นักพัฒนา นักกิจกรรม หรือผู้นำนักศึกษา ถือว่า เป็นบุคคลที่มีพลังขับเคลื่อน
ความคิด ความกระตือรือร้น ความเป็นผู้นำนั้น สามารถที่จะเป็นแรงผลักดันให้คนอื่นๆเกิดความกระตือรือร้นขึ้นมาได้ แม้กระทั่งการอ่านผ่านบันทึกใน gotoknow
เนื้อหาในบันทึก สามารถส่งพลังให้คนอ่าน ได้คิด และเกิดการปรับตัวใหม่
จากบันทึก
คุณ
บีเวอร์ บันทึกความทรงจำและประสบการณ์ช่วงสำคัญในชีวิตที่มีโอกาสได้สัมผัสจากพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ที่ มน.
ในบันทึกนั้น บีเวอร์ได้เขียนข้อคิดเห็นตามมา เกี่ยวกับเส้นทางชีวิตในอนาคตดังนี้
บันทึกนี้ มีนิสิตที่ มมส.ได้อ่าน
น้องคนนี้ จากเดิม เคยถามตอนเข้าเรียนปี 1 ว่า คิดไว้หรือยังว่า จะวางแผนชีวิตในอนาคตยังไง ฝันอยากจะทำอะไรต่อไปถ้าเรียนจบ ป.ตรีแล้ว
เขาตอบว่า ยังไม่ถึงเวลาคิด
.. เอ... หรือว่า ยังไม่มีเป้าหมายในชีวิตกันแน่....
เมื่อหยิบบันทึกของ บีเวอร์ ส่งให้เขาอ่าน
.... น้องเริ่มคิด ก็ขนาดคุณบีเวอร์ยังคิด และเขียนออกมาให้เห็นแล้ว
น้องเกิดการปรับตัว คิดเอง และมีคำตอบสำหรับแผนชีวิตในอนาคตโดยไม่ต้องจ้ำจี้จ้ำไช ถามไถ่เหมือนเดิม
การเรียนรู้จากคนวัยเดียวกัน ง่ายกว่า เกิดการเอาเยี่ยงอย่างทางความคิด ง่ายกว่าให้ผู้สูงวัยสอนสั่ง
ข้อสังเกตนี้ อาจเป็นเรื่องเล็กน้อย
แต่การที่คนๆหนึ่ง จากที่ไม่มีหลัก มีเป้าหมายของชีวิต
หรืออยู่ในวัยแสวงหาตัวเอง
... กลับมาคิด มีเส้นทางชีวิตในอนาคตที่ชัดเจนขึ้น
การมีเป้าหมายให้ก้าวเดินไปตามเส้นทาง มุ่งมั่น ทุ่มเท พยายามให้ถึงเป้าหมายนั้น
ดูเหมือนว่า น้องเค้าได้รับอิทธิพลความคิด หรือพลังขับเคลื่อนจากบีเวอร์....
เรื่องเล็กๆเช่นนี้ หันมามองที่ blogger ใน gotoknow
การเขียนบันทึกในบล็อก ท่านเคยถามตัวเองหรือไม่ว่า ท่านเขียนบันทึกไปทำไม
เป้าหมายในการเขียนบันทึกของท่านอยู่ตรงไหน
แล้วท่านจะก้าวเดินไปตามเส้นทาง และพยายามให้ถึงเป้าหมายนั้น อย่างไร......
ถ้ายังไม่มีคำตอบให้ตัวเอง ลองหาคำตอบให้ตัวเองบ้างนะครับ
ขนาดเส้นทางชีวิตของทุกคน ยังมีเป้าหมาย
ทำอะไรย่อมมีเป้าหมายทั้งนั้น
อนาคต เป้นสิ่งที่ไม่แน่นอนครับ แต่ที่แน่นอนคือความฝันของผม ไม่มีเปลี่ยนครับ แม้การเป็นครูเป็นอาจารย์จะเหนื่อย เปรียบเหมือนเรือจ้าง แต่หากว่าการพายของเรือจ้างนั้นทำให้สังคมดีขึ้น ผมก็พร้อมจะพายครับ