การวัดและประเมินผลทางภาษา(4)

แนวคิดพื้นฐานในการวัดและประเมินผล ที่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว แต่เราไม่เข้าใจ และไม่รู้จักการวัดและประเมินผลอย่างแท้จริง

บันทึกที่แล้ว  เป็นบันทึกเรื่อง  การวัดและประเมินผลทางภาษา(3)

การประเมินเกิดขึ้นในชีวิตของเราทุกวันอยู่แล้ว  ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง  การอยู่  การกิน  การแต่งกาย  ล้วนแล้วแต่มีการประเมินเข้าไปร่วมด้วยเสียทุกเรื่อง

เช่น  การแต่งกายที่ต้องเลือกให้เหมาะสมกับอากาศ  สภาพแวดล้อม 

อาหารการกินก็ต้องประเมินเรื่องรสชาติ  ราคา  คุณค่า  ให้เหมาะสมกับสุขภาพและความต้องการ

แทบจะทุกเริ่อง  แทบจะทุกกิจกรรมในแต่ละวัน  ที่เราผูกพันกับการประเมินมาโดยตลอด

ในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน  ก็เช่นเดียวกัน  เมื่อมีการสอนก็ต้องมีการสอบควบคู่กันไปเสมอ

เพียงแต่การวัดและการประเมินผลอาจจะเปลี่ยนรูปแบบไปตามยุคและสมัย 

ถ้าเราสอนโดยไม่มีการประเมินผลการสอน  เราก็จะไม่มีทางทราบเลยว่า  การสอนนั้นบรรลุเป้าหมายได้ในระดับใด

การวัดและประเมินผลการเรียน  เป็นองค์ประกอบหนึ่งของระบบการจัดการเรียนการสอน  ซึ่งผลจากการวัดและประเมินผล  สามารถนำไปใช้สำหรับแก้ไขปรับปรุงการเรียนการสอน  และตัดสินประเมินผลการเรียนของผู้เรียนได้

นอกจากนี้  ยังสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการบริหาร  การแนะแนว  การศึกษาวิจัย  เพื่อจะช่วยให้กิจกรรมทางการศึกษา  ได้รับการพัฒนาไปในทิศทางที่ถูกต้อง 

การวัดและประเมินผลที่ดี  จึงจำเป็นต้องวัดได้ครอบคลุมในสิ่งที่ต้องการวัด  และมั่นใจได้ว่าสามารถวัดสิ่งนั้นได้แน่นอน

 ครูอ้อยเคยอ่านพบวิธีการวัดและประเมินผล  ตั้งแต่วิธีการสังเกต  การสอบปากเปล่า  การสอบด้วยแบบสอบ  แบบความเรียง  แบบถูกผิด  แบบจับคู่  แบบเลือกตอบ  และการสอบภาคปฏิบัติ 

ต่อมาในปัจจุบันได้มีการพัฒนาวิธีการวัดและประเมินผลให้สอดคล้องกับวิธีการเรียนรู้มากยิ่งขึ้น  เพื่อให้ได้ผลการประเมินตรงกับสภาพจริงมากทีสุด 

การทดสอบจึงสัมพันธ์กับการจัดการเรียนการสอน  โดยไม่แยกออกเป็นเอกเทศจากกัน 

กล่าวคือ...การทดสอบ  ก็คือ  การเรียนการสอนอย่างหนึ่งที่มีจุดประสงค์ไปในทิศทางเดียวกันกับการเรียนการสอน  ตั้งแต่ระยะก่อนเรียน  ระยะระหว่างเรียน  และระยะหลังเรียน

แล้วครูอ้อยจะเขียนบันทึกต่อไปอีก....