ผมนึกว่ามีแต่ผมคนเดียว ที่เปิด blog มากเกินจนนึกเสียใจว่าตัดสินใจผิดไปแล้ว เพราะนึกอยากยุบบาง blog ก็ทำไม่ได้ เพราะนั่นก็คงไม่ต่างจากการทุบประตูทิ้ง เพื่อขนย้ายโต๊ะตู้แต่อย่างไร เพราะต้องลบบันทึกไปแปะไว้ที่อื่น ซึ่งข้อมูลแวดล้อม รวมทั้งบทพูดคุยอื่น ก็จะหายไปหมด
ประเด็นนี้ เคยเกริ่น ๆ ไว้กับทั้งท่านอาจารย์จันทวรรณและอาจารย์ธวัชชัย ว่าฝันให้มีระบบย้ายบันทึกไปอยู่ blog ใหม่ได้ เพียงแต่คิดว่าคงมีไม่กี่คนกระมัง ที่จะใช้บริการลักษณะนี้ ก็เลยฝากไว้แบบสบาย ๆ ไม่เห็นเป็นเรื่องด่วน
อ่านเรื่องผู้ป่วยปวดจากโรคมะเร็งระยะสุดท้าย..กับการใช้เครื่องระงับปวด พีซีเอ ถึงได้รู้ว่า เอ๊ะ มีคนอยากใช้บริการแบบนี้เหมือนกันเหรอ ถึงขนาดปวดใจด้วยแน่ะ ยิ่งกว่าเราอีกแฮะ
เลยชักไม่แน่ใจว่า ยังมีท่านอื่นด้วยหรือเปล่า ที่เจอปัญหาแบบเดียวกัน..
ผมกำลังคิดว่าหากย้ายได้ หรือยุบรวมไปน่าจะดี ประมาณรักพี่เสียดายน้อง ผูกขาดการเขียน ไม่กี่สมุดบันทึก (Blog) แต่เปิดไว้เยอะไป