๑๒๙. ลอยกระทง..โคกหนองนา

เมื่อเลือกแล้ว ที่จะอยู่ในมุมสงบ ท่ามกลางต้นไม้และใบหญ้า ความวุ่นวายสับสนหรือสงสัยเคลือบแคลงใดๆก็หมดไป เหลือไว้แต่ความเรียบง่าย รู้สึกเบาสบาย..ในวันลอยกระทง

โรงเรียนเลิกแล้ว...หันซ้ายหันขวาว่าจะไปไหนดี เป้าหมายไม่มีอยู่ในใจ คิดขึ้นมาได้ว่าเป็นวันลอยกระทง และตรงโคกหนองนาก็มีวัสดุอุปกรณ์พร้อมสรรพสำหรับทำกระทง ดังนั้นจึงมิอาจที่จะช้าอยู่ใย รีบไปในทันที

พอจอดรถบนโคก ก็ขอเดินทอดน่องสำรวจตรวจตรา สภาพโดยทั่วไป แบบไม่จำเพาะเจาะจง เดินตรงไปที่ริมคลอง มีคันดินกั้นกลาง ด้านซ้ายเป็นสระใหญ่ น้ำลดลงไปแล้ว แต่ก็ยังมองเห็นน้ำว่ายังมากมายใกล้กับตลิ่ง หรือเป็นเพราะวันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำจึงยังนองอยู่เช่นนี้

เดือนพฤศจิกายน ของปีก่อน น้ำไม่ได้มากอย่างนี้ เป็นนิมิตรหมายที่ดีว่าหน้าแล้งที่รออยู่ข้างหน้า น้ำไม่น่าจะขาดแคลน การขุดสระและคลองให้ลึกและกว้าง มันดีอย่างนี้นี่เอง

พืชผลยังอยู่ครบ ทั้งกล้วยและมะพร้าว ต้นสูงใหญ่มากขึ้น ลบคำสบประมาทของตัวเองได้เลย ที่ไม่เคยปลูกกล้วยได้ผล วันนี้..มองเห็นเครือที่มีทีท่าว่าจะใหญ่ อาจต้องใช้ไม้ค้ำยันช่วยพยุง

ใบกล้วยพร้อมอยู่ตรงหน้า ยังขาดไม้ดอกไม้ประดับ เดินต่อไปอีกไม่กี่ก้าว ก็เข้าถึงดงดาวเรือง ที่ปลูกไว้เมื่อเดือนก่อน ตอนนี้ออกดอกรอเหลืองอร่าม เตรียมตัวลอยคอไปพร้อมกระทง รับรองว่าไม่หลงทาง เพราะจะลอยในสระหรือคลองไส้ไก่ ก็อยู่ภายในรั้วของโคกหนองนาทั้งสิ้น

ลงมือทำกระทงด้วยตนเองเป็นครั้งแรก รูปลักษณ์ของกระทงไม่สวย แต่ได้ความรู้สึกที่อบอุ่น ค่อยๆประดิษฐ์พยายามให้วิจิตรบรรจงที่สุด ตรงนี้เองที่ได้อารมณ์สุขุมเยือกเย็น ไม่ต้องเป็นงานเป็นการมากนักก็ได้ ผลงานที่ออกมาจะสวยหรือไม่ ก็คงไม่มีใครว่ากระไร

บางทีก็คิดได้ว่า ความสุขอยู่ตรงหน้านี่เอง เราเลือกได้ ใช่ว่าจะอยู่ไกลตัว อยู่ที่มุมมองว่าจะคิดแบบไหน แต่ถ้าไม่อยู่ในจุดที่พอดี ไม่รู้สึกพอใจในสิ่งที่มี ชีวิตนี้ก็น่าอยู่ยากเหมือนกัน

ณ โคกหนองนา...ที่มีเพียงห้องเก็บของ หรือบ้านพักชั่วคราว ห้องน้ำก็ยังไม่ได้สร้าง จะรอให้พระจันทร์เต็มดวงสว่างไสว ก็คงไม่ไหวเพราะสังขารอ่อนล้ามาทั้งวัน รีบนำกระทงไปลงสระน้ำ เพื่อขอขมาแด่แม่คงคา ไม่ขออะไรให้มากความ แต่ขอตัวเองให้รักตัวเองให้มากขึ้น เพื่อที่จะอยู่ให้ถึงลอยกระทง..ปีหน้า

ขากลับผ่านหน้าโรงเรียน..ปิดประตูรั้ว เหมือนได้ปิดฉากละครโรงใหญ่ พรุ่งนี้ค่อยกลับมาเล่นใหม่ ในบทบาทเดิม....ที่เป็นทั้ง ผอ.ครูและภารโรง

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๔