ช่วง ๕ เดือน ที่ผ่านมา ผมได้เรียนรู้มากเกี่ยวกับ “ห่วงโซ่คุณค่า” … มีความเห็นว่า เครื่องมือที่เขาเรียกกันว่า “ห่วงโซ่คุณค่าใหม่” เป็นเครื่องมือที่จำเป็น เพื่อที่จะสร้าง “ธุรกิจพอเพียง” ให้เกิดขึ้นในจังหวัดมหาสารคาม … ตามอุดมการณ์ในแผนการทำงานระยะ ๕ ปี ของผม ต่อจากนี้ไป …. จึงขอนำมาบันทึกแลกเปลี่ยนไว้ตรงนี้
ห่วงโซ่คุณค่า คืออะไร
ห่วงโซ่คุณค่า คือ ห่วงโซ่การผลิตที่เน้นย้ำไปยัง กิจกรรมที่ทำให้เกิดคุณค่าแต่ชุมชนและสิ่งแวดล้อม …. คำนิยามนี้ ผมสรุปหลังจากได้เข้ารับการอบรมกับ อ.บัณฑิต ผู้จัดการโครงการ บพท. (หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาพื้นที่) … ถ้าสนใจ ให้ทำความเข้าใจไปทีละภาพ ดังนี้นะครับ
ผมมีตัวอย่างการนำเอาเครื่องมือนี้มานำคิดวิเคราะห์ในงานของตนเอง ดังภาพด้านล่าง … แค่เพียงดูท่านจะรู้ว่าผมคิดและทำอันใด แนวใดอยู่
ประเด็นที่เห็นนะวันนี้ คือ … ผมเติมข้อมูลได้เพียงบางช่อง บางอัน เพราะยังไม่ทราบว่าห่วงโซ่การผลิตของแต่ละอันเป็นอย่างไร … การจะได้ข้อมูลจริง มากพอ คงต้องรอให้ผมตลุยไปในพื้นที่ให้พอเพียงเสียก่อน
ธุรกิจพอเพียง คืออะไร
ธุรกิจพอเพียง คือ คือการประกอบธุรกิจที่ภายใต้เงื่อนไข ๒ ประการ คือ เงื่อนไขความรู้ และ เงื่อนไขคุณธรรม ขอขยายความดังนี้
ห่วงโซ่คุณค่า คือ เครื่องมือพัฒนา “ธุรกิจพอเพียง”
สิ่งแรกที่ต้องทำให้ชัดเจน ในการพัฒนาตนเองไปสู่ “ธุรกิจพอเพียง” คือ ต้อง “รู้จักตนเอง” ให้มากที่สุด ต้องรู้ว่า ชุมชนของเรา มีห่วงโซ่การผลิตอะไรบ้าง มี “ห่วงโซ่คุณค่า” อันใดบ้างหรือไม่ จะต้องเข้าไปเชื่อมโยงพัฒนาในเรื่องใด ต้องประสานหน่วยงานใด ….
สนใจก็ติดตามต่อไปครับ
I may have jumped the gun. But I miss any mention of any ‘standard’ (roughly defined as ‘a promise’ that producers or providers give to consumers). It is not really acceptable to have sufficient ‘goods and services’, the ‘sufficient’ must be defined and promised, so consumers get what they pay for.