เรามีความสุขอยู่ได้คือการไม่ “ประมาท”กับชีวิตที่กำลังดำเนินอยู่

               ท่านเล่าว่าในสมัยพระพุทธกาล  การเตรียมตัวตายก็เป็นเรื่องจำเป็น เพราะเราจะได้ไปสู่ภพภูมิที่ดี  การผูกติดอยู่กับวัตถุอาจทำให้เราตายไปแล้วไปติดอยู่กับสิ่งนั้น  ท่านเล่าให้ฟังว่า มีพระรูปหนึ่งในพุทธกาล  มีผู้ถวายจีวรที่สวยงามผ้าดี พระภิกษุรูปนั้นมีความชอบและตั้งใจจะสวมใส่ในวันรุ่งขึ้น  จิตจดจ่อแต่เรื่องจีวรก่อนจำวัดคืนนั้น พอตกกลางคืนเกิดมรณภาพลง  จิตจึงตกอยู่กับจีวรผืนนั้น เลยไปเกิดเป็น"เล็น" ที่เกาะติดกับจีวรตรงตระเข็บ เมื่อมรณภาพไปแล้ว พระภิกษุรูปอื่นที่มาเจอจีวรก็อยากได้เพราะทรัพย์สินที่พระมรณภาพแล้ว จะตกเป็นของส่วนรวม  เพราะยังไม่ได้ใช้  แต่มีผู้ที่บรรลุธรรมสามารถหยั่งรู้ได้(พระพุทธเจ้า) ได้แจ้งว่า จีวรนั้นมีเจ้าของหวงอยู่ คือ เล็น" คอยเฝ้าอยู่ รอให้สัตว์นั้นตายก่อน รอให้เกิน 7 วัน จึงจะนำมาตัดแบ่งกันได้  และใช้คตินี้มาจนถึงปัจจุบัน คือการจะใช้สิ่งใด ควรจะเลย 7 วันก่อน

             สรุปความว่า เมื่อเราตายไป จิตตอนดับสำคัญที่สุด ถ้าเราไม่ยึดติดกับสิ่งใด จิตก็จะไปเกิดหรือไปอยู่ในสิ่งที่ต้องการนั้น  จึงมีการเล่าว่าการจะตาย เลยไม่รู้ล่วงหน้า  ก่อนนอนทุกคืนให้หมั่นสวดมนต์ถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เกิดคืนนั้นเราไหลตาย หรือจิตดับไปแล้ว จะได้ไปสู่สิ่งที่เราภาวนาก่อนตาย หรือเรียกว่าไปสู่สุขคติในภพภูมิที่เราต้องการ  การสวดมนต์ก่อนนอนเลยเป็นที่นิยมของคนที่เข้าใจเรื่องนี้ ว่าทำไปเพราะอะไร  และเป็นการเตรียมตัวตายที่ดี

            มีการปฏิบัติก่อนนอนในปัจจุบัน เช่น การดูยูทูป (youtube) ข่าว (News)และมีการโพสติ็กต๊อก(tiktok)หรือการดูติ๊กต๊อกก่อนนอน  ก็เท่ากับว่าจิตเราฝักใฝ่กับสิ่งนั้นก่อนนอนหลับ  เกิดคืนนั้นเราจากโลกนี้ไป  ตายในคืนนั้น  จิตเราก็จะอยู่กับติ๊กต๊อก เป็นแน่แท้

            มีเคล็ดสำคัญ คืองูจงอางตัวใหญ่ ที่เจอในสวน ในนา เราจะเรียกว่า “ทวด” มีคนกล่าวว่า ทวด หรืองูใหญ่ตัวนั้นคอยปกป้องพื้นนา ไร่สวน ไม่ให้ใครเข้ามาบุกรุก จะเจองูตัวนั้นบ่อยๆ  ความจริงทวดตัวนั้นคือบรรพบุุรุษของเรา ที่ก่อนตายยังไม่ได้แบ่งสมบัติให้ลูกหลาน ยังห่วงสิ่งเหล่านั้น  ก่อนตายจิตห่วงกังวลเรื่องทรัพย์สินไร่นา  พอตายไปจึงกลายเป็นงูตัวใหญ่ เป็น “ทวด”คอยหวงแผ่นดินไม่ไปผุดไปเกิด

           ที่เล่ามาก็คือเคล็ด ในการปล่อยวางหรือการปลงในเรื่องของความตาย ที่ทุกคนจะต้อง

ตาย และสอนให้คิดว่า ทุกจิตที่รู้ได้จงมีสติ  ไม่ประมาท และจิตทุกขณะควรมีแต่การกุศล เมื่อตายไปแล้ว จิตจะสงบสุข และไปสู่สิ่งที่เราภาวนา ก็เท่านั้น