อิงฟ้าในวัย 30 ปี
ห่างหายไปนานเลย แต่เวลาเหมือนผ่านไปประเดี๋ยวเดียว
ตอนนี้ฉันอยู่ในเมืองพิษณุโลก สงสัยคงมีบุญสัมพันธ์กับที่นี่เลยได้กลับมาอีกครั้ง
ชีวิตที่ผ่านมา 4-5 ปี ถือว่าเป็นมรสุมชีวิตเลยก็ว่าได้
แต่เพราะความรักของคนในครอบครัว ทำให้เราผ่านวิกฤตช่วงนั้นมาได้
ทุกวันนี้นอกจากต้องดูแลร่างกายตนเอง จิตใจของทุกคนฉันเชื่อว่าคงบอบช้ำแบบเดียวกัน
สิ่งที่ฉันทำได้ก็คือพยายามดูแลรักษาร่างกายและจิตใจให้ตนเองให้ไม่บอบช้ำ
เพื่อเป็นเหมือนสายน้ำที่รินไหล รดผ่านใจจากอีกคนและไปสู่อีกหลายๆคน
ในยามที่ชีวิตเราทุกคนต่างเผชิญวิกฤตแบบเดียวกัน ขอให้ใจอย่าบอบช้ำ
เพราะสถานการณ์ตอนนี้ทุกคนต้องการแบบเดียวกัน คือความหวังและกำลังใจ
แล้วเราจะผ่านวิกฤต โควิด 19 นี้ไปด้วยกัน
ด้วยรักและห่วงใย
อิงฟ้า 05/08/64
ความเห็น (4)
ขอให้สุขภาพร่างกายและใจแข็งแรงนะคะ
ฝากกราบ “หลวงพ่อใหญ่” ที่วัดใหญ่ ด้วยครับ ;)…
ขอให้สุขภาพแข็งแรงเช่นกันนะคะคุณแก้วอุบล
อนุโมธนาบุญค่ะคุณ Wasawat ด้วยความยินดีค่ะ