P.S.O. หายไปไหน

     เมื่อ ปลายปี 2546 ผมในฐานะประธานคณะอนุกรรมการพัฒนาระบบข้อมูลข่าวสารของ คปสอ.บางแก้ว ได้จับมือกันกับทีมงาน ในรูปแบบไตรภาคีฯ คือ จาก รพ. สสอ. และสอ. ชวนกันมาพัฒนามาตรฐานระบบข้อมูลกัน ตอนนั้นเราได้ตกลงร่วมกันในการนำมาตรฐาน P.S.O. (Thailand International Puplic Sector Standard Management System and Outcomes)  หรือชื่อเต็ม ๆ ว่า ระบบมาตรฐานสากลของประเทศไทยด้านการจัดการและสัมฤทธิ์ผลของงานภาครัฐ มาจับ เป็นตัวเดินเรื่อง ทุกอย่างกำลังเดินหน้า ทีมก็เริ่มเข้มแข็งดีแล้ว ผมก็ได้ย้ายไปอยู่ที่ สสจ. กระแสเรื่อง P.S.O. ที่ได้เริ่มไว้ที่บางแก้ว ก็เงียบ ๆ ลง (อันนี้เป็นการเรียนรู้ได้อย่างหนึ่งเหมือนกันในความไม่ต่อเนื่องของการทำงาน หรือเวลาระหว่างที่รอคำสั่ง ก่อนจนท.จะย้าย จะสูญเสียไปเท่าไร หากคิดแบบเอกชน)

     พร้อม ๆ กับ กระแสการพูดถึง P.S.O. ในระดับต่าง ๆ ก็ค่อย ๆ หายไปที่ละน้อย ๆ โดยส่วนตัวเชื่อเรื่องนี้ว่าดีหากทำได้ แม้ขั้นตอนออกจะยุ่งยากสักหน่อย (ก็เหมาะสมกับความซับซ้อนของระบบราชการ) เพราะเป็นการเน้นที่ผลสัมฤทธิ์ทั้งระบบ โดยยึดเอาผลประโยชน์ของชาติเป็นที่ตั้ง เป็นระบบหนึ่งที่พัฒนาไปหาผลลัพธ์บั้นปลาย (Ultimate Outcomes) ได้จริง ๆ ทบทวนให้ดูอีกทีว่า ผลลัพธ์บั้นปลาย (Ultimate Outcomes) ที่ว่ามีอะไรบ้าง

     ผลลัพธ์บั้นปลาย (Ultimate Outcomes) ของระบบราชการไทย คือ ความเสมอภาค ความเป็นธรรม ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน สิทธิและเสรีภาพ ความทั่วถึงในการให้บริการ ความพึงพอใจของประชาชน ประสิทธิภาพของหน่วยราชการ ประหยัด ความถูกต้อง และการรักษาผลประโยชน์สาธารณะ ความผาสุก คุณภาพชีวิตของประชาชนโดยรวมในฐานะผลรวมของการพัฒนา ที่ยกมานี่เพื่อจะบอกว่าไหงจะเลิกก็ไม่บอกกันบ้าง เพราะในเวบไซด์ทั้ง ของ ก.พ. และ ก.พ.ร. หา P.S.O. ไม่เจอแล้ว ซึ่งก่อนนี้มีรายละเอียดเยอะมาก อิจฉา! โรงพยาบาลที่มี H.A. และ สถานีอนามัย ซึ่ง สปรส. โดย พญ.สุพัตราฯ ก็รับไปแล้วในการจัดทำและพัฒนามาตรฐานคุณภาพ ครับ