มหกรรม KM แห่งชาติ ครั้งที่ 3 : 1. อิ่มอร่อย กับ KM แบบบุฟเฟ่ต์


เตรียมตัวก่อนร่วมงานงานมหกรรมการจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3

      เสียงมือถือ....ดังขึ้นในขณะที่ผมขออนุญาตลางาน เพื่อซ่อมแซมบ้าน เห็นชื่อขึ้นที่หน้าจอมือถือ "มาลินี" รีบรับโทรศัพท์ท่านคณบดีทันทีครับ ท่านชวนผมไปร่วมงานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 ซึ่งจะจัดขึ้นในวันที่ 1-2 ธันวาคม 2549   ผมรับโทรศัพท์แล้วรีบตอบไปว่าสนใจเข้าร่วมครับ ใจเต้นตุ๊บตั้บครับ เพราะความรู้สึกผม งานนี้คือ สุดยอดของงานจัดการความรู้จริง ๆ ที่ผมจะมีโอกาสได้เห็น Best Practice จากทั่วประเทศ

        พอวันรุ่งขึ้นมาปฏิบัติงานที่คณะสหเวชศาสตร์  ผมรีบดำเนินการลงทะเบียนผู้เข้าร่วมประชุมของท่านคณบดี และของผมทันที เพราะถ้าช้ากว่านี้ต้องเสียค่าลงทะเบียนเพิ่มครับ พยายามติดตามอ่านจาก Blog ของ Gotoknow ว่า งานนี้มีอะไรน่าสนใจบ้าง และนึกภาพแบบลาง ๆ ว่า คงมีการปาฐกถาจากผู้ทรงคุณวุฒิ มีการจัดบูธ แต่ละบูธ มีผู้คอยให้ข้อมูลประจำแต่ละบูธ เป็นการเยี่ยมชมและพูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน มีโอกาสได้เจอ Blogger แบบเห็นหน้าเห็นตากัน และคงได้หนังสือ KM วันละคำของท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ กลับไปบ้าน ความคิดแว๊ปแลกเป็นแบบนั้นครับ (สิ่งที่คาดหวังในการมาร่วมงานครั้งนี้ แว๊ปแรก) ในมหาวิทยาลัยนเรศวร  ใครจะไปเข้าร่วมบ้างนะ แน่นอนที่สุดหน่วยประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยนเรศวร ต้องไม่พลาดแน่นอน ตอนที่เตรียมงาน UKM-8 ผมมีโอกาสเจอท่านอาจารย์วิบูลย์ วัฒนาธร (รองอธิการบดีฝ่ายวิจัยและประกันคุณภาพ) ได้พูดคุยกับท่านเรื่องการไปร่วมงานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 ท่านบอกว่า เราเดินทางไปพร้อมกันดีไหม เพราะจะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในระหว่างเดินทาง  ผมตอบท่านว่า ดีครับ

           เป็นอันว่างานนี้ท่านคณบดีและผมได้ร่วมเดินทางไปกับทีมของหน่วยประกันคุณภาพ โดยรถตู้ ในระหว่างเดินทาง ท่านอาจารย์วิบูลย์ ไม่ยอมให้เสียเวลาในระหว่างการเดินทางไปโดยเปล่าประโยชน์ ชวนผู้ร่วมเดินทางทำ BAR งานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 เริ่มทีละคน ผู้ร่วมเดินทางไปมีท่านอาจารย์วิบูลย์ น้องปืน (คุณรงค์รบ น้อยสกุล รองประธานสภานิสิต มน.) อ.Beeman ดร.รุจโรจน์ แก้วอุไร รศ.มาลินี ธนารุณ(คณบดี) คุณเจนจิต รังคะอุไร (ผอ.หน่วยประกันคุณภาพ) คุณรัตน์ทวี อ่อนดีกุล (คุณโอ) คุณพัชรา จินาพันธุ์ และคุณภัทรสิทธิ์ รอดเมือง 

            ผมพักที่โรงแรมเอวานากับน้องปืน วันที่ไปศูนย์นิทรรศการและการประชุมไบเทค วันแรก ผมเห็นสถานที่จัดงานแล้วรู้สึกใหญ่โตกว้างขวางมาก มีการจัดแบ่งประเภทผู้เข้าร่วมงานชัดเจน ทำให้ผู้เข้าร่วมไม่สับสน ผมใส่เสื้อคลุม NUKM (เสื้อคลุมสีเทาคอสีแสดของมน.) ปลื้มมาก ๆ คือ ท่านดร.ประพนธ์ ผาสุกยืด เข้ามาทักทายครับ (สิ่งที่เกินคาด รอบแรกครับ)  เพราะเห็นเสื้อ NUKM และทีมของมน. ที่กำลังลงทะเบียนกันอยู่ หลังจากลงทะเบียนเสร็จขึ้นไปบนชั้น 2 พอขึ้นไป เห็นบูธหลากหลายและน่าสนใจ ผมเดินรอบแรกแบบผ่าน ๆ ไปก่อน โดยไม่ได้สนใจมากนัก เพราะต้องการดูภาพรวมก่อนว่ามีอะไรบ้าง นอกจากบูธแล้วมีห้องเล็ก ๆ มากมาย สำหรับการบรรยาย ห้องแรกที่แวะเวียนเข้าไปคือ ห้องของ UKM ออกจากห้อง UKM มาที่บูธของศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน ระหว่างที่เดินเมียงมองอยู่นั้น เจอคุณรัตติยา เขียวแป้น จากมหาวิทยาลัยสงขลานครนิทร์ พูดคุยกับผมตามประสา Blogger และขอลายเซ็นต์ด้วย เป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีคนมาขอลายเซ็นต์ สำหรับการร่วมงานนี้ครับ งานนี้ทำให้มีโอกาสเจอกัลยาณมิตรจาก Blog ของ Gotoknow มากมายครับ เวลาที่ได้เจอ Blogger แล้วมีความสุขครับ

             สิ่งที่อดไม่ได้สำหรับผมคือหนังสือ เดินดูหนังสือ KM วันละคำ นึกในใจ ว่าเค้าจะทำอย่างไรกันทันนะ เพราะท่านอาจารย์หมอวิจารณ์เขียนไม่ยอมหยุด จะทำหนังสือออกมาได้ทันเหรอ เห็นหนังสือ KM วันละคำ เล่มสีฟ้าสดใส เปิดไปเปิดมา จ่ายเงินซื้อไปเลยครับ (เป็นไปตามความคาดหวัง ได้หนังสือกลับไปบ้าน) ความจริง KM วันละคำ ทางหน่วยประกันคุณภาพ ของมหาวิทยาลัยนเรศวร ได้รวบรวมมาให้ไว้บ้างแล้ว แต่ทาง สคส. จัดหมวดหมู่ ไว้ได้อย่างดี อดซื้อเก็บมาไว้ไม่ได้ครับ

อาหารจากแรกสำหรับงานมหรรมจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 

 



               หน้าห้องประชุมใหญ่ (Grand Hall) มีแผนผังของบูธต่าง ๆ ระหว่างที่กำลังดูอยู่ก็เจอ Blogger คนดัง คุณวีรยุทธ สิงห์ป่าสัก เข้ามาทักทาย พอได้เวลาเปิดงานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติ  ได้เข้าไปฟังศาสตราจารย์ภิชาน ไกรฤทธิ์ บุณยเกียรติ โดยผมนั่งอยู่กับคุณวีรยุทธ สิงห์ป่าสัก  ได้ฟัง KM วิถีไทย แล้ว ทำให้อดทบทวนถึงทางสายกลางของกิจกรรม KM ไม่ได้ ว่า KM ในบริบทของคนไทยอยู่ตรงไหน ความพอดี นี้ตอบยากจริง ๆ ครับ (สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการบรรยาย KM ในบริบท...แห่งความเป็นไท) จากการฟังบรรยายของศาสตาจารย์ภิชาน ไกรฤทธิ์ บุณยเกียรติ แล้ว ผมเปรียบอาหารจานแรกของท่านเป็นอาหารไทย ที่มีกลิ่นอายของความเป็นไทย มีวิถีชีวิตของไทย ซึ่งเราไม่ควรลืมคุณค่าของความเป็นไท ครับ 

หมายเลขบันทึก: 71550เขียนเมื่อ 9 มกราคม 2007 08:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • รออ่านข้ามปีกันเลยนะเนี่ย...อิอิ
  • ขอบพระคุณมากครับ
  • ผมทำการบ้านส่ง สคส. ครับ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท