เล่าเรื่องเมืองคน ตอน 6
เล่ามาถึงพญาจิตราชได้สติปัญญาหลุดออกนอกวงจรการควบคุมของกองทัพจอมพลพยาธิได้เข้าหาสัจธรรมมีพระสงฆ์ 4 รูปชื่อ กาย เวทนา จิต ธรรม ช่วยนำทางขึ้นเรือที่สั่งลูกน้องสร้างไว้เพื่อข้ามแม่น้ำแห่งสังสารวัฏฏ์แล้วมุ่งตรงสู่เมืองอมตมหานิพพาน ย้อนกล่าวถึงนางตัณหานางอวิชชาภรรยาของท่านพากันตามหาโดยพาบริวารและกำลังพลของข้าศึกเร่งค้นหาได้ทราบว่าพญาจิตราชลงท่าน้ำขึ้นเรือออกไปแล้วก็รีบตามไปขอร้องอ้อนวอนให้กลับมาอยู่ด้วยกันก่อน แต่พญาจิตราชมีจิตใจมั่นคงแล้วไม่หวนคืน นางทั้งสองก็เกิดความโกรธแค้นสามีสั่งบริวารและกองกำลังทุกส่วนโจมตีเรือของสามีให้ล่มจมลงในแม่น้ำฝ่ายทหารกุศลที่คอยป้องกันก็ต่อสู้ไว้จนรอดพ้นรัศมีของพวกข้าศึกไปได้แล้วพญาจิตราชได้แจ้งว่าจงกลับไปเมืองคนเถิดเราสละแล้วทุกสิ่งเราขอไปตามกรรมของตน
ฝ่ายทหารข้าศึกรีบรายงานเจ้านายทราบ พญายมราชทราบข่าวรีบส่งจอมพลมรณังตามไปสังหารเจ้าเมืองคนให้ได้ เมื่อจอมพลมรณังบุกไปถึงเรือก็ไม่สามารถเข้าจับตัวพญาจิตราชได้ด้วยท่านได้มีจิตผ่องใสเบิกบานด้วยสัจธรรมแล้วจึงกลับมารายงานให้พญามัจจุราชทราบ และได้เตียมกองกำลังของตนเพื่อรอคำสั่งให้บุกโจมตีเมืองอื่น ๆ ต่อไป
ฝ่ายพญาจิตราชก็นำเรือออกสู่ทะเลหลวงตามคำแนะนำของพระสงฆ์ไม่มีคลื่นลมรบกวนมีท้องน้ำเงียบสงบราบรื่นไม่ช้าก็เดินทางถึงเมืองอมตมหานิพพาน อันว่าเมืองนี้มีศีลเป็นกำแพงมีปัญญาเป็นเรด้าตรวจจับสิ่งแปลกปลอมเข้าเมือง มีอินทรีย์สังวรเป็นยามเฝ้าทุกประตู มีมรรค 8 เป็นเส้นทางเดินภายในเมืองมีโพธิปักขิยะธรรม 37 ประการเป็นกองคลัง มีภาวนาเป็นยอดปราสาทมีพระไตรปิฎกเป็นมหาวิทยาลัยในเมืองมีพระไตรลักษณ์เป็นห้องนอนมีพระวิมุติญาณทัศนะเป็นดวงไฟให้แสงสว่างมีเมตตาเป็นสระน้ำใสบริสุทธิ์มีกรุณาเป็นสายแห่งแม่น้ำและมีมุทิตาเป็นเนินทรายสวยมีอุเบกขาเป็นป่าธรรมชาติที่สวยงาม เมืองนี้เป็นที่อยู่ของพระอริยะหรือผู้หลุดพ้นจากกิเลส มีคติธรรมประจำเมืองว่า นัตถิ สันติ ปะรัง สุขัง. แปลว่า ไม่มีความสุขใดเทียบเท่ากับความสงบได้เลย นั้นคือ นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ดังนี้แล.
………………………………………………………………..
คำขอบคุณสำหรับ ข้อมูลที่เก็บมุมคิดเรื่องนี้มาจากหนังสือเล่มนี้
บรรณานุกรม
สมบูรณ์ บุญฤทธิ์. 2552 . กายมนุษย์ : กายนคร . นครศรีธรรมราช : โรงพิมพ์รัตนโสภณ.
