๑,๓๒๒ วันที่..สุขสันต์..กับขวัญตา

ผมรู้สึกซาบซึ้งถึงความมีน้ำใจของ..ขวัญตา…ขอบคุณ..ที่มาสร้างโอกาสและรอยยิ้ม ให้กับนักเรียนและคณะครู มาดูแลโรงเรียนขนาดเล็ก ที่วันนี้..สกปรกรกรุงรังมากมาย เนื่องจากต้องรื้อข้าวของ เตรียมการทาสีอาคารใหม่

ขวัญตา..เป็นภรรยาของเพื่อนผมที่ชื่อ..หมู..(สมลักษณ์ ทองอินทร์) หมู เรียนกับผมมาตั้งแต่ชั้น มศ.๑ จนถึงมศ.๕ จากนั้นก็แยกย้ายกันไป..ในเส้นทางของแต่ละคน

หมู..สมัยเรียนหนังสือเป็นเด็กน่ารัก ช่างพูดช่างเจรจาและเรียนหนังสือเก่งมาก จึงไม่น่าแปลกใจที่ได้ทำงานดีมีธุรกิจส่วนตัวที่เกาะ..ฮ่องกง..เป็นงานที่มีอำนาจการทำลายล้างสูงมาก คือบริษัทที่ให้บริการทุบตึก ไม่จำกัดว่าจะเล็กหรือใหญ่

นับเป็นอาชีพที่ค่อนข้างเหนื่อย แต่มีรายได้ค่อนข้างสูง หลังจากสถานการณ์โควิดเบาบาง หมู…ก็มีงานเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย ไม่มีเวลาจะกลับเมืองไทย จึงส่งขวัญตา..ศรีภรรยากลับบ้านล่วงหน้ามาก่อน

ขวัญตา..กลับมาครั้งคราใด จะถูกบูญหล่นทับแทบจะทุกครั้ง มีกิจกรรมปันน้ำใจให้เป็นบุญกุศลอยู่เสมอ เที่ยวนี้ปรับเปลี่ยนจากวัดเป็นโรงเรียน..โดยเลือกเลี้ยงอาหารกลางวันที่โรงเรียนบ้านหนองผือ

พร้อมด้วยทุนการศึกษาให้นักเรียนจำนวน ๑๖ คน คนละ ๓,๐๐๐ บาท มอบของขวัญให้ครูทุกคน อีกคนละ ๕๐๐ บาท จึงถือได้ว่า..ขวัญตาใช้โอกาสของการกลับมาเมืองไทยได้อย่างงดงาม ช่วยสร้างบรรยากาศที่สุขสันต์ให้กับโรงเรียนเล็กๆแห่งนี้ มิใช่น้อย

คณะครูและนักเรียน ไม่มีสิ่งใดที่จะตอบแทนนอกจากเสียงดนตรีไทยและสากล(ดุริยางค์) จากนักเรียนตัวน้อยๆ ที่เพิ่งจะหัดเล่นดนตรี…วันนี้..จึงถือว่าได้ออกงาน โดยเล่นให้เป็นขวัญตาเสียเลย เพื่อจะได้เป็นที่ระลึกนึกถึงกันต่อไป

ก่อนกลับ…ขวัญตาและคณะ ยังได้มอบค่าขนมเพิ่มเติมให้นักเรียนจำนวน ๑๐๓ คน อีกคนละ ๖๐ บาท พร้อมของขวัญอีกหลายชิ้นสำหรับการจัดงานวันเด็กของโรงเรียน ในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้

ขวัญตา..กลับไป..ครูการเงินมารายงานว่า..เงินที่ขวัญตาให้ไว้สำหรับบริหารจัดการทุกอย่างในวันนี้ จำนวน ๖๓,๐๐๐ บาท ยังคงเหลืออีกพอสมควร ผมจึงบอกให้ครู ช่วยไปซื้อของขวัญแจกนักเรียนในวันเด็กให้ได้ครบกันทุกคน อย่าลืมบอกเด็กด้วยว่า…ของขวัญ..จาก..คุณขวัญตา ด้วยนะ

ครูการเงิน..เดินออกไป ไม่ทันไร..ครูวิชาการก็เดินเข้ามาบอกผมว่า…มีครูสาวสวยใส่เครื่องแบบเต็มยศที่ไหนไม่รู้ มาขอพบผอ. …ผมเดินออกไปทักทายและรับไหว้อย่างงุนงง..

“สวัสดีค่ะ…วันนี้หนูได้รับหนังสือส่งตัวจากจังหวัดให้มารายงานตัวที่เขตพื้นที่ฯ จากนั้นเขตฯก็ทำหนังสือส่งตัวหนูมาที่โรงเรียนนี้ค่ะ” “ครูวิชาเอกอะไรครับ” ผมถาม “เอกปฐมวัยค่ะ”

ใช่เลย ใช่จริงด้วย ผมขอครูไปเกือบปีแล้ว เขตบอกว่าจะได้ราวเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๖…แต่แล้ว..ได้รับการรายงานตัวจากครูบรรจุใหม่ในวันนี้…แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว..ตื่นเต้นดีใจกันทั้งโรงเรียน

วันนี้..นอกจากจะเป็นวันที่สุขสันต์กับขวัญตา บุญบารมี..ยังช่วยนำพาให้ได้พบประสบแต่สิ่งที่ดีงาม..สาธุ สาธุ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๕ มกราคม ๒๕๖๖