ผมทราบข่าวการประชุมวันที่25ธ.ค.จากBlogอ.จำนงและได้รับเชิญทางโทรศัพท์จากทวีและพัชเมื่อวันที่22ธ.ค.ตอนตะลอนทัวร์อยู่ภาคอีสาน ดูBlogของอ.จำนงประกอบ
ตอนเข้าประชุมผมยังไม่ทราบว่าผู้จัดต้องการอะไร นั่งฟังอยู่พักหนึ่งในฐานะผู้เข้าร่วม เห็นว่าจะไปถึงที่หมายช้าจึงเข้าช่วยดำเนินการโดยไม่รอคำเชิญ สรุปว่า ประชุมคราวนี้ ผมทำหน้าที่คุณอำนวยแบบตกกระไดพลอยกระโจน
ทวีกับพัชมีแนวคิดในการดำเนินงานหน่วยประสานความร่วมมืออยู่ก่อนแล้ว แต่ยังไม่ชัดนัก เมื่อจัดประชุมกับแกนนำที่เชิญเข้าร่วมจึงไม่รู้ว่าจะคุยไปข้างหน้าหรือสอบถามความเห็น ผมจึงขอให้ตั้งเป้าหมายการประชุมให้ชัดเจนเพื่อว่าเมื่อจบการประชุมแล้ว จะประเมินได้ว่าบรรลุเป้าหมายหรือไม่ ?
จากคำถามทำให้ผู้จัดต้องแปลงวัตถุประสงค์มาเป็นเป้าหมายเพื่อทบทวนทำความเข้าใจไปพร้อมๆกับผู้เข้าร่วมประชุม ผมฟังๆแล้วเห็นว่าแนวความคิดที่พูดกับวิธีการที่จะทำมันไม่ตรงกันเท่าไรนัก(ซึ่งมักจะพบได้ทั่วไป) ตัวชี้วัดว่าจริงๆแล้วเราคิดอย่างไร อาจดูจากโครงสร้างว่าเราจัดขบวนอย่างไร?และแผนงานที่จะทำให้น้ำหนักหรือความสำคัญกับเรื่องใด?
ข้อสรุปที่ได้คือ หน่วยที่ว่ามีการจัดขบวนเป็นโซน จำนวน5โซนตามการแบ่งของเครือข่ายยมนาและจังหวัด แต่ละโซนมาจากตัวแทนอำเภอละอย่างน้อย1คน รวม23คน ตัวแทนโซนละ2คนรวม10คน จากอำเภอก็ลงไปยังตำบลเป้าหมายจำนวน50ตำบล การวางแผนเคลื่อนงานมาจากตัวแทนโซน10คนเป็นแกนตั้งเรื่อง นำเข้าที่ประชุมคณะทำงาน23คนร่วมกับที่ปรึกษา
ที่ประชุมสรุปว่าเป็นหน่วยจัดเวทีเรียนรู้ของแกนนำตำบลในเรื่องต่างๆ (ไม่ใช่หน่วยผ่านงบประมาณ) โดยประสานเชื่อมโยงกับเครือข่ายต่างๆ ประสานกับจังหวัด และแหล่งทุน เพื่อให้หน่วยจัดการระดับตำบลได้รับข้อมูลข่าวสารและมีการเชื่อมโยงการทำงานกันอย่างเป็นเอกภาพ
เท่าที่จับความได้ ตัวตนของหน่วยประสานความร่วมมือภาคประชาชนก็เป็นอย่างนี้แหละครับ
บทบาทของผมในฐานะคุณอำนวยคือ ตั้งคำถาม เขียนภาพสรุปเชื่อมโยงให้เห็นแนวคิดของหน่วยเพื่อสร้างความเข้าใจกับผู้เข้าร่วมประชุมทั้งหมด
ตอนต่อไปจะเป็นความเห็นของผมครับ
ไม่มีความเห็น