ชีวิตที่พอเพียง 4499. บันทึกการเข้าโรงพยาบาล ๒๓. วันที่ยี่สิบสี่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๖ วันผ่าตัด TUR

 

วันศุกร์   กลางวันแต้วลางานมาเฝ้า    กลางคืนปาล์มมาเฝ้าเป็นคืนที่ ๔   

นอนหลับสบาย ๒๑.๓๐ น. ถึงเกือบตีสี่ ลุกขึ้นเอง    ดีใจที่ควบคุมอารมณ์ตนเองได้ดี  อ่านรายงานผลการประเมินพื้นที่นวัตกรรมการศึกษาของ RIPED   เตรียมประชุมคณะอนุกรรมการนโยบายและยุทธศาสตร์  พื้นที่นวัตกรรมการศึกษา วันนี้เวลา ๑๖ - ๑๙ น.  

ตีสี่ครึ่ง อาบน้ำ สระผม    หกโมงเช้า บพ. มาโกนขนบริเวณหัวเหน้าและรอบๆ อวัยวะเพศ   ใช้มีโกนไฟฟ้า  ไม่ใช้น้ำหรือสบู่เลย    โกนแห้งๆ   คุยกันว่าหากเจอคนไข้ต่างชาติที่ขนดกมากทั้งตัว ใช้เวลาโกนกันเป็นชั่วโมง   แต่ของผมไม่ถึง ๕ นาทีก็เสร็จ    โกนแล้วต้องไปอาบน้ำใช้น้ำยาฆ่าเชื้อฟอก    

ห้องผ่าตัดมารับก่อน ๘ น. เล็กน้อย   ผ่านขั้นตอนที่ห้องเตรียมผู้ป่วย แล้วเข้าห้องผ่าตัดเลย    หมอวิสัญญีชื่อนนท์ธิดา โรจนพิทยากร ลูกสาวหมอวิวัฒน์   ทำหน้าที่ให้ยาชาที่ไขสันหลัง   เป็นครั้งแรกที่ผมมีประสบการณ์นี้   โดยตอนให้ยาต้องนอนตะแคงงอตัวเต็มที่   ให้ยาเสร็จนอนหงายได้  สักครู่ก็รู้สึกชาที่ท่อนล่างตั้งแต่เอวลงไป และรู้สึกแปลบปลาบนิดหน่อยแล้วหายไปพร้อมกับชาเต็มที่ และขยับขาไม่ได้เลย   

หมอดมยาถามว่าจะหลับหรือตื่น    ผมสมัครใจตื่น เพื่อรับรู้และเรียนรู้ประสบการณ์ที่หาได้ยาก   คือรู้ตัวหมด ได้ยินหมดว่าเขาพูดอะไรกัน   แต่เขาปิดตาผมไว้    มีการให้ผ้าอุ่นห่มที่อก และแขนสองข้าง   รู้ตัวเมื่อเครื่องวัดความดันโลหิตทำงาน   ตอบคำถามหมอดมยาและหมอผ่าตัดได้หมด   คำตอบคือสบายดีตลอดสองชั่วโมงเศษของการผ่าตัด    ที่ผมรู้สึกว่าเขาทำอะไรในช่องท้องน้อย   และมีเสียงเครื่องเลเซอร์ทำงาน มีสองเสียงสูงต่ำ    และตอนหลังๆ มีเสียงคุยเชิงสอนระหว่าง อ. หมอสิทธิพรกับหมอวศิน    คุยกันยืดยาว ตอนได้ยินผมไม่แน่ใจว่าเป็นหมอวศินหรือเปล่า   แต่พอผ่าตัดเสร็จเปิดตาจึงรู้ว่าใช่   

เข้าใจว่าการผ่าตัดเสร็จราวๆ ๙.๓๐ โดย อ. หมอสิทธิพรถามผู้ช่วยว่าเวลาเท่าไรแล้ว    หลังจากนั้นน่าจะเป็นกระบวนการห้ามเลือด    ออกจากห้องผ่าตัด ๑๐.๓๐ น.   ไปนอนที่ห้องดูอาการหลังผ่าตัด ๑ ชั่วโมง    พอ ๑๑.๓๐ เตียงเปลก็มารับกลับห้องพัก   ถึงห้องพัก ๑๑.๔๕ น.  แต้วมารออยู่แล้ว   

ตอนที่การผ่าตัดเสร็จเรียบร้อย ราวๆ ๑๐ น.  ผมก็เริ่มกระดิกหัวแม่เท้าได้   หลังจากนั้นก็ขยับขาได้และความรู้สึกก็กลับมา    ผมถาม อ. หมอนนท์ธิดาว่ากำหนดเวลาที่ยาชาหมดฤทธิ์ ตรงกับเวลาของการผ่าตัดได้อย่างไร    คำตอบคือ “ฟลุคค่ะ”   หมอเตือนว่า แม้จะรู้สึกว่ายาชาหมดฤทธิ์แล้ว   แต่ต้องระวังการลุกนั่งและเดินไปอีกระยะหนึ่ง    ซึ่งเป็นจริงตอนกลับห้อง    หลังจากนั้นราวๆ ๑ ชั่วโมงผมปวดอึ   ตอนลุกจากเตียงเซ   พยาบาลเขารู้อยู่แล้ว รีบเข้ามาประคอง     

ผมแปลกใจมากที่น้ำล้างกระเพาะปัสสาวะออกมาใสแจ๋ว ไม่มีสีเลือดเลย   ตอนบ่ายเขาก็ลดอัตราการปล่อยน้ำเกลือไปล้างกระเพาะปัสสาวะลง     แต่ที่ปลายอวัยวะเพศมีเลือด    และออกมากขึ้นเวลาขยับตัวไปเข้าห้องน้ำ หรือเบ่งอุจจาระ   

กลับมาที่ห้อง ขึ้นเตียงนอน   กินอาหารเที่ยงบนเตียง   แล้วนอนหลับ ๑๔ - ๑๕ น.   พอตื่นก็ได้ยินเสียงคุณแป๊ว และเจ้าหน้าที่ของมูลนิธิสยามกัมมาจลอีก ๓ คนมาเยี่ยมตามนัด   เอากระเช้าผลไม้ของมูลนิธิสยามกัมมาจลการเช้าใหญ่มากมาให้   และเอาเอกสารเปิดบัญชีธนาคารของมูลนิธิมาให้ลงนาม   

เวลา ๑๖ น. ผมเข้าประชุมคณะอนุกรรมการนโยบายและยุทธศาสตร์พื้นที่นวัตกรรมการศึกษา   โดยนั่งประชุมบนเตียงจนเมื่อยจึงลงมานั่งประชุม     ระหว่างนั้น อ. หมอสิทธิพรมาเยี่ยม ร้องอุทานว่าน้ำล้างกระเพาะปัสสาวะใสดี   ถามว่าปวดตรงไหนบ้างไหม (ไม่ปวดเลย)   บอกว่าคงจะทำ CBI (continuous bladder irrigation) สามสี่วันแล้วเอาออก   วันรุ่งขึ้นจะให้เขาเอา traction (ที่ใช้ลูกโป่งของ Foley Catheter ยันไว้เพื่อห้ามเลือด) ออก   หลังจากนั้นคุณหมอวศินมาเยี่ยม บอกว่าความเสี่ยงอยู่ที่กระเพาะปัสสาวะของผมมันชำรุด   ต้องรอดูว่าจะกลับมาทำหน้าที่ให้ผมถ่ายปัสสาวะได้หรือไม่    ประชุมออนไลน์อยู่ ๓ ชั่วโมง ลิก ๑ ทุ่ม    โดยก่อน ๑๗ น. ผมกินอาหารเย็นไปด้วย 

๑๘ น. เศษ อ. หมออัครินทร์  ฝน  เกด อิน มาเยี่ยม   เขาคิดกันว่าผมกลับบ้านไปแล้ว   

เข้านอน ๒๑ น.   มีไข้ ๓๗.๘ 

ความดันโลหิต  ๕.๓๕ น. 148/95,  ๙.๓๕ น. ,  ๑๗.๓๐ น. 155/93,  ๒๑.๐๐ น. 132/95    ๒๔ น. 127/78            

วิจารณ์ พานิช

๑๙ พ.ค. ๖๖

ห้อง ๑๖๐๒   อาคารเฉลิมพระเกียรติ    โรงพยาบาลศิริราช 

 

  

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

ขอให้อาจารย์หายไวไวนะคะ

อาจารย์อธิบายได้ละเอียดมาก สามารถเรียนรู้ได้ค่ะ