นี่คือ Subtheme 1 : Global Governance for Health (and Global Health Governance) ที่ผมตีความว่า เราอยู่ในยุคที่กลไกจัดระเบียบโลกอ่อนแอลง โดยตัวการหลักคือประเทศมหาอำนาจโลกนั่นเอง ดังกรณีประเทศที่ต้องการดำรงความเป็นประเทศหมายเลขหนึ่งของโลก มีประธานาธิบดีที่ประกาศนโยบาย America first ที่ส่งผลทำให้ระบบสหประชาชาติอ่อนแอ มาก่อนยุคประธานาธิบดีท่านนั้น
เราจึงต้องการกลไกจัดระเบียบโลกใหม่ ที่ผมไม่มีความรู้ว่าควรเป็นอย่างไร มีแต่ความคิดเชิงทฤษฎีว่า ต้องใช้หลัก inclusive & equity ไม่ใช่หลักเอื้อประเทศที่มีอำนาจเป็นหลัก การจัดระเบียบโลกใหม่ด้านระบบสุขภาพเป็นสาระหลักของการประชุมหัวข้อย่อยที่ ๑ ที่มี ๒ คำถามหลักคือ (1) What are the implications of global governance for health and how can they improve the overall health outcomes? (2) How can global governance for health be enhanced or transformed to address emerging challenges and promote health equity?
คำถามของผมคือ หลังจบการประชุมนี้ เรามีข้อเสนอที่เป็นรูปธรรมไหม ผมเคยได้ยินจากคุณหมอสุวิทย์ วิบุลผลประเสริฐ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มากว่าสิบปี ว่า องค์การอนามัยโลกทำงานไม่ได้ผล
คิดไตร่ตรองแล้ว ผมว่าเราน่าจะเสนอได้เพียงหลักการ โดยเป้าหมายสำคัญอยู่ที่ผลประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์ ตามแนวทางที่ PMAC ดำเนินตามรอยพระยุคลบาทของสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลฯ
อ่านจากเอกสารประกอบการประชุม Plenary 1 บอกว่าระบบจัดระเบียบโลกแบบ multilateralism กำลังอ่อนกำลังลงเรื่อยๆ ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในโลกเพื่อสุขภาพ (global solidarity for health) ก็หย่อนยวบลงไปด้วย
หลังจากฟัง Plenary 1 ตอนบ่ายวันที่ ๒๕ มกราคม มี Parallel Session ของ Subtheme 1 ถึง ๕ ห้องประชุมย่อยพร้อมกัน ผมเลือกไปเข้า PS 1.3 Transformative Digital Technology for Future Health ที่คนฟังแน่น และไม่ผิดหวัง มีการมองโอกาสใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อระบบสุขภาพที่เข้มแข็งในอนาคต โดยต้องตระหนักว่า digital technology มีทั้งประโยชน์และโทษ
หลักการคือ ช่วยกันทำให้เกิดประโยชน์ หลีกเลี่ยงโอกาสเกิดโทษ เรื่องแบบนี้มีหลักการสากลคือ (๑) เน้นความเท่าเทียม (๒) มีความรับผิดรับชอบ (๓) มีกลไกกำกับดูแลที่เข้มแข็ง (๔) ทำให้เป็นสมบัติสาธารณะระดับโลก (๕) มีกลไกให้ดำเนินการข้ามเขตแดน (cross-boundary) (๖) มีกระบวนการร่วมมือกันหลายผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (๗) ใช้กลยุทธ value-based
วิจารณ์ พานิช
๒๖ ม.ค. ๖๗ ปรับปรุง ๑๘ ก.พ. ๖๗
ห้อง ๔๖๑๐ โรงแรมเซนทารา แกรนด์
Should we think more on globalizing medical communications - language and record and ‘networks’ - so that medical experiences and knowledge can available globally?
Conglomeration of hospital [patient and treatment] data systems seems needed urgently for future healthcare in Thailand. Have we planned/trained enough medical record data technologists and planned/invested in hardware and software and network infrastructure?