๒๔. สงสารแหนแดง...

โคกหนองนากำลังจะไปได้สวยเลย แม้ว่าจะร้อนบ้างและแล้งบ้างก็ตาม ก็อย่างที่บอก ผมไม่เคยคาดหวังความสำเร็จเลิศเลอ ขอแค่ออกกำลังกายและเรียนรู้ควบคู่กับความสุขในชีวิตประจำวัน

ผมหมั่นไปเยี่ยมเยือนโคกหนองนาเป็นประจำ แล้วก็พบว่าต้นไม้กำลังเจริญเติบโต ตรงกันข้ามกับปริมาณน้ำในคลองกำลังจะค่อยๆลดลง

ผมไม่ได้ตกใจ เพราะยังไงก็เป็นเรื่องของธรรมชาติ มีขึ้นมีลง มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

แต่วันนี้ตกใจเล็กน้อย ซึ่งไม่เกี่ยวกับต้นไม้หรือน้ำแต่อย่างใด เป็นเรื่องของแหนแดง..ที่ผมรัก

เพราะเป็นเรื่องแรกและเรื่องเดียว ที่ผมเพาะเลี้ยงแล้วรู้สึกว่าได้ผลงอกเงยและสวยงามมาก ทั้งๆที่ผมเองก็ไม่ได้มีประสบการณ์ความรู้ในเรื่องนี้มากมายนัก

ศึกษาเรียนรู้จากยูทูปบ้าง จากคำบอกเล่าของผู้เชี่ยวชาญบ้าง ลองผิดลองถูกอยู่หลายครั้ง

เมื่อคืนก่อน ฝนตกหนัก ผมยังคิดถึงแหนแดงอยู่เลย เป็นห่วงว่าน้ำจะล้นกาละมัง เมื่อวานไปดูก็พบว่ารอดหวุดหวิด แถมยังให้ผลิตผลที่ดี คือเขียวขจีและฟูฟ่องอย่างน่ารักน่าเอ็นดู

จึงเป็นบทสรุปของผมที่ชัดเจนยิ่งขึ้น ถึงการเติบโตของแหนแดง ที่สามารถถูกแสงแดดได้บ้าง ไม่ต้องร่มรำไรทั้งวันก็ได้

อีกประการหนึ่ง แหนแดงถูกน้ำฝนได้ จะไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด มีความอดทนสูงอยู่พอสมควร แต่ก็ยังมีความต้องการที่จะอยู่ดีกินดีมิใช่น้อย

แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ผมถูกเตือนมาจากผู้เชี่ยวชาญ ให้ระวังอย่าเลี้ยงปะปนกับ..แหนเป็ด..เดี๋ยวจะเป็นเรื่อง แล้วมันก็เป็นเรื่องขึ้นมาจริงๆ

ผมจับแยกมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่รู้ว่าหลุดรอดมาได้อย่างไร แหนเป็ดกับแหนแดงของผมมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน

แหนเป็ด...ผมคิดว่าเป็นแหนพื้นบ้านมีมาแต่เดิมตามเรือกสวนไร่นาและสระน้ำทั่วไป มีความอดทนต่อทุกสภาวะ อยู่ง่ายกินง่ายและโตเร็วมาก

ส่วนแหนแดงของผม..เกิดจากการทดลองวิจัยแล้วขยายพันธุ์ให้ดูแปลกใหม่ มีประโยชน์มากกว่าและสวยงามกว่า ลำต้นใหญ่แผ่กันเป็นพุ่ม เพาะเลี้ยงไม่ยากแต่ก็ต้องดูแลอย่างใกล้ชิด เหมือนเป็นแหนไฮโซที่มีรูปร่างสะโอดสะอง

พอเจอแหนเป็ด...แหนพื้นบ้านที่มีใจนักเลง ไม่ยำเกรงใครเลย อยู่ที่ไหนก็ลุกคืบกินพื้นที่และเบียดบังอาหาร แย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปครอบครอง

หลังจากเล่นน้ำฝนจนหนำใจ แล้วก็ผ่านไปเพียงคืนเดียวเท่านั้น แหนเป็ดก็บดบังแหนแดงจนเกือบหมดสิ้น ผลักดันแหนแดงจนแทบจะหายสาบสูญ คงเหลือแหนแดงที่สมบูรณ์จริงๆ เพียง ๕ กาละมังเท่านั้น

วันนี้..ตั้งใจจะนำแหนแดงมาเลี้ยงปลาและลงมือทำปุ๋ยหมัก จำเป็นต้องยกเลิกภารกิจ เพราะรู้สึกสงสารแหนแดงที่ถูกรังแก จริงๆ ผมควรสงสารตัวเองมากกว่า ที่ต้องเพาะเลี้ยงแหนแดงตามสูตรอีกครั้ง และคิดว่าครั้งนี้...จะไม่ยอมตามใจแหนเป็ดอีกแล้ว

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๘  เมษายน  ๒๕๖๖