HRD 5.0 ภูมิหลัง ตอนที่ ๒ นกไม่เคยกลัวกิ่งไม้หัก เพราะมันเชื่อในปีกของมันเอง


 

ระหว่างเสวนาแลกเปลี่ยนเรียนรู้

กับเพื่อนรักตอนเรียน ม.ปลาย ที่ไม่ได้พบกันมากว่า 32 ปี

เป็นบรรยากาศที่ผมมีความสุขมาก ๆ 

 

 

 

 

2-3 วันมานี้ ผมเกิดคำถามขึ้นในใจว่า

ทั้ง ๆ ที่ผมเป็นเด็กยากจนบ้านนอก ทำไมผมไม่ทราบจริง ๆ ว่า 

ทำไม ? เพื่อน ม.ปลาย หลายคนที่เรียนเก่ง ไม่เรียนต่อ 

 

 

ตอนออกแบบนำเสนอรูปแบบ Rural Education แห่งอนาคตนั้น

ผมเลือกที่จะ shift สู่อนาคต 

มากกว่าการมากลับนั่งแก้ปัญหาความยากจนเบื้องหลัง

เพราะผมเชื่อว่า ความจนมันเล่นงานเราได้ไม่กี่ปี

จงใช้พลังงานแห่งความจนเป็นเครื่องหล่อหลอมเราให้เป็นดาบที่เข้มแข็ง

 

 

 

พอเราเริ่มมีเงินเดือนแล้ว ความจนก็หมดอิทธิพลต่อเรา

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาชีวิตก็เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ 

ผมจึงไม่ให้ค่า และ ไม่กลัวความจน

 

แต่จากการหันกลับไปมองเส้นทางชีวิตให้ละเอียดอีกครั้ง

ผมถามย้ำกับเพื่อนเก่า ม.ปลาย ว่า ทำไมเพื่อนเก่ง ๆ หลายคนไม่เรียต่อ ?

เพื่อนก็ยืนยันหลายครั้งเช่นกันว่า .. เพราะไม่มีเงินเรียน 

พร้อมกับค่อย ๆ เล่ารายละเอียดในนั้นให้ฟัง

ผมถึงเข้าใจว่า “ความจน” นั้น เล่นงานสะกัดกั้นชีวิตใครหลาย ๆ คนอยู่ไม่น้อย 

 

มาถึงตรงนี้ ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 693094เขียนเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2021 09:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2021 09:54 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท