๑,๓๖๗ หอมกลิ่นความเจริญ


  ความเจริญจะมากน้อยแค่ไหน ใจเราต้องพัฒนาให้เจริญไปด้วยพร้อมๆกัน อย่างน้อยก็ต้องคิดให้ได้ว่าที่เจริญอยู่ทุกวันนี้ มีคนจำนวนไม่น้อยได้สร้างไว้เป็นพื้นฐานมาตั้งแต่ต้น

          นับเป็นถ้อยคำที่ฮอตฮิตอยู่ในเวลานี้ ก็เลยถือโอกาสนำมาใช้บ้าง แต่ทว่าไม่ได้เกี่ยวข้องอันใดในทางการเมือง หากจะเป็นการบ้านเสียมากกว่า

          อันเนื่องมาจากสภาพของบรรยากาศที่พบเห็นและเป็นอยู่ในชีวิตประจำวันของผมเอง รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในแบบที่ค่อนข้างหวือหวา แปลกตาแต่ก็ไม่ได้แปลกใจ

          การที่ไม่ได้แปลกใจก็เพราะเชื่อว่า สักวันทุกสิ่งทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม ไม่มีสิ่งใดคงสภาพ แต่จะเปลี่ยนไปไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

          ยกตัวอย่างให้เห็น จากการสังเกตในวันนี้พบว่า ในซอยลั้ลลาบ้านผม ทาง”ทุ่งดินดำรีสอร์ท”นำรถมาปรับถนนหนทางให้กว้างขวางขึ้น

          แล้วอยู่มาไม่ช้าไม่นานก็มีคนงานนำรถมาขุดเจาะผืนดิน ในสวนลำไยใกล้บ้านผม ถอนรากถอนโคนต้นลำไยจนเกือบสิ้นซาก พื้นที่ ๒ - ๓ ไร่จึงดูโล่งเตียน

          นั่นหมายความว่า เจ้าของสวนที่เป็นคนกรุงเทพฯและต่างจังหวัด ที่หายหน้าหายตาไปหลายปี กำลังจะกลับมาบุกเบิก เพื่อปลูกบ้านหรือไม่ก็ปลูกไม้ยืนต้นชนิดใหม่ทดแทน

          ปีนี้ผมเห็นภาพแบบนี้ในรีสอร์ทหลายแปลง น่าจะสืบเนื่องมาจากสถานการณ์โควิด ได้ผ่านความหนักหน่วงมาสักระยะหนึ่งแล้ว ผู้คนจึงโหยหาธรรมชาติที่เงียบสงบ อยู่เคียงคู่ป่าเขาลำเนาไพร

          ส่วนใหญ่จะเป็นคนสูงวัยเหมือนกับผมนี่แหละ เมื่อมีผู้คนสนใจที่จะมาพักพิง ทางเจ้าของรีสอร์ทก็เริ่มปรับปรุงและขยับขยายบ้านพักตากอากาศและสวนพักผ่อนหย่อนใจขนานใหญ่

          ไม่เฉพาะแต่รีสอร์ทเท่านั้น ระหว่างทางที่ผมขับรถผ่านตลาด แล้วเข้าหมู่บ้านเพื่อไปทำงานที่โรงเรียน สองข้างทางที่เคยเป็นป่าเสื่อมโทรม กลับกลายเป็นที่ดินจัดสรร ประกาศเชิญชวนให้จับจอง

          การเปลี่ยนแปลงแบบนี้ อาจจะเรียกว่าเป็นความเจริญในรูปแบบหนึ่งก็ได้ ซึ่งผมคิดว่าเกิดขึ้นรวดเร็วกว่าที่ผมคิดไว้เสียอีก

          พอขับรถเข้าไปในโรงเรียน ผมก็เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาได้ในทันที มันเป็นเช่นนั้นเอง ขนาดโรงเรียนก็ยังไม่เหมือนเดิมเลย ไม่ว่าจะอยู่ตรงมุมไหนจะรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงเช่นเดียวกัน

          ดังนั้น ทั้งบ้าน โรงเรียน ชุมชนและสังคม ในทุกวันนี้ จึงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนตำบลใด หอมกลิ่นความเจริญจะอบอวลไปทั่ว การปรับตัวจึงเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง

          สำหรับแนวคิดของผมเอง ในอนาคตอันใกล้รายได้ผมจะลดลง จึงไม่ควรจะฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ต้องใช้ชีวิตอย่างมีสติและไม่ประมาท ไม่หลงใหลได้ปลื้มกับการเปลี่ยนแปลงทางวัตถุจนมากเกินความพอดี จึงควรยึดถือความพอเพียงไว้เลี้ยงกาย

          ความเจริญจะมากน้อยแค่ไหน ใจเราต้องพัฒนาให้เจริญไปด้วยพร้อมๆกัน อย่างน้อยก็ต้องคิดให้ได้ว่าที่เจริญอยู่ทุกวันนี้ มีคนจำนวนไม่น้อยได้สร้างไว้เป็นพื้นฐานมาตั้งแต่ต้น

          อย่าหลงลืมบุญคุณ...เพราะความกตัญญูคือ..เครื่องหมายของคนดี

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๘  พฤษภาคม  ๒๕๖๖

          

          

หมายเลขบันทึก: 712953เขียนเมื่อ 28 พฤษภาคม 2023 20:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม 2023 07:59 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

โลกหมุนทุกวัน จริงอย่างที่อาจารย์ว่า การปรับตัวเป็นเรื่องสำคัญ สมดุลจึงเป็นความท้าทายอย่างยิ่งค่ะ สุขสันต์ทุกวันนะคะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท