หนูเป็นอีกคนที่ชอบพี่ไผ่มากทั้งวิทยาลัยเพื่อนในclass รวมถึงอาจารย์ก็ทราบว่าหนูชอบพี่ไผ่มากๆขนาดไหน แต่หนูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำงัยให้พี่ไผ่ได้รู้ว่ามีหนูที่ชอบหลงในน้ำเสียงมากมายขนาดนี้อยู่บนโลกใบนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตามพี่จะรู้ว่ามีหนูอยู่ในโลกนี้หรือไม่แต่หนูก็จะชอบและตามส่งกระทู้ทุกๆกระทู้ที่หนูพบจนกว่าพี่จะติดต่อกลับมานะค่ะ ความรักที่ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนทำไปแล้วบางครั้งมันก็เหนื่อยนะแต่ที่หนูได้ทำมันก็มีความสุขนะค่ะ อยากให้พี่รักษาสุขภาพนะ ลืมบอกไปตอนนี้หนูเป็นนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่1เองและชอบพี่ไผ่มาตั้งแต่มัธยมแล้ว
ขอขอบคุณบุคคลที่มีส่วนร่วมในการสร้างกระทู้นี้นะค่ะ
ติงค์ [email protected] มีข่าวหรือเรื่องราวเกี่ยวกับพี่ไผ่ช่วยส่งให้หนูทราบบ้างนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
หวัสดีค่ะพี่ไผ่และทุกๆคน คงสบายดีกันทุกคนนะ ขอบคุณมากนะค่ะที่ช่วยตอบกระทู้ของหนู ที่สำคัญจะยังคอยเป็นกำลังใจให้พี่ไผ่เสมอนะค่ะ
ติงค์
ผมเป็นคนยโสธรเหมือนคุณไผ่ครับ แต่อยู่คนละอำเภอกัน ภูมิใจที่มีคนร้องเพลงเก่ง
ร้องเพลงเสียงเพราะดีเป็นคนจังหวัดเดียวกัน แต่คนอีสานไม่ว่าจะเป็นจังหวัดไหน ก็ล้วนเป็นคนบ้านเดียวกันทั้งนั้น ผมเคยไปดูคอนเสิร์ตของไผ่เมื่อปีที่แล้ว ที่หน้านิคมฯ
อมตะซิตี้ ระยอง ไผ่คงรู้ว่ามีคนอีสานมาดูกันเยอะ ก็เลยพยายามจะพูดภาษาอีสาน
กับผู้ที่มาชมคอนเสิร์ตให้มากที่สุด ไผ่บอกว่าแต่ก่อนก็เคยทำงานอยู่โรงงานแถบนี้
ที่บริษัทสยามมิตซุย คอมโพเนนท์ ในนิคมฯสยามอีสเทอร์น (SEP)เหมือนกัน
แต่ด้วยความรักในเสียงเพลง จึงได้ไปประกวดร้องเพลงตามที่ต่างๆที่มีการจัดประกวด
และได้รางวัลมาเยอะแยะ เลยมีนักร้องที่ชื่อ "ไผ่ พงศธร"ให้เราได้ฟังเพลงที่ชวนให้คิดถึงบ้านเกิดที่ต่างจังหวัด โดยเฉพาะที่อีสานยิ่งนัก
สำหรับเพลงนี้ ถึงแม้ไม่ใช่คนต่างจังหวัดที่อาศัยอยู่ในเมืองหลวงก็ตาม เมื่อฟังเพลงนี้
แล้ว คิดตามเพลงไปด้วยในอารมณ์เหงาๆ น้ำตาก็พาลไหลรินออกมาได้เหมือนกันนะครับ
ด้วยความเป็นคนไม่ลืมบุญคุณของบ้านเกิดเมืองนอน ไม่ลืมที่มาของตน ยังไงผมก็ขอให้คุณไผ่ จงประสบความสำเร็จในชีวิตและขอให้มีแฟนเพลงติดตามผลงานเยอะๆครับ