เมื่อวันที่ ๒๙ ธค. ๔๙ พญ. สุรภี เรืองสุวรรณ ผอ. สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี (ชื่อเดิมคือ รพ. เด็ก) กับคณะ คือ พญ. ลัดดา และ นพ. ธนรัชต์ นัดไปสวัสดีปีใหม่ผมกับคุณหมอสมศักดิ์ ที่ช่วยแนะนำวิธิปฏิบัติเพื่อพัฒนาสถาบันฯ จากการเป็น รพ. บริการ ไปเน้นสถาบันวิชาการ ซึ่งหมายความว่าจะต้องมีการบริหารจัดการการเปลี่ยนแปลง "วัฒนธรรมองค์กร" เขามาขอบคุณที่ผมไปยุเมื่อ ๒ ปีมาแล้วให้ปล่อยหมอลัดดา จากหัวหน้าแผนก ENT ออกมาทำงานจัดการงานวิจัย โดยมีหมอสมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์ เลขาธิการ มสช. เป็นพี่เลี้ยง ผมเป็นปู่ยุ
เขาพยายามหาเวลาภายในปี ๔๙ ในที่สุดเราก็นัดกันไปที่ มสช. อันมีสถานที่สวยงามร่มรื่นอยู่ในพหลโยธิน ซอย ๒๒ หน้า เซ็นทรัลลาดพร้าว เวลา ๘ น. โดยผมกับหมอสมศักดิ์มีนัดประชุม ประจำปีของ มสส. เวลา ๙.๐๐ น.
หมอสุรภีบอกว่าคิดไม่ผิดที่ตัดสินใจให้หมอลัดดาออกมาทำงานบริหารงานวิจัย และขอบคุณผมที่ให้คำแนะนำ ผมจึงชวน AAR ว่าใน ๑ ปีที่ผ่านมาแต่ละคนมีเป้าหมายอะไรบ้างในการสร้างความเจริญก้าวหน้าให้แก่สถาบันฯ เป้าหมายส่วนไหนที่ได้ผลเกินคาด เพราะอะไร เป้าหมายส่วนไหนที่ได้ผลน้อย เพราะอะไร ถ้าย้อนกลับไปทำใหม่ได้ จะทำแตกต่างจากเดิมอย่างไร และปีหน้าตนจะทำอะไรบ้าง ผมบอกให้คุณหมอธนรัชต์พูดก่อน เพราะอายุน้อยกว่าเพื่อน โดยขอให้พูดออกมาจากใจ ไม่มีผิดมีถูก ปรากฏว่าสนุกมากครับ ได้ประโยชน์มาก และเป็นสุนทรียสนทนาที่เป็นธรรมชาติมาก
คุยกันไปสักครึ่งชั่วโมง อ. หมอประเวศ ก็มาถึง ผมบอกให้หมอลัดดาไปเชิญท่านมาร่วม หมอลัดดากลับมาบอกว่าท่านไม่เข้ามา เข้าใจว่าท่านเกรงใจว่าเรากำลังปรึกษาปัญหากันอยู่ เราเปิดประตูห้องไปสวัสดีท่าน และผมบอกที่ประชุมว่าผมจะแสดงฝีมือเชิญให้ท่านเข้ามาร่วมให้ได้ ผมไปเรียนท่านต่อหน้าคนอื่นๆ ว่า "อาจารย์ไม่อยากฟังเรื่องราวความสำเร็จของสถาบันเด็กฯ หรือครับ" ท่านยิ้มและเข้ามาร่วมอยู่ตลอด ก่อนจะจำใจจบ AAR เพราะถึงเวลาประชุม มสส. ท่านแนะนำว่าให้นำวิธีนี้ไปใช้กับแกนนำในสถาบันเด็กฯ โดยผมยินดีไปทำหน้าที่ "คุณอำนวย" ให้เป็นตัวอย่าง
ผมจึงเอาเทคนิค AAR ประจำปี มาบอกต่อ สคส. เราจะไปทำ AAR ประจำปีกันที่แก่งกระจาน วันที่ ๑๒ - ๑๔ มค. ๕๐ ครับ ถือเป็นช่วง retreat ที่เราจัดกันทุกปี
วิจารณ์ พานิช
๑ มค. ๕๐
วันขึ้นปีใหม่