๒๐๖. ลูกหมู ๓ ตัว

จึงเป็นวันหยุดที่พิเศษสุดอีกวันหนึ่ง ที่ไม่ธรรมดาเหมือนเคย เพราะมีรายการพิเศษเข้ามามากมาย ทำให้คิดได้ว่า..ในความธรรมดาสามัญ เราก็สามารถแต่งแต้มสีสันให้ชีวิตได้ด้วยตัวของเราเอง

           เคยไหม? ทำอะไรต่อมิอะไรได้หลายอย่าง ภายในห้วงเวลา ๑ วัน ผมเคยแต่ไม่บ่อยนัก วันนี้ เจอเข้ากับตัวเองอีกครั้ง อย่างที่ไม่ได้คาดคิด ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ได้อออกนอกบ้านก็ควรได้ทำในสิ่งที่อยากทำให้แล้วเสร็จ

            เช้า...สอนพิเศษให้ชั้นป.๓ เป็นเสาร์สุดท้าย ก่อนสอบวัดผล (NT) ในวันที่ ๑๕ มีนาคม จากนั้นช่วงบ่ายลูกชายชวนไปตัดเครื่องแบบข้าราชการสีกากีที่ร้าน FAIR ซึ่งเป็นร้านประจำในตัวเมืองนครปฐม

          เพราะเชื่อมั่นในการตัดเย็บ ไกลแค่ไหนก็ต้องไป และไม่ต้องการแสดงความดื้อดึงกับลูกชายที่ช่วยขับรถให้ พร้อมทั้งบอกด้วยว่าไม่ต้องการเห็นพ่อ ใส่เครื่องแบบเก่าคร่ำคร่า เพื่อไปงานรับรางวัลข้าราชพลเรือนดีเด่นระดับประเทศ ในต้นเดือนเมษายนนี้

          งานนี้พ่อกับลูกมีความเรียบง่ายไม่เท่ากัน แต่ก็ไม่เห็นเป็นไร เราก็ต้องปล่อยให้มันเลยตามเลย ว่าอะไรก็ว่าตามกัน มันจะได้ง่ายขึ้นและสบายใจกันถ้วนหน้า

         วัดตัวเพื่อตัดเครื่องแบบชุดใหม่เป็นที่เรียบร้อย ผมก็หาเรื่องเสียเงินต่อไปเพื่อให้ได้สิ่งของต้องประสงค์ บอกลูกชายในทันทีว่า...คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะที่บ้าน หมดอายุแล้วหนา ช่วยหาซื้อให้พ่อสักหน่อยได้ไหม?...

           ลูกชายไม่รั้งรอ จัดให้ผมตามคำขอ โดยพาไปที่ศูนย์รวมคอมพิวเตอร์ ซึ่งอยู่ใจกลางเมือง มีคอมให้เลือกมากมาย ผมบอกลูกชายว่า..ยี่ห้ออะไรก็ได้ จอไม่ต้องใหญ่ เอาแบบออนอินวัน ราคาไม่เกินสองหมื่น...นะลูก

            ครึ่งชั่วโมงผ่านไปกับการเลือกคอมได้ถูกใจแล้วก็จ่ายเงิน แต่ยังไม่อยากเดินทางกลับบ้าน ขอนั่งทานอาหารมื้อเย็นเป็นที่ระลึก...แห่งกาลเวลาที่ได้มาถึงเมืองนครปฐม

            ลูกชายคว้าโทรศัพท์หาข้อมูลร้านอาหารอร่อยที่สุด พบว่า..อยู่ที่ อ.สามพราน ซึ่งไกลออกไปอีก ให้พ่อตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่? ผมถามชื่อร้าน...ลูกชายบอก “ร้านลูกหมู ๓ ตัว” พร้อมกับหัวเราะ หึ หึ ว้าว...ชื่อแปลกดีจัง

            ด้วยความที่ไม่คุ้นชื่อ เพราะชื่อที่คุ้นเคยในสื่อที่เขาบอกว่า วิวสวยบรรยากาศดี จะไม่มีคำว่าลูกหมู ๓ ตัว แต่ก็ต้องลองเชื่อลูกชายสักครั้ง ใกล้จะมืดค่ำแล้วด้วย พ่ออย่างเราก็ไม่ควรจะเรื่องมาก

            ถึงร้านอาหารลูกหมู ซึ่งอยู่ในซอยแคบๆ เป็นร้านอาหารภายในสวนที่กว้างใหญ่มากๆ การเดินเข้าร้านเหมือนเดินเข้าไปในโคกหนองนาอันอุดมสมบูรณ์ มีทั้งต้นไม้และลำธาร มีเสียงดนตรีสดๆขับขานเบาๆฟังสบาย

            ผมเลือกศาลาริมคลองเล็กๆ เพื่อพิงเสาและเหยียดแข้งเหยียดขา ระหว่างที่รออาหารก็ออกไปถ่ายภาพทุกตรอกซอกซอยของสวน ที่เป็นสิ่งแวดล้อมสีเขียวของร้าน. ที่มีชื่อลูกหมู ๓ ตัว..แต่ที่เห็นมีแต่รูปหมู ที่เดินอยู่เห็นแต่เป็ดกับห่านเท่านั้น

            ชื่นชมกับการจัดบรรยากาศของร้านอยู่นานหลายนาที มีความลงตัว ในความสะอาด ร่มรื่น อากาศถ่ายเท มองไปทางไหนให้รู้สึกสดชื่นสบายตาสบายใจ แทบไม่อยากจะทานอาหารเลย

            แต่พอลงมือทานแล้ว ก็ไม่อยากจะหยุด มันรู้สึกเอร็ดอร่อยไปทุกๆเมนู ที่จำได้ติดลิ้นติดตาก็คือ ปลากระพงทอด ห่อหมกทะเล ยำส้มโอ หมูสะเต๊ะ และตบท้ายด้วยพิชซ่าหน้าสวย แบบกรอบนอกแต่นุ่มในแน่นอนจริงๆ

            จึงเป็นวันหยุดที่พิเศษสุดอีกวันหนึ่ง ที่ไม่ธรรมดาเหมือนเคย เพราะมีรายการพิเศษเข้ามามากมาย ทำให้คิดได้ว่า..ในความธรรมดาสามัญนั้น เราก็สามารถแต่งแต้มสีสันให้ชีวิตได้ด้วยตัวของเราเอง

            เพราะในความธรรมดาและเรียบง่าย ก็สามารถสร้างสรรค์สาระที่สวยงามเอาไว้ได้ ดูอย่างร้านอาหารภายในสวน อย่างร้าน”ลูกหมู ๓ ตัว” ้ นี้สิ...ไกลแค่ไหนก็ยังต้องไปทำความรู้จักและหลงรักเข้าให้แล้ว...

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๑  มีนาคม  ๒๕๖๖