ลาออกเพราะคับที่หรือคับใจ

อาจารย์พอใจ พุกกะคุปต์ ผู้อำนวยการบริษัทเฮย์กรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทที่ปรึกษาด้านองค์กรและคนที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลกได้ศึกษาผลการวิเคราะห์เรื่องบุคลากรจากสถาบันซาราโตก้า เจาะลึกเรื่องสาเหตุที่พนักงานลาออก และสัมภาษณ์บุคลากรเกือบ 20,000 คนจากองค์กรหลากหลาย

เมื่อคณะผู้วิจัยถามกลุ่มหัวหน้า 89 % บอกว่า ลูกน้องลาออกเพราะเรื่องเงินๆ ทองๆ เพียงแค่ 11 % บอกว่า น่าจะเป็นเรื่องอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกับเงิน ตอบอย่างนี้คล้ายๆ กับว่า ลูกน้องที่ลาออกเห็นแก่เงินอะไรทำนองนั้น

เมื่อสัมภาษณ์พนักงานปรากฏว่า 88 % ลาออกเพราะเรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องเงินเป็นเรื่องหลัก มีเพียง 12 % ที่ลาออกเพราะเงินเป็นเรื่องหลัก สาเหตุที่ทำให้ลาออกมีดังนี้...

• ลาออกเพราะขาดโอกาสก้าวหน้า 16 %
• ขาดการสนับสนุนจากหัวหน้า 13 %
• ผลตอบแทนน้อย 12 %

• งานน่าเบื่อ ไม่ท้าทาย 11 %
• หัวหน้าขาดภาวะผู้นำ 9 %
• งานหนัก 6 %

• เหตุที่ควบคุมไม่ได้ (เช่น ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด ฯลฯ) 5 %
• ไม่ได้รับการยอมรับ 4 % หัวหน้างานไม่ยุติธรรม 4 %
• หัวหน้างานไม่ใส่ใจลูกน้อง 4 %

• สภาพแวดล้อมในการทำงานไม่ดี 3 %
• ขาดการพัฒนาและฝึกอบรม 3 %
• หัวหน้างานไม่มีประสิทธิภาพ 2 %

• หัวหน้างานไม่มีความรู้และทักษะในงาน 1 %
• สาเหตุอื่นๆ อีก 5 %

สรุปแล้วลูกน้องลาออกเพราะเจ้าตัวหัวหน้าเองมากที่สุดถึง 35 % โบราณท่านว่า “คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก” เป็นเรื่องจริง

• ผู้เขียนขอถือโอกาสนี้แสดงความยินดีกับท่านผู้อ่านที่มีหัวหน้าดีมา ณ ที่นี้ ขออนุญาตกล่าวตามสำนวนบาลีครับ “เป็นลาภของท่านหนอ ท่านได้ดีแล้วหนอ”...

มีการศึกษาในอังกฤษพบว่า คนที่ได้หัวหน้าดีมีสุขภาพหัวใจดีกว่าคนที่ได้หัวหน้าร้ายๆ (ผู้เขียน)

• ส่วนท่านที่ได้หัวหน้างานไม่ดี ผู้เขียนขอถือโอกาสนี้แสดงความเห็นใจ ขอให้คิดว่า หัวหน้า(ร้ายๆ)เช่นหัวหน้าของท่านนั้นมีอยู่ทั่วไป

ถ้าเมื่อก่อนไม่มี...โบราณท่านคงไม่ยกมาเป็นคำพังเพยว่า “คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก” จนลูกหลานไทยจำได้แม่น ถ้าอเมริกาไม่มี...ผลงานวิจัยเรื่องนี้ก็คงจะไม่ออกมาอย่างนี้เหมือนกัน ท่านไม่ได้คับใจอยู่คนเดียวหรอกครับ...

     แหล่งข้อมูล:

• ขอขอบคุณ > อาจารย์พอใจ พุกกะคุปต์. ผู้อำนวยการบริษัท Hay Group. ถอดรหัสธุรกิจ: คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก. กรุงเทพธุรกิจ BizWeek. ปี 2 ฉบับ 74 (วันที่ 11-17 พฤศจิกายน 48).หน้า A4.
  
• นพ.วัลลภ พรเรืองวงศ์ ศูนย์มะเร็งลำปาง จัดทำ > ๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๔๘